Goed weer en goede moed voor allen die nu in de pagina's van onze bron staan. Laten we een reis naar Australië maken. Er is de industriële stad Brownsic in Victoria… Hier staat Brunswick House, een renovatieproject ontworpen door Christopher Botterill.
Veel bedrijven waren direct in de stad gevestigd. Nu zijn de straten zeer dicht opeengepakt met woon- en industriegebouwen. Sommige zijn verlaten, waardoor alleen de kale muren overblijven. Precies het soort huis dat de familie besloot om te zetten in woonruimte…
De oude kamer is omgebouwd tot twee slaapkamers. Elk heeft nu zijn eigen uitgang naar de afgewerkte gang. De badkamer werd in het midden van de kamer geplaatst, waardoor het aantal ramen in de kamers toenam. Een oude open haard werd gebruikt als steunmuur voor een open ruimte op het dak en omgebouwd tot wijnopslagruimte.
Je kunt de tafel goed bekijken. Het heeft houten latten poten die rusten op een kruis. Stoelen hebben ronde harde zittingen. De gebogen rugleuningen zijn afgerond en gaan over in armleuningen.
Het keukengedeelte is van de badkamer gescheiden door een houten wand, hetzelfde materiaal als de vloer. De muur naar de hal en de slaapkamers is gepleisterd en wit geschilderd.
De bijkeuken en de trap bevinden zich in het midden van het huis naast de badkamer. Verder op de gang naar de twee slaapkamers, die gemaakt zijn in het oude gedeelte van het huis.
Het plafond boven de woonkamer is verlaagd om een klein dakterras mogelijk te maken. Rechts is een ongepleisterd deel van een oude open haard. Een klein gazon met witte cirkels van beton loopt er naartoe.
Alles in donker gebeitst hout. Schermen en vloeren zijn vergelijkbaar met de geprofileerde scheidingswanden binnen. Rechthoekige tafel en stoelen zonder overbodige versieringen. Ze zijn gemaakt van hout met zittingen en rugleuningen in stof die bij het tafelblad passen.
Hier wordt ook een kleine tuin aangelegd. Verschillende planten groeien in fel oranje vazen. Een prachtig panorama vanaf het dakterras. De kleurrijke daken van de naburige huizen en bomen tekenen zich af tegen een paarse zonsondergang.
Van buiten zijn de bakstenen muren okergeel geschilderd. Witte strepen onder de ramen en in het midden van de muur maken het huis optisch breder. Rechts is de ingangsnis en de gang met slaapkamerdeuren. Het pad is omzoomd met dezelfde witte cirkels als het dakgazon en de binnenplaats.
Er is een hoog bloembed voor het huis. Het heeft een zwarte omheining, zoals het metalen rieten hek.
Let op de vele pijpen die het regenwater opvangen. In Australië kan het wekenlang regenen. Dan komt er een periode van droogte, die maanden kan duren. Daarom begonnen de eerste kolonisten hun huizen en bijgebouwen zo te bouwen dat al het water dat van de daken naar beneden stroomde, werd opgevangen.
Elk huis of erf heeft tanks waar het wordt opgeslagen. In ons project bevindt een dergelijke tank zich onder de trap die naar het dak leidt. En in het droge seizoen worden alle bloemperken van water voorzien.
Het lijkt erop dat deze Australische manier van het transformeren van een oud verwaarloosd gebouw naar een woonhuis interessant is. Ik vraag me af welke strategieën Christopher Botterill heeft gebruikt en hoe succesvol hij was bij het omzetten van Brunswick House. Heeft hij de oorspronkelijke architectuur behouden of heeft hij er zijn eigen draai aan gegeven? Zijn er uitdagingen geweest tijdens dit proces en hoe heeft hij deze overwonnen? Ik ben benieuwd naar zijn ervaring en resultaten!
De transformatie van een oud verwaarloosd gebouw naar een woonhuis zoals gedaan door Christopher Botterill in Brunswick House lijkt inderdaad interessant. Het is niet bekend welke specifieke strategieën hij heeft gebruikt, maar het behouden van de oorspronkelijke architectuur en het toevoegen van zijn eigen stijl zou een mogelijkheid kunnen zijn. Mogelijke uitdagingen tijdens dit proces zouden kunnen zijn: budgettaire beperkingen, bouwvergunningen en het vinden van geschikte materialen. Het resultaat van zijn werk en zijn ervaring zouden boeiend zijn om te horen.