Het totale elektrische vermogen kan erg indrukwekkend zijn, omdat de introductie van elektriciteit in het huis de meest kwetsbare plek is voor installatiefouten. Laten we het hebben over wat en hoe de kabel moet worden gelegd, hoe het elektriciteitsdistributieschema moet worden georganiseerd en waar eerst op moet worden gelet..
Distributienetwerk ontwerpprincipe
De elektrische ingang bevindt zich op de grens van de interne en externe stroomvoorzieningen – het is de enige lijn die het gemeentelijke systeem met het huis verbindt. De belasting in dit gedeelte is het hoogst, daarom zijn de vereisten voor het invoerapparaat strenger en is de levensduur een derde lager dan die van het interne elektrificatiesysteem..
Het verbindingspunt kan zijn:
- “Lage” bus van het transformatorstation (in 3-4% van de gevallen);
- ondersteuning van bovengrondse hoogspanningslijnen (95% van de gevallen);
- collectorknooppunt van het ondergrondse kabeltracé (1–2%).
Invoer van elektriciteit in het huis vanaf de paal: 1 – bovengrondse transmissielijn; 2 – SIP-kabel; 3 – kabelbevestiging; 4 – kabelinvoer door de huls
In een meer complexe versie wordt het inbrengen in de kabellijn gemaakt door middel van een aftakkende kabelmof. Deze aansluitmogelijkheid gaat bijna altijd gepaard met de plaatsing van een nieuwe technische put of een bovengrondse collector.
De elektrische bedrading naar de meter moet zichtbaar zijn en, indien mogelijk, geen aansluitingen hebben waarmee de spanning van de contactklemmen kan worden verwijderd. Om geen verborgen werk op te stellen en niet alle dozen met aansluitingen af te sluiten, worden meters op de gevels van huizen geïnstalleerd, waar ze altijd ter inzage zijn, en kan de continuïteit van de input eenvoudig worden gecontroleerd.
Werkplanning: hoe leef je in symbiose met RES
Elektriciteitsmeter is een lijn voor het verdelen van verantwoordelijkheidsgebieden tussen de consument en de elektriciteitsleverancier. De meter zelf en alle daarop aangesloten leidingen behoren tot het interne stroomvoorzieningsproject. De luchtinvoer wordt respectievelijk bediend door de installatiedienst van stedelijke netwerken.
En hier doet zich een probleem voor: de leverancier kan geen elektriciteit leveren zonder de meeteenheid af te sluiten. En aangezien de installatie van de meter wordt uitgevoerd door de medewerkers van de distributiezone, ondervindt de consument problemen bij het aansluiten van de uitgaande lijn. Idealiter zou het hele interne gebouw al gemonteerd moeten zijn en moet een kabel van de ASU naar de gevel worden gebracht om een centrale lijn te verbinden. Maar dit is niet altijd het geval.
Installatie van de interne stroomvoorziening vereist de organisatie van een tijdelijke input voor groefsteken, boren en inbedrijfstelling. Daarom wordt eerst een tijdelijke ingang op de faciliteit gemonteerd en na voltooiing van de interne werkzaamheden wordt de meetunit geopend, wordt de laatste verbinding van de faciliteit gemaakt en worden de afdichtingen opnieuw geïnstalleerd. Deze service is betaald en wordt geleverd met draden, daarom kunt u bij het installeren van de meeteenheid een IP55-aansluitdoos ernaast bevestigen en beginnen met de bedrading vanaf de meter erin.
In een bepaald geval is installatie van de ASU naast de meter mogelijk. Het is dus mogelijk om meerdere ingangen te monteren: één in het huis, de tweede voor straatverlichting, meerdere voor de garage en andere bijgebouwen. Deze optie vervangt de aansluitdoos door een modulaire doos. Om de overtreding van de gevel glad te strijken, wordt een bovengrondse verdeelkast zonder bodem rond de meeteenheid en de ASU gemonteerd, verzonken in de laag geveldecoratie en isolatie.
Een kabel selecteren op doorsnede en merk
Aluminium kabelproducten zijn verboden voor verborgen installatie binnenshuis. Daarom worden voor invoer, zoals voor alle interne bedrading, kabelmerken met massieve koperen geleiders gebruikt: VVG of PV-1 bij het leggen door plastic of stalen buizen.
Aangenomen wordt dat het draagvermogen van de interne kabel gelijk moet zijn aan de ingangslijn van het gemeentelijke netwerk. De aanpak is niet helemaal correct: bij een geïnstalleerd vermogen van 3–4,5 kW duplicaat 16 mm2 aluminium (minimale doorsnede van zelfdragende geïsoleerde draad) is onrendabel. Daarom is het voldoende om een veiligheidsfactor van 1,3 te bieden bij het berekenen van de kabeldoorsnede voor de maximale lijnstroom, bepaald door de vermogensbegrenzer of een automatische schakelaar voor de meter..
