Hoe een airconditioner te kiezen

In dit artikel: Geschiedenis van de schepping; welk koelmiddel wordt gebruikt in airconditioners; hoe de airconditioner werkt en werkt; werkingsmodi van split-systemen en airconditioners; soorten huishoudelijke airconditioners, hun voor- en nadelen; aanbevelingen voor het kiezen van een airconditioner.

Het zomerseizoen heeft veel voordelen en een groot nadeel is de hitte, die zorgt voor meer zweten en er veel water nodig is om het lichaam af te koelen. Er zijn twee effectieve manieren om met de zomerse hitte om te gaan: je lichaam onderdompelen in water en daardoor de interne temperatuur verlagen; koop klimaatapparatuur voor airconditioning en breng de sfeer in de kamer naar een comfortabelere. Aangezien de eerste methode helaas uiterst zelden voor ons beschikbaar is, zullen we de tweede methode in detail bekijken en proberen erachter te komen wat een airconditioner is en hoe u deze correct kunt kiezen voor uw behoeften..

Geschiedenis van de airconditioner

Het eerste experiment met het snel afkoelen van objecten tot lage temperaturen werd in 1758 uitgevoerd door Benjamin Franklin en chemicus John Hadley. Ze probeerden de aflezingen van een kwikthermometer te veranderen met behulp van snel verdampende vloeistoffen – ether en alcohol. Franklin en Hadley slaagden erin om de thermometerwaarde te veranderen in -13 ° C, en in de kamer waar het experiment werd uitgevoerd, was de temperatuur +18 ° C.

Het werkingsprincipe van moderne koeleenheden werd echter pas in 1820 ontdekt – de Engelse wetenschapper Michael Faraday ontdekte tijdens experimenten met het bevriezen en verwarmen van ammoniak dat lucht werd gekoeld wanneer het in vloeibare toestand werd gebracht en actief verdampt. Dus het werkingsprincipe van een koelapparaat, waarbij het koelmiddel verdampt met de opname van warmte en, wanneer het terugkeert naar een vloeibare toestand, deze opgenomen warmte weer vrijgeeft, werd praktisch ontdekt door Faraday..

Michael Faraday (22 september 1791-25 augustus 1867)

Maar de uitvinders van die tijd hebben hun best gedaan om airconditioning op het smeltende ijs te organiseren. De eerste en relatief effectieve manier om binnenlucht te koelen is uitgevonden door de dokter John Gorrie in een poging om op de een of andere manier het lijden van patiënten met malaria en gele koorts in zijn ziekenhuis in de stad Apalachicola (Florida, VS) te verminderen. Hij bedacht en bouwde een ijsgenererende machine en hoopte dat zijn uitvinding populair zou worden, hoewel zijn ijsmaker werkte met regelmatige onderbrekingen en lekken. Zijn uitvinding werd echter niet zo populair..

In 1851 werd een mechanische ijsmaker uitgerust met een compressor uitgevonden door de Engelsman James Harrison – zijn uitvinding produceerde 3.000 kg ijs per dag. Aangemoedigd door Harrison probeerde hij de installatie te implementeren op schepen vol rundvlees, maar experimenteel transport van bevroren vlees in kamers met ijs geproduceerd door Harris ‘ijsmaker mislukte – het ijs smolt sneller dan de generator een nieuwe batch kon produceren en de batch rundvlees moest overboord worden gegooid.

De eerste echt efficiënte airconditioning werd in 1902 gemaakt door uitvinder Willis Carrier, in opdracht van de drukkerij Sackett-Wilhelms.

Bij het maken van de installatie gebruikte Carrier zijn kennis op het gebied van stoomverwarming – hij liet de lucht van de compressor in de leidingen stromen, waarin hij spiraalvormige spoelen installeerde waar koud water doorheen circuleerde. De airconditioning, uitgevonden door Willis Carrier, liet niet alleen toe om de lucht in het pand te koelen, maar verhoogde ook niet de luchtvochtigheid, wat belangrijk was voor printapparatuur en papier, en de efficiëntie van de fabrieksmedewerkers nam aanzienlijk toe. Het is Willis Carrier, de oprichter van het ventilatiesystemenbedrijf Carrier Corporation, die wereldwijd wordt erkend als de maker van de eerste airconditioningunit. Het was overigens het bedrijf van Carrier dat voor het eerst begon met de productie van huishoudelijke (kamer) airconditioners – het gebeurde in 1929.

