Dit gebouw is Een traditionele boerderij 20e eeuw. Het werd geïnventariseerd door het Nationaal Instituut voor Cultureel Erfgoed (Instituto Nacional de Patrimonio Cultural, INPC). Gelegen in het hoogste deel van het terrein met een steile hoek, op een oppervlakte van San Joaquin. Het is een historisch landbouwgebied dat de hele stad van groenten voorziet Cuenca.
Dit project redt de traditionele bouw door toepassing van eerder gebruikte technieken, die beginnen met ervaring en in stand worden gehouden door voortdurende herhaling. Bestaande materialen zoals steen, aarde, eucalyptushout, hooi en riet zijn gebruikt om de oorspronkelijke structuur te herstellen. Tegelijkertijd werden nieuwe elementen gebruikt om de functionaliteit van de gebieden te herstellen. Het waren industriële materialen als staal en glas, die de gelegenheid gaven het nieuwe met het bestaande te zien en te vergelijken.
De consolidatie van de platforms valt op door de ingreep in het exterieur. Het is versierd met rotsen die uit hetzelfde gebied worden gewonnen en zijn eigen grondstoffen genereren. Elementen zoals de muren en inheemse vegetatie dragen bij tot het landschap.
Glazen gevel vormt een binnengalerij, gecreëerd om het thermisch comfort te verhogen en de houten structuur te beschermen tegen regen en wind. Dit waren de belangrijkste atmosferische verschijnselen die het huis deden instorten voordat het werd gerenoveerd.
Eerste verdieping
Wat maakt dit ontwerpproject zo opvallend voor een traditioneel stenen dorpshuis?