In de praktijk worden koperen geleiders met een doorsnede van 2,5 of 4 mm als ingang gebruikt.2, minder vaak – 6 mm2. De instellingen van de invoermachine die overeenkomt met deze standaardmaten zijn 25, 32 en 40 A.
Een bekabelingssysteem kiezen
De elektrische ingangskabel is gevoeliger voor hoge spanning en hitte. Het moet op alle mogelijke manieren worden beschermd tegen beschadiging, atmosferische invloeden en bij het leggen op brandbare ondergronden – om de lokalisatie van de geleider in geval van ontsteking te waarborgen.
De route van de kabellegging is afhankelijk van de locatie van het algemene bouwpaneel of de ASU. Indien de bestemming zich op een buitenmuur bevindt, is het verstandig om de kabel vanaf de meter langs de gevel te laten lopen, bijvoorbeeld onder een dakoverstek of puntgevel. In dit geval wordt de kabel in een polyethyleen gegolfde buis of metalen slang getrokken.
Het leggen op zolder, in het lichaam van de fundering of in de kelder wordt uitgevoerd nadat de kabel is beschermd met een stalen of plastic omhulsel (buis). Installatie kan zowel open als binnen het plafond of de wanden plaatsvinden.
Remote accounting node
Elektriciteitsleveranciers oefenen met het installeren van een meeteenheid buiten het bezit van de consument. Dit kan de bedoeling zijn om diefstal van elektriciteit te voorkomen, of de reden was de aanzienlijke lengte van de uitgaande lijn – u moet rekening houden met het vermogensverlies in de geleider.
Het transport van energiebronnen tot 1000 V gebeurt meestal via een bovengrondse transmissielijn van 0,4 kV met een zelfdragende geïsoleerde draad. In zeldzame gevallen wordt de kabel ondergronds gelegd, maar alleen als de installatie van de bovenleiding onmogelijk of ongewenst is. Beide methoden zijn ook van toepassing op het leveren van elektriciteit aan een object..
De plaatsing van de ondergrondse ingang is praktischer: niets zal de esthetiek van de gevel bederven, er is geen kans dat een lijn breekt bij harde wind. Er is ook een belangrijker voordeel: de kabel voor ondergrondse installatie mag binnen het pand worden gelegd, maar SIP niet. De bovenleiding vereist een speciaal bevestigingssysteem dat het vanaf de muur verdeelt voor normale ventilatie: de polyethyleen omhulling verdraagt niet goed oververhitting. Het leggen van de ondergrondse lijn is heel eenvoudig, een sleuf in de grond, een zandkussen van 20 cm en een beschermmantel (HDPE-buizen) zijn voldoende als de kabel geen eigen reservering heeft.
Ondergrondse elektriciteitsinvoer in het huis: 1 – zelfdragende geïsoleerde draad; 2 – pijpenstandaard; 3 – rekenkamer; 4 – pijp voor het leggen van kabels
Als u met een bovenleiding werkt, moet u een overgang maken naar een interne kabel, dat wil zeggen met koperen geleiders. De eliminatie van de vorming van oxiden op de grens van twee non-ferrometalen wordt verzekerd door aansluitklemmen gevuld met isolerend vet of door een open schroefblok. Technische middelen voor een dergelijke verbinding zijn zowel te vinden in de zelfdragende geïsoleerde draad (doorsteekklemmen) als in de lijst met installatieproducten voor algemene bedrading.
In de meeste gevallen is een schroefklemmenkast voldoende. Het probleem is anders: de meest beladen lijn verliest zijn integriteit, er verschijnt een kwetsbaarheid op die aandacht vereist en periodiek onderhoud nodig heeft.
Invoerservice
Bij de eerste keer na installatie moet de elektrische doorvoer de tests doorstaan voor isolatieweerstand en fase-nul-lussen. Als de resultaten van het onderzoek bevredigend zijn, mogen de ingang en het hoofdschild van het huis worden gebruikt.
6 maanden na de installatie van de bus, is het noodzakelijk om deze spanningsloos te maken en alle schroefverbindingen vast te zetten – beginnend bij de machine voor de meter en eindigend met de aansluitklemmen van het schakelmateriaal.
Elke 5 jaar van gebruik wordt de vernauwing herhaald, maar de contacterende delen onder spanning moeten worden gereinigd van de gevormde oxiden. Aanbevolen wordt om een externe inspectie van de kabellijn uit te voeren met dezelfde frequentie..
De werking van de kabelwartel kan ongeveer 30 jaar duren. Na deze periode moet de kabel ten minste gedeeltelijk uit de groef of beschermingsmantel worden verwijderd en aan een grondiger onderzoek worden onderworpen..
De aanwezigheid van smelten op de aderisolatie, uitdroging van de omringende isolatie, knarsen in de kabel zijn duidelijke tekenen dat de geleider de aangebrachte belasting niet aankan. Deze ingang moet zo snel mogelijk worden vervangen door een krachtigere..
Hoe kan ik de elektriciteit van een paal naar mijn huis laten brengen? Wat zijn de stappen of vereisten die ik moet volgen om de invoer van elektriciteit te regelen?
