De dreiging en oorzaken van vroeggeboorte – symptomen, tekenen en preventie

Als de zwangerschap voor een vrouw eerder eindigt dan de door de arts voorgeschreven periode en de baby wordt geboren, treedt vroeggeboorte op. De mate van bedreiging voor de gezondheid van een nieuwe persoon hangt volledig af van het aantal verloskundige weken, hoeveel de moeder de baby onder het hart droeg. Het is belangrijk om de mogelijke oorzaken van vroeggeboorte te herkennen om een ​​dergelijke plotselinge bevalling en de gevaarlijke gevolgen ervan voor de gezondheid van kinderen in de toekomst te voorkomen..

Wat is vroeggeboorte

Arbeidsactiviteit voltooid door bevalling eerder dan 38 verloskundige weken kenmerkt pathologische arbeid. Voor de gezondheid zijn kruimels een pathologisch proces, maar dankzij moderne technologie hebben artsen geleerd om voor kinderen te zorgen die zijn geboren sinds 28 verloskundige weken en daarna. Gezondheidsproblemen kunnen echter nog steeds niet worden vermeden, omdat de foetus zijn intra-uteriene ontwikkeling nog niet volledig heeft voltooid. Daarom wordt een zwangere vrouw, als er een vroeggeboorte dreigt, dringend op conservering gezet.

Tekens

Hoe langer de baby in de baarmoeder blijft, hoe groter de kans dat hij sterk en gezond wordt geboren. De situaties zijn echter anders en het is niet nodig om gevallen uit te sluiten waarin een vrouw de door de gynaecoloog voor zwangerschap vastgestelde periode niet verzorgt. De karakteristieke tekenen van vroeggeboorte verschillen niet veel van natuurlijke bevalling, en de eerste voorbode is lekkage van vruchtwater.

Omdat de baby in de tweede helft van de zwangerschap wordt gekenmerkt door verhoogde fysieke activiteit, kan de diagnose moeilijk zijn. Een alerte toekomstige moeder moet echter letten op de volgende alarmerende symptomen:

• verhoogde tonus van de baarmoeder tijdens palpatie;
• tekenen of krampen in de onderbuik;
• constante foetale activiteit;
• frequent urineren;
• gevoel van het lumbale gebied trekken;
• barstend gevoel in het vaginale gebied.

Hoe beginnen ze

Als er trekpijn in de onderbuik is, terwijl een vrouw lekkage van vruchtwater detecteert, moet u onmiddellijk een ambulance bellen of onmiddellijk contact opnemen met een lokale gynaecoloog met een klacht. Vroege bevalling kan een miskraam veroorzaken, wat onder geen enkele omstandigheid mag worden toegestaan. Vroege bevalling begint met een scherpe buikpijn, die alleen in verschillende posities van het lichaam intenser wordt. Zwangerschap loopt gevaar en het is beter voor een vrouw om in te stemmen met ziekenhuisopname.

Oorzaken

Aan de meeste aanstaande moeders wordt de belangrijkste vraag gesteld, hoe vroeggeboorte te voorkomen. In feite is de eerste stap om in detail uit te zoeken waarom dit pathologische proces vordert en hoe het risico op vroegtijdige geboorte van kruimels in de wereld kan worden verminderd. De specialist informeert hierover, zelfs bij het plannen van een zwangerschap, om een ​​vrouw gedurende 40 verloskundige weken te redden van volgende problemen. In de moderne verloskundige praktijk worden de volgende oorzaken van vroeggeboorte onderscheiden:

• eerdere abortussen, instrumentele reiniging van de baarmoederholte;
• misbruik van slechte gewoonten;
• infectie van de baarmoederhals en de vagina;
• resusconflict;
• polyhydramnios en meerlingzwangerschap;
• vroegtijdige veroudering of loslaten van de placenta;
• bekkenpresentatie van de foetus;
• intra-uteriene infecties;
• foetale genmutaties;
• antifosfolipidensyndroom;
• ernstige vormen van gestosis;
• breuk van membranen;
• isthmische cervicale insufficiëntie;
• overmatige seksuele activiteit;
• de aanwezigheid van latente urineweginfecties;
• diabetes tijdens de zwangerschap;
• schildklierpathologie bij een toekomstige moeder;
• pre-eclampsie;
• meerlingzwangerschap (tweeling);
• vrouwelijke ontsteking tijdens de zwangerschap;
• baarmoeder bloeden.

