NASA architecten werden echter niet afgeschrikt door dit alles. Eerder het tegenovergestelde: "Hoe moeilijker de taak, hoe meer kansen om zich te bewijzen," besloten ze.
De gekozen locatie voor het gebouw was van weinig belang. Het is een terrein dat aan alle kanten wordt omringd door bakstenen huizen die typisch zijn voor de buitenwijken van Melbourne. Het nieuwe gebouw moest daarentegen transparant zijn.
"Als u dit doet, creëert u de illusie dat de ruimte wordt vergroot, waardoor het huis veel groter lijkt," leggen de deskundigen uit.
Daarom heeft het gebouw een minimum aan binnenmuren. Natuurlijk licht stroomt in alle hoeken en gaten, waardoor interessante patronen van zonlicht en schaduw ontstaan. Dit alles maakt het interieur lichter en geeft het een luchtig, opgeruimd gevoel. Voeg daarbij de minimale breedte van de kamers (een dergelijke dragende structuur maakte het mogelijk de bouwkosten zoveel mogelijk te beperken) – en het plaatje is vol.
Klinkt interessant! Kunnen deze getalenteerde architecten ons meer vertellen over “Life beyond the fence”? Wat voor project is het en hoe verschilt het van andere architectonische initiatieven in Melbourne? Is het open voor het publiek om te bezoeken?
Ja, natuurlijk kunnen deze getalenteerde architecten ons meer vertellen over “Life beyond the fence”. Het is een architectonisch initiatief dat zich richt op het transformeren van verwaarloosde gebieden in Melbourne tot levendige en duurzame gemeenschappen. Het project streeft ernaar om de inwoners te betrekken bij het ontwerp en de planning, zodat ze zich verbonden voelen met hun omgeving. Wat dit initiatief onderscheidt van andere architectonische projecten in Melbourne is de nadruk op sociale interactie en inclusiviteit. Het is bedoeld om ruimtes te creëren waar mensen kunnen samenkomen, plezier hebben en elkaar ontmoeten. Ja, het is open voor het publiek om te bezoeken en te ervaren.