Stuart Kramer. (1868 – 1940)

Maar het auteurschap van de veel voorkomende term “airconditioner” behoort toe aan de Amerikaan Stuart Kramer, die in 1906 bezig was met onderzoek op het gebied van toenemende luchtvochtigheid in de winkels van een textielfabriek in Charlotte (North Carolina, VS). In een patentaanvraag voor een plant die water verdampt en tegelijkertijd de luchtvochtigheid verhoogt en tegelijkertijd koelt, noemde Kramer zijn uitvinding een airconditioner. De klinkende en aantrekkelijke term werd onmiddellijk opgepikt door Willis Carrier en voegde deze toe aan zijn bedrijfsnaam..

Het koudemiddelprobleem bleef bestaan: ammoniak, propaan, chloormethaan en zwaveldioxide, die deze taak vervulden in de eerste airconditioners, waren giftig en explosief, fabrikanten van airconditioners werden gedwongen om airconditioners op te splitsen in twee split units en de koudemiddelunit zo ver mogelijk te verwijderen van het terrein waar ze zich bevonden. mensen. Dat veranderde allemaal in 1928, toen de Amerikaanse chemisch ingenieur Thomas Midgley Jr. en chemisch wetenschapper Albert Henne het koelmiddel dichloorfluormethaan synthetiseerden, dat ze Freon noemden. Freon was niet brandbaar en explosieveilig, veroorzaakte geen vergiftiging in geval van een lek – dankzij zijn eigenschappen werd het mogelijk om een ​​monoblok raamairconditioner te produceren, vergelijkbaar met de Sovjet “BK”.

De eerste raamairconditioners, in 1929, werden door General Electric op de markt gebracht, hoewel ze nog steeds buitengewoon gevaarlijk waren – het koelmiddel erin was ammoniak. Na vervanging van ammoniak door freon in 1931, werd de productie van raamairconditioners door verschillende Amerikaanse bedrijven tegelijk opgepikt, hun populariteit nam sterk toe.

25 jaar geleden ontdekten milieuwetenschappers dat het koelmiddel freon enorme schade toebrengt aan de ozonlaag van de aarde..

Tegen het midden van de 20e eeuw verloren Amerikanen echter hun leiderschap op het gebied van huishoudelijke en industriële airconditioningunits – Japanse bedrijven begonnen de leiding te nemen door goedkopere airconditioners van hogere kwaliteit aan te bieden die beter presteerden dan hun Amerikaanse tegenhangers. De Japanse fabrikant Daikin bracht in 1958 de eerste airconditioner uit die niet alleen de binnenlucht kon koelen, maar ook verwarmen. In 1961 maakte Toshiba furore op de airconditioningmarkt door de productie van split-systemen uit twee units nieuw leven in te blazen – een unit met een luidruchtige compressor werd buiten het pand gemonteerd en zo’n split kon overal worden geïnstalleerd, niet alleen waar er een raam is. Het eerste multi-split-systeem, waarin er één buitenunit met een compressor en verschillende binnenairconditioningsunits was, werd opnieuw ontwikkeld door de Japanse “Daikin” – in 1969.

Trouwens, de Sovjet-airconditioner met de bescheiden naam “huishoudelijke airconditioning” of “BK”, waarvan de productie in 1975 in Baku (Azerbeidzjan) werd gelanceerd, werd samen met Japanse ingenieurs van het bedrijf Hitachi gemaakt. Het was lawaaierig, omvangrijk, energie-intensief en fabelachtig duur, maar er waren geen andere opties voor de burgers van de USSR om de zomerse hitte in hun huizen te overwinnen..

Sovjet-airconditioner BK-1500

De prototypes van alle moderne split-systemen en airconditioners zijn gemaakt in Japan: 1977 – airconditioner met een microprocessor (Toshiba-bedrijf); 1981 – een inverter-airconditioner die in staat is om de bedrijfsfrequentie van de compressor onafhankelijk te verlagen en te verhogen, wat het energieverbruik aanzienlijk verminderde (Toshiba); 1982 VRV of variabel koelmiddel-koudemiddelcircuit (Daikin).