Classificatie

Vroege bevalling wordt niet als een ziekte beschouwd, maar de algemene toestand van de pasgeborene is volledig afhankelijk van het tijdstip van vroege bevalling. Als het niet mogelijk was om het kind tot 40 verloskundige weken over te brengen, wordt de voorwaardelijke classificatie hieronder weergegeven, die op zijn minst een idee op afstand geeft van de mate van het pathologische proces en mogelijke ziekten bij een geboren persoon:

1. Heel vroege geboorte. Het voortijdig verschijnen van kruimels valt in een periode van 22-27 weken. Het gewicht van de foetus varieert tussen 500 – 1.000 g, de arts diagnosticeert de onderontwikkeling van inwendige organen en systemen, problemen met het openen van de longen.
2. Vroege geboorte. Vroeggeboorte van een kind vindt plaats gedurende een periode van 28-33 weken. Het kind weegt tot 2 kg, terwijl de natuurlijke ventilatie van de longen verstoord is, de bloedsomloop niet perfect is.
3. Hoewel vroeggeboorte op 34-37 verloskundige week als pathologisch wordt beschouwd, moedigt het ouders aan omdat alle interne organen en systemen al zijn gevormd. De pasgeboren baby weegt ongeveer 2500 g.

Indicaties voor vroegtijdige bevalling

In de praktijk zijn er gevallen waarin artsen bewust aandringen op voortijdige, snelle stimulering van de bevalling. De noodzaak hiervoor ontstaat bij de diagnose van uitgebreide pathologieën in het lichaam van een moeder of kind. Bovendien lopen de levens van beide mogelijk gevaar. Dergelijke kritieke punten zijn de detectie van de volgende pathologieën:

• gedecompenseerde endogene ziekten van een gecompliceerde vorm, beladen met de dood voor de patiënt;
• pre-eclampsie en eclampsie, als een manifestatie van ernstige gestosis, beladen met de onvermijdelijke dood van de baby;
• uitgebreide leverpathologieën bij zwangere vrouwen, wanneer de natuurlijke uitstroom van gal pathologisch verstoord is;
• diagnose in het lichaam van een zwangere vrouw met het HELLP-syndroom met verhoogde activiteit van leverenzymen;
• intra-uteriene misvormingen die niet verenigbaar zijn met de verdere levensvatbaarheid van de foetus;
• foetale dood, beladen met infectie en bloedvergiftiging van een zwangere vrouw.

Hoe te bellen

Als een pathologie of de aanwezigheid van een van de bovengenoemde pathologische factoren wordt vermoed, wordt de zwangere vrouw naar het ziekenhuis gebracht. Bij het bepalen van de diagnose en de noodzaak om de bevalling voortijdig te stimuleren, gebruiken artsen afzonderlijke medicijnen die gewoonlijk intraamniotisch in de vagina worden geïnjecteerd. In dit geval hebben we het over de volgende geneesmiddelen: het synthetisch hormoon Mifepriston-complex met Misoprostol, Oxytocin, Dinoprostone en Dinoprost. Oppervlakkige zelfbehandeling is gecontra-indiceerd, aangezien de kans op overlijden van moeder en kind groot is.

Diagnostiek

Met een interne afwijking van de intra-uteriene ontwikkeling van de foetus, kan de bevalling eerder beginnen dan de periode die door de arts is gespecificeerd. De hypertonie van de baarmoeder, de afvoer van vruchtwater, de uitzetting van het cervicale genitale orgaan en het acute pijnsyndroom dat het bewustzijn van de moeder aanvalt met cyclische aanvallen, leiden tot dergelijke gedachten. Een aanvullende onderzoeksmethode is echografie, die de toestand en positie van de foetus in de baarmoeder bepaalt. Voordat de acute pijn wordt gestopt, kan de arts een speciale test bestellen om het begin van de bevalling te bevestigen.

Test

Een speciaal testsysteem genaamd Actim Partus bepaalt op betrouwbare wijze de bindende insulineachtige groeifactor – 1 (CIPFR) in het slijm van het cervicale kanaal. Het enzym wordt in grote concentraties geproduceerd door de foetale membranen van het embryo enkele dagen voor de geboorte. Een dergelijke laboratoriumstudie kan alleen in een ziekenhuis worden uitgevoerd, omdat het niet mogelijk is om het verzamelen van materiaal in een thuisomgeving te organiseren zonder speciale apparatuur en gereedschappen.

Hoe te voorkomen

Aangezien de baby in een vroeg stadium te vroeg wordt geboren, met een laag lichaamsgewicht en uitgebreide laesies van inwendige organen, is het de taak van de arts om de bevalling te stoppen met behulp van medicijnen, maar er kunnen alternatieve methoden worden gebruikt. Omdat de bevalling op elk moment kan beginnen, moet de vrouw eerst in het ziekenhuis worden opgenomen, vervolgens worden onderzocht en vervolgens een effectieve behandeling worden voorgeschreven, onder strikt medisch toezicht. Als je verstandig handelt, kan de baby precies op tijd geboren worden, zonder pathologieën.

Dexamethason voor dreigende vroeggeboorte

Om de ontwikkeling van het respiratory distress syndrome te voorkomen, gebruiken artsen synthetische glucocorticosteroïden. Met de dreiging van een vroege bevalling heeft het medicijn Dexamethason voor intramusculaire toediening zich goed bewezen. Het is toegestaan ​​om het strikt om medische redenen te gebruiken bij een verloskundige periode van 24 tot 34 weken. Er zijn twee schema’s voor het gebruik van dit medicijn:

• 12 mg tweemaal gedurende 24 uur;
• 6 mg per 4 bezoeken gedurende de dag.

Conservatieve behandeling in een ziekenhuis

De definitie van het complexe behandelingsregime wordt individueel uitgevoerd – volgens medische indicaties na identificatie van de oorzaak (pathogene factor) van de voortschrijdende pathologie. Artsen in verplichte ziekenhuisopname om een ​​positieve dynamiek te garanderen en de zwangerschapsduur te verlengen, verenigen vertegenwoordigers van verschillende farmacologische groepen:

• krampstillers intramusculair of rectaal: No-shpa, Drotaverin, Papaverine;
• adrenomimetica voor intraveneuze toediening: Ritodrin, Terbutaline, Ginipral;
• NSAID’s rectaal: indometacine vanaf 32 weken zwangerschap;
• glucocorticosteroïden, gestagens oraal of intramusculair: progesteron, Utrozhestan, dexamethason.

Beheer van vroeggeboorte

Om mogelijke complicaties met de gezondheid van kinderen te voorkomen, moet intensieve zorg in een ziekenhuis worden uitgevoerd. Een positief resultaat zal zeker zijn als u zich strikt aan alle medische voorschriften houdt. Er zijn verschillende methoden om zo’n wereldwijde overtreding te bestrijden, het hangt allemaal af van de algemene toestand van de patiënt, de foetus. Hieronder staan ​​enkele effectieve tactieken die door een arts worden gekozen op basis van de complexiteit van een bepaald ziektebeeld:

1. Aanstaande tactieken. Een vrouw krijgt vrede – fysiek en emotioneel, geeft rustgevende afkooksels, gebruikt milde kalmerende middelen en krampstillers.
2. Actieve tactiek. Als de nek 3 cm of meer opengaat, gebruiken artsen epidurale analgesie of is Partusisten infuus..

Gevolgen voor moeder en baby

Voor een vrouw zijn de gevolgen van vroeggeboorte niet zo significant, meer geassocieerd met de fysiologische kenmerken van het vrouwelijk lichaam. Het kruis kan bijvoorbeeld scheuren of de arts voert een keizersnede uit met verdere hechting. Maar voor een baby kunnen de gevolgen van vroeggeboorte dodelijk lijken. Het hangt allemaal af van de levertijd. Als een optie:

• ernstig geboorteblessures;
• aangeboren ziekten;
• vroege sterfte.

Zwangerschap na de bevalling

Na een pathologische bevalling zou het lichaam van de vrouw goed moeten herstellen, dus het wordt zeker niet aangeraden om te haasten om opnieuw zwanger te worden. Artsen adviseren om een ​​jaar lang een gynaecoloog te zien, een volledig medisch onderzoek te ondergaan, latente ziekten (indien aanwezig) tijdig te behandelen en vervolgens na te denken over een nieuwe aanvulling van het gezin.

Preventie

Om moeilijke beslissingen en gevaarlijke gevolgen voor de gezondheid van de baby te voorkomen, is het noodzakelijk om een ​​verantwoorde zwangerschapsplanning te nemen en tijdig een volledig medisch onderzoek te ondergaan. Als er al een succesvolle conceptie is opgetreden, is het belangrijk:

• tijdig geregistreerd worden voor zwangerschap;
• elimineer slechte gewoonten;
• vitamines innemen;
• pas op voor het nemen van bepaalde medicijnen;
• eet goed en volledig;
• ga regelmatig voor een echo;
• beschermen tegen besmettelijke en virale ziekten.