Bij het organiseren van de stroomvoorziening van een huis of appartement is het erg belangrijk om de ingang correct te berekenen en te monteren. De duurzaamheid van het volledige elektrische netwerk en de veiligheid van de werking ervan zijn afhankelijk van de naleving van de vereisten van de PUE in dit stadium, daarom zullen we in het artikel de basisinstallatieregels en verbindingsopties geven.
Administratieve en juridische kwesties
Om aan te sluiten op het elektriciteitsnet heeft de huiseigenaar toestemming nodig van de stroomvoorziening, wat vaak veel bureaucratische vertragingen met zich meebrengt. De basis voor het verlenen van een vergunning is een intern stroomvoorzieningsproject (IPP), dat een volledige beschrijving van het elektriciteitsnet thuis bevat met een zorgvuldige herberekening van het aantal stroomafnemers, hun vermogen en bedrijfsmodus. Op basis hiervan wordt de hoeveelheid toegewezen vermogen en de verbruikslimiet voor toekomstige aansluitingen bepaald.
Conform de PVE worden technische specificaties (TU) bepaald, die de aansluitmethode, technische aspecten en eisen regelen waaraan de klant moet voldoen. Als de afstand van het gebouw tot de dichtstbijzijnde ondersteuning van de hoogspanningsleiding bijvoorbeeld meer dan 25 m bedraagt, moet u een andere betonnen kolom of buissteun installeren..
Verbindingswerken kunnen worden uitgevoerd door een RES-team of een externe aannemer met een geschikte licentie. Bij het bouwen van een sleutelklare woning beschikt de hoofdaannemer vaak over de juiste goedkeuringen, maar de betrokkenheid van derden vereist een acceptatieprocedure en het opstellen van een uitgevoerde werkzaamheden. Aan de andere kant is het toewijzen van werk aan de installateurs van de distributiezone een extra schatting, en het is helemaal niet zo dat de prijs van installatiewerkzaamheden lager zal zijn.
Overhead verbinding
Meestal wordt een zelfdragende geïsoleerde draad (SIP) met een levensduur van ongeveer 30 jaar gebruikt om verbinding te maken met bovengrondse hoogspanningslijnen. Het grootste probleem is dat de zelfdragende geïsoleerde draad alleen wordt gebruikt voor het leggen van straten. Ondanks zijn hoge slijtvastheid heeft deze draad problemen met warmteafvoer, daarom is het verboden om hem in muren en zolderruimtes te monteren, of om hem vast te zetten in een gegolfde buis. Op de buitenmuur wordt de zelfdragende geïsoleerde draad langs speciale frontbevestigingen gelegd, die de verplichte vrije ruimte van 6 cm standaardiseren.
1 – SIP-draden; 2 – het bevestigen van de zelfdragende geïsoleerde draad aan het huis; 3 – kabelinvoer in het huis via een hoes
In plaats van een zelfdragende geïsoleerde draad is het toegestaan om een kabel te gebruiken die is opgehangen aan een kabel in een beschermende omhulling of met een gevlochten stalen kern. De kabel wordt tussen de steun en de nok van het dak getrokken; op het punt waar de geleider naar de muur gaat, blijft er noodzakelijkerwijs speling over. Net als zelfdragende geïsoleerde draad kan een kabel op een kabel esthetisch onaanvaardbaar zijn, daarom wordt een ondergrondse kabeldoorvoer gebruikt om het uiterlijk van de gevel te behouden..
Het leggen van de kabel in de grond is een arbeidsintensievere en duurdere manier om de input te organiseren. Er is minstens 14 meter extra kabel nodig, en het is absoluut noodzakelijk om een polyethyleen buis als beschermende omhulling te gebruiken. Voor het uitvoeren van landwerkzaamheden kan in sommige gevallen overeenstemming nodig zijn over de aanwezigheid van ondergrondse voorzieningen, en dit is een extra verspilling van tijd en geld.
Een alternatieve optie is om een bovenleiding te leggen naar de buizensteun, waarop de meeteenheid is bevestigd, en om de interne voedingskabel op een willekeurige manier te leggen. In dit geval zijn er geen specifieke vereisten voor de locatie van de meter, het belangrijkste is dat de inspecteur vrije toegang heeft en dat de meeteenheid zich in een beschermd gebied bevindt.
1 – pijpenstandaard; 2 – meetbord; 3 – ondergrondse draad leggen
Opritverbinding
Inwoners van appartementen zijn daarentegen gemakkelijker om de input van elektriciteit te organiseren. Het is voldoende om de kabel langs de muur te leggen en deze te beschermen met een plastic doos of een gegolfde omhulling. Als er toegang is tot het vloerpaneel, is het beter om de kabel direct naar binnen te brengen door een gat te boren tegenover de vrije technische put. De kabel moet lang genoeg zijn om verbinding te maken met de terminalrij van de meter, maar laat een lus van 50-70 cm lang.
