Grindpad leidt naar de annex deur achter het hek dat langs het zwembad loopt. Daarachter staan grote bomen en gebouwen.
De binnenplaats is bekleed met lichtgrijze stenen tegels. Er is nog een eiland van groen met een boom. Het huisje links.
Het zwembad is duidelijk zichtbaar vanuit de woonkamer en de pergola van het huis. Kinderen mogen daar vrij zwemmen onder toezicht van een volwassene.
De pergolaruimte is open. De banken hebben een gemeenschappelijke rugleuning en de stoelen wijzen naar de eettafel en de monitor. Langs de achterkant van het huis, een bed van planten.
Het pad gaat verder naar een andere deur aan de achterkant van het gebouw. Het is houten en bruin, net als de vensterluiken…
De keuken is donker gekleurd, met een smal, lang raam. Gazon versierd met grote stenen en een houten bankje.
De omheining van het gazon buigt mooi rond het paviljoen. Een pad leidt naar het terrein waar de auto nu geparkeerd staat.
Een ander bloemperk, dichter bij het rooster gelegen en omzoomd met dezelfde zwarte randen, is zichtbaar.
Op de muren zijn lampen aangebracht om de omgeving in het donker te verlichten. Het hek rond het zwembad is van steen en wit aan de buitenkant.
Gazon en naburige eigendommen zijn zichtbaar door de pergola. Stoelen langs de toonbank links zijn te zien.
De luiken zijn gesloten zodat niets het tv-kijken in de weg staat.
Het blad van de eettafel is van hout en heeft dezelfde kleur als het plafond. Er is een bank aan het eind en stoelen aan weerszijden, eenvoudig van vorm en zwart.
Ruim en weids uitzicht. Een gezellige hoekbinnenplaats waar het heerlijk vertoeven is.
Beste lezer, ik vroeg me af of Dan Gayfer Field Design rekening heeft gehouden met de behoeften van de gebruiker bij het ontwerpen van het vrijetijdseiland met zwembad en pergola. Zijn er bijvoorbeeld voldoende faciliteiten en ruimte om van de vrije tijd te genieten? Wat maakt dit ontwerp uniek en onderscheidend?