25 jaar geleden ontdekten milieuwetenschappers dat het koelmiddel freon enorme schade toebrengt aan de ozonlaag van de aarde. Volgens de resultaten van milieustudies werd het Montreal-protocol aangenomen, volgens hetwelk ’s werelds toonaangevende productielanden verplicht zijn om tegen 2014 volledig te stoppen met het gebruik van freon (R-12) en het te vervangen door veiliger 1,1,1,2-tetrafluorethaan (R-134a).

Het apparaat en het werkingsprincipe van de airconditioner

Ongeacht het aantal units, bestaan ​​alle airconditioners, met uitzondering van de behuizing, uit de volgende elementen:

• een compressor die het koelmiddel comprimeert en door de leidingen van het koelcircuit drijft;
• een condensor, die uiterlijk aan een radiator doet denken, wordt altijd naar buiten afgevoerd (buiten de kamer), waarbij het koelmiddel van een gasvormige naar een vloeibare toestand wordt omgezet;
• een verdamper, ook qua ontwerp vergelijkbaar met een radiator, die zich in het binnenste of, in het geval van een monoblok, in het airconditionergedeelte naar de kamer gericht bevindt. Zet koelmiddel om van vloeibare naar gasvormige toestand;
• een smoorklep (thermoregulatieklep) of een gewikkelde capillaire buis die de druk van het koelmiddel in het circuit verlaagt voordat het de verdamper binnengaat;
• ventilatoren, waarvan de rotatie de warmte-uitwisseling tussen de condensor en de verdamper met de externe luchtomgeving verhoogt.

Naast de hoofdelementen is een moderne airconditioner uitgerust met een temperatuursensor, elektronische regeling en luchtfilters.

1 – compressor, 2 – vierwegklep, 3 – elektronisch regelcircuit, 4 – externe ventilator, 5 – condensor, 6 – koelmiddel circuleert door deze leidingen, 7 – interne ventilator, 8 – verdamper, 9 – groffilter (voorlopig), 10 – fijn filter.

Nu over hoe de airconditioner werkt. Alle hierboven beschreven elementen, met uitzondering van de ventilatoren, zijn met elkaar verbonden door koperen of aluminium buizen met dunne wanden. Er wordt een gesloten koelcircuit gevormd dat koelmiddel en wat compressorolie bevat.

Koelmodus. Wanneer de airconditioner wordt ingeschakeld, begint het koelmiddel van de verdamper in de compressor te stromen in de vorm van een gas met een temperatuur van 10 tot 20 ° C en onder een druk van drie tot vijf atmosfeer. In de compressor wordt het koelmiddel gecomprimeerd, de druk neemt toe van 15 tot 25 atmosfeer, het warmt op tot een temperatuur van 70 tot 90 ° C en komt de condensor binnen via de circuitleidingen. De opwarming van de condensor, waar het koelmiddel binnenkomt, wordt verminderd door intensieve werking van de ventilatoren. Afkoelen, het koelmiddel verandert in een vloeibare toestand, de temperatuur is hoger dan de externe atmosfeer – met ongeveer 10-20 ° C is de druk vrij hoog.

Bij de uitlaat van de condensor komt het koelmiddel de capillaire buis of thermoregulatieklep binnen, nemen de temperatuur en druk af en verandert het gedeeltelijk in een gasvormige toestand. Dit mengsel van gasvormig en vloeibaar koudemiddel wordt onder lage druk in de verdamper geleid. Daarin wordt het vloeibare deel van het koelmiddel volledig een gas, terwijl warmte van buiten actief wordt geabsorbeerd – de lucht die door de airconditioner wordt gepompt en door de verdamper wordt gevoerd, wordt koud. Nadat het koelmiddel in gasvormige toestand en onder lage druk de compressor weer binnenkomt, begint het proces vanaf het begin.

Verwarmingsmodus (warmtepomp) of omgekeerd. Vrijwel alle modellen en merken van moderne split systemen zijn in staat de lucht in de ruimte niet alleen te conditioneren (koelen), maar ook te verwarmen door het toevoeren van hete lucht. Om deze functie uit te voeren, is de airconditioner uitgerust met een speciale klep – een vierwegklep, die de richting van de koelmiddelstroom van de compressor in voorwaartse of achterwaartse richting kan veranderen onder besturing van een solenoïde. Het principe van verwarming is vergelijkbaar met het principe van de koelmodus – het verschil is dat het koelmiddel de stadia van hoge, lage druk, stijging en daling van temperaturen doorloopt in een cyclus die tegengesteld is aan de koelcyclus. Die. de condensor van de externe (buiten) unit van het split-systeem wordt gekoeld en de verdamper van de binnenunit warmt op en geeft warmte af aan de lucht die door de ventilatoren in de kamer wordt geblazen.

Ventilatiemodus in split-systemen.In deze modus wordt de compressor uitgeschakeld en wordt de beweging van het koelmiddel in het systeem volledig gestopt – de binnenunit van het split-systeem mengt de lucht in de kamer met behulp van ventilatoren. Dit zal het bijvoorbeeld mogelijk maken om de warme lucht afkomstig van verwarmingsbatterijen efficiënter te verdelen, deze te verplaatsen met koude lucht – d.w.z. een homogeen binnentemperatuurklimaat creëren.

Ontvochtigingsmodus.Wanneer de verdamper afkoelt, condenseert vocht in de atmosfeer van de kamer op zijn metalen behuizing – het hoopt zich op in de pan. Werkend in de koelmodus, hoopt de airconditioner zich op en voert automatisch condensaat van de pallet af: in gesplitste systemen via een plastic buis die van de binnen (binnen) unit naar het riool of buiten wordt gebracht; in monoblock (raam) airconditioners wordt vocht afgevoerd via een metalen buis, waarvan de uitlaat zich onderaan aan de buitenzijde (straatzijde) bevindt.

Soorten huishoudelijke airconditioners

Van de vele verschillende airconditioners zijn er slechts vier volledig huishoudelijk: raam (monoblock), mobiel, wandmonoblock, split-systeem en hybride airconditioner.

Monoblock-conditionersuiterlijk vergelijkbaar met Sovjet BC, alleen hebben ze kleinere afmetingen en onderscheiden ze zich door hogere kwaliteitskenmerken – ze zijn minder luidruchtig, vaak in staat om de kamer niet alleen te koelen, maar ook te verwarmen.

Hun positieve kenmerken: lage kosten – van 7.000 roebel; airconditioning, zuivering en toevoer van frisse lucht in het pand vanaf de straat; eenvoudige installatie in een raamkozijn of in een voorbereid gat in een dunne muur, geen installateurs met speciale apparatuur nodig.

Negatieve kenmerken: lage productiviteit, voldoende voor slechts één kleine kamer; installatie in kunststof of aluminium raamconstructies met dubbele beglazing is alleen toegestaan ​​als dit van tevoren werd aangenomen, zelfs in het stadium van het bestellen van het frame, en het heeft een voorbereide opening voor de grootte van de airconditioner.

Mobiele airconditionerdoor zijn ontwerp verschilt het niet van een monoblock voor ramen, alleen is het uitgerust met een wielbasis en is het niet permanent geïnstalleerd. Om warme lucht af te voeren, heeft de mobiele airconditioner een flexibele slang met een sluiting waarmee hij in een iets open raam kan worden bevestigd.

Positieve eigenschappen van een mobiele airconditioner: vereist geen installatie; gemakkelijk van de ene kamer naar de andere gaan; niet duur – de kosten zijn vanaf 10.000 roebel.

Negatieve kenmerken: laag vermogen – het is genoeg voor slechts één kamer; onvoorbereide lucht van buiten zal door het iets openstaande raam stromen; verwarmen of koelen zonder frisse buitenlucht aan te voeren; vereist handmatige verwijdering van condensaat.

Monoblock aan de muur.Uiterlijk is het vergelijkbaar met het interne blok van het split-systeem en wordt het ook aan de muur gemonteerd. De positieve en negatieve kenmerken zijn vergelijkbaar met die van een mobiele airconditioner, het kost 16.000 roebel, tijdens het gebruik is het luidruchtiger dan een split-systeemeenheid. Het belangrijkste voordeel is de locatie, d.w.z. zal niet onder de voeten komen.

Split systeem. Tegenwoordig zijn split-systemen het meest populaire en wijdverbreide apparaat om een ​​acceptabel binnenklimaat te handhaven. Er is een groot aantal fabrikanten en merken van split-systemen, onderverdeeld in “economie”, “middenklasse” en “elite”. Afzonderlijk is het vermeldenswaard dat split-systemen van het inverter-type zijn – ze zijn uitgerust met een systeem dat in staat is om de temperatuur op een strikt gespecificeerd niveau te houden zonder druppels, door de compressorsnelheid te verlagen en te verhogen. De compressoren van conventionele airconditioners werken met dezelfde snelheid, schakelen uit wanneer de ingestelde temperatuur in de kamer is bereikt en gaan weer aan wanneer deze stijgt of daalt, afhankelijk van de bedrijfsmodus (koelen of verwarmen). Tegelijkertijd zullen mensen in de kamer zich periodiek ongemakkelijk voelen door temperatuurveranderingen en zal het stroomverbruik hoog zijn. De inverter-airconditioner wordt helemaal niet uitgeschakeld – door de snelheid van de compressor te wijzigen, stellen de temperatuursensoren de bedrijfsmodus in waarmee u de door de gebruiker ingestelde temperatuur kunt behouden. Tegelijkertijd wordt het elektriciteitsverbruik verminderd, omdat de airconditioner werkt meestal met minder stroom, er is geen hoog energieverbruik bij frequente compressorstarts.

Positieve eigenschappen: laag geluidsniveau, omdat de unit met een luidruchtige compressor staat buiten het gebouw; luchtzuivering van stof dat erin zweeft; efficiënter dan welke monoblokken dan ook, zelfs met hetzelfde vermogen; installatie op een van de muren is toegestaan; zuinig stroomverbruik, vooral in omvormersplitsystemen; in multisplitsystemen is slechts één externe, maar vrij krachtige eenheid vereist, met meerdere interne, d.w.z. de gevel van het gebouw zal niet worden opgehangen met externe blokken.

Negatieve kenmerken: hoog, in vergelijking met monoblokken, kosten – economy class vanaf 20.000 roebel; de behoefte aan gespecialiseerde installatie, met de verplichte betrokkenheid van installateurs; gebrek aan toevoer van verse lucht van buitenaf in alle modellen van split-systemen, met uitzondering van de Ururu Sarara-serie van de Japanse fabrikant Daikin; als het externe blok van multisplitsystemen faalt, werken alle interne blokken niet; verplicht onderhoud vereisen; De meeste split-systemen kunnen buiten niet werken bij temperaturen onder het vriespunt.

Hybride airconditioner.Door hun ontwerp zijn klimatologische apparaten van dit type iets tussen mobiele monoblock-airconditioners en split-systemen in – hun binnenunit is uitgerust met wielen en is gemakkelijk te verplaatsen, ze hebben ook een buitenunit die bijvoorbeeld op een balkon kan worden geplaatst of aan een raam aan riemen kan worden opgehangen. De blokken zijn met elkaar verbonden door flexibele en duurzame slangen waarlangs het koudemiddel beweegt.

Positieve eigenschappen: groot, in vergelijking met mobiele monoblokken, stroom – koeling of verwarming van een kamer tot 60 m²; minder lawaai; vereisen geen professionele installatie.

Negatieve kenmerken: vrij hoge kosten – vanaf 17.000 roebel; het is erg moeilijk om airconditioners van dit type in winkels te vinden, ze worden praktisch niet geïmporteerd; vereist periodieke verwijdering van condensaat uit de opvangbak in de binnenunit.

Hoe een airconditioner te kiezen – aanbevelingen

Laten we dus direct naar de vraag gaan om een ​​airconditioner te kiezen. Voordat u winkels bezoekt en in alle opzichten op zoek gaat naar een geschikte airconditioner, moet u het volgende weten:

• de werkelijke behoefte aan koeling van deze kamer om het benodigde vermogen van de airconditioner in kilowatt te bepalen. Volgens een vereenvoudigd schema wordt het berekend met een snelheid van 1 kW voor elke 10 m² gebouwen met een plafondhoogte van niet meer dan 2,7 m. Een nauwkeurigere berekening is gebaseerd op de locatie van de kamer (zon- of schaduwzijde), het aantal mensen dat erin aanwezig is, het aantal huishoudelijke apparaten en verlichtingsarmaturen. Alleen een specialist kan een dergelijke berekening uitvoeren, daarom vertrouwen we op de berekening volgens een vereenvoudigd schema met afronding naar een grotere waarde – over het algemeen is een airconditioner met een capaciteit van 2,5 kW voldoende voor één kamer;
• is het elektriciteitsnet in het huis dat bestand is tegen een extra belasting van 2-3 kW. Vaak is elektrische bedrading in oude gebouwen er niet voor ontworpen; het zou redelijk zijn om een ​​onafhankelijke elektrische bedradingslijn voor een airconditioner aan te leggen met de installatie van een onafhankelijke automatische zekering in het elektrische paneel;
• bepaalt de plaats van installatie van de airconditioner, in het geval van het kiezen van een gesplitst systeem – de plaats van installatie van de buitenunit, rekening houdend met de noodzaak van toekomstig onderhoud, d.w.z. er moet vrije toegang toe zijn. Houd er bij het kiezen van een plaats voor het installeren van de binnenunit rekening mee dat u deze niet direct boven het bed, de eettafel of de werktafel moet plaatsen – hij waait uit en er zullen gezondheidsproblemen zijn.

Volgens prestaties en prijsklasse zijn airconditioners van verschillende fabrikanten als volgt onderverdeeld:

• klasse “economie”, het heeft Koreaanse en Chinese airconditioners merken “LG”, “Midea”, “Dantex”, “Samsung”, “Gree”, “Haier”, enz. De kosten van airconditioners van deze fabrikanten beginnen vanaf 15.000 roebel, de levensduur met tijdige preventie en onderhoud is niet meer dan 5 jaar, waarna serieuze reparaties nodig zijn;
• middenklasse, waarin de modellen van airconditioners van Japanse en Europese merken “Panasonic”, “Hitachi”, “McQuay”, enz. Airconditioners van deze merken kosten vanaf 20.000 roebel, de gemiddelde levensduur is 7 jaar;
• in de “elite” -klasse bevindt zich de apparatuur van Japanse fabrikanten, die al tientallen jaren toonaangevend zijn op de wereldmarkt van airconditioners – “Daikin”, “Fujitsu General”, “Mitsubishi Haier”, enz. Dergelijke airconditioners hebben het grootste aantal opties en mogelijkheden, en er worden geen goedkope materialen en elektronische borden gebruikt in hun ontwerp. Hun kosten beginnen vanaf 25.000 roebel, de gemiddelde levensduur is 15 jaar.

Algemene aanbevelingen voor het kiezen van een airconditioner voor uw huis worden hier beschreven, daarnaast moet u het volgende weten:

• wat voor soort garantie geeft de fabrikant van dit merk airconditioner voor het belangrijkste element – de compressor. In het geval van een compressorstoring, kan vervanging de helft van de kosten van de hele airconditioner kosten;
• welke filters – wegwerpbaar of herbruikbaar – zijn geïnstalleerd op het interne blok van het gesplitste systeem, indien wegwerpbaar, wat is dan de frequentie van hun vervanging en de kosten van nieuwe;
• wat is het beperkende bereik van “straattemperaturen” waarin het split-systeem zonder onderbreking zal werken, is deze airconditioner uitgerust met een verwarmingssysteem voor de buitenunit bij temperaturen onder het vriespunt. Als er geen verwarmingssysteem is, kan de airconditioner in de winter niet worden gebruikt – hij zal bevriezen en falen;
• het geluidsniveau van de binnenunit van het split-systeem mag niet hoger zijn dan 30 decibel (idealiter 25 dB);
• welke accessoires zijn inbegrepen in de airconditionerkit – voor een split-systeem heeft u ongeveer 10 m koperen buis, 5-6 m afvoerbuis, 4-5 m stroomkabels nodig die de buiten- en binnenunits verbinden (de exacte lengte van de componenten hangt af van de installatielocatie en de afstand tussen externe en interne units). Is de prijs inclusief een montagekit.

De beste keuze zou een inverter-airconditioner zijn die de kamer zowel kan koelen als verwarmen. Houd er rekening mee dat de verwarmingsfunctie alleen is ontworpen voor het laagseizoen, maar niet voor het winterseizoen – in de winter wordt de airconditioner niet gebruikt of wordt deze alleen gebruikt in de ventilatiestand.

Installatie met de betrokkenheid van specialisten in het laagseizoen kost een bedrag gelijk aan 20-25% van de kosten van het split-systeem, in het warme seizoen kunnen de prijzen voor het installeren van een airconditioner 40% van de kosten bedragen.