De energieleverende organisatie hoeft niet te worden geïnformeerd over de uitvoering van deze werken, maar de kwestie van stof, lawaai en het leggen van communicatie langs de muren van de ingang moet worden overeengekomen met vertegenwoordigers van de huisvesting en gemeentelijke diensten en de woningcoöperatie. RES heeft een speciale procedure om afnemers over te schakelen naar een nieuwe ingang. De elektricien zal al het werk binnen een paar uur uitvoeren en de inspecteur van de energieverkoop zal de meeteenheid accepteren en verzegelen. U hoeft alleen maar de schakelaar op het inleidende paneel in uw appartement te maken.
Teller locatie-opties
De belangrijkste problemen voor elektriciteitsverbruikers doen zich voor bij het plaatsen van een meeteenheid in een huis of appartement. In dit geval moet de doorgang van de kabel door elke muur en de bedrading in de groeven worden gedocumenteerd als verborgen werk, dus het is onwaarschijnlijk dat het mogelijk zal zijn om de elektrische installatie zelf uit te voeren..
Als de meter op de gevel van het huis is geïnstalleerd, wordt de zelfdragende geïsoleerde draad rechtstreeks in de boekhoudkast gebracht. Als het nodig is om een invoer in het gebouw te leiden, gaan ze door middel van doorborende klemmen van de draad naar de kabel. Meestal zijn vertegenwoordigers van de energieverkoop extreem negatief over eventuele breuken in de lijn naar de meter, dus beide klemmen moeten in een waterdichte doos worden geplaatst, in het deksel waarvan gaten zijn voor het installeren van afdichtingen. De inspecteur zal tevreden zijn met deze optie en hij zal niet aandringen op de installatie van bedrading die in strijd is met de brandveiligheidsregels.
De kabeldoorvoer door de buitenmuur gebeurt met behulp van een stalen of polyethyleen mantelhuls. In houten huizen moet de kabel in een stevige stalen mantel worden gelegd tot aan het ingangsverdelingsapparaat (ASU). Het uiteinde van de schaal of pijp, die op straat wordt gebracht, wordt recht naar beneden gekanteld om te voorkomen dat deze in druppels van schuine regen valt.
Selectie en plaatsing van de invoerkabel
De kwaliteit van kabelproducten bepaalt de levensduur van de doorvoer. Het is toegestaan om uitsluitend koperen kabels VVGng of VVGngd te gebruiken. Een tweeaderige kabel wordt gebruikt om verbinding te maken met een enkelfasig netwerk en een vieraderige kabel wordt gebruikt voor een driefasig netwerk. De neutrale kern van de laatste kan een kleinere doorsnede hebben (markering + 1x). Bij aansluiting vanaf de oprit is een extra geleider nodig voor de beschermingsgeleider.
De doorsnede van de kabelkernen is afhankelijk van de belasting, maar het wordt niet aanbevolen om kabels te gebruiken met een aders kleiner dan 2,5 mm2. Als de nominale belastingsstroom groter is dan 27 A, moet de geleiderdoorsnede minimaal 4 mm bedragen2, en met een stroomwaarde van meer dan 34 A – minimaal 6 mm2. De doorsnede van de beschermende geleider mag niet kleiner zijn dan 4 mm2.
De kabel verbinden met de meter en de ASU
Een automatisch of differentieel automatisch apparaat dat aan het begin van het elektrische circuit van het moederbord is geïnstalleerd, kan dienen als een ingangsverdelingsapparaat. Op de klemmen bevindt zich een punt met maximaal elektrisch vermogen van het hele netwerk, dus de geleiders moeten 15-20 mm worden gestript en in een lus worden gerold voor een betrouwbaarder contact.
Als de verbinding met de meter onafhankelijk wordt gemaakt, worden de kabelkernen 25–30 mm gestript en in de gaten van de rij met klemmen gestoken, vastgedraaid met twee schroeven. In een enkelfasige meter is de fasedraad verbonden met klem nr. 2, nul – met klem nr. 4. In een driefasige meter wordt de lijnspanning verwijderd op klem nr. 2, 4 en 6, de nulgeleider is verbonden met een van de twee uiterst rechtse klemmen. Verbindingswerkzaamheden worden uitgevoerd voordat de ingang wordt aangesloten op de transmissielijn.
Hoe kan ik elektriciteit in mijn huis krijgen vanaf een paal? Wat is het proces en zijn er bepaalde stappen die ik moet volgen? Welke apparatuur heb ik nodig en hoeveel kost het gemiddeld? Zijn er bepaalde regels of vergunningen die ik moet volgen voor het leggen van de kabels? Alvast bedankt voor uw hulp!
Hoi! Ik heb een vraag namens een lezer. Hoe kan je elektriciteit in een huis krijgen vanaf een paal? Is het zo dat je een speciale aansluiting moet hebben en wie zorgt er normaal gesproken voor het aansluiten van de bedrading? Bedankt voor je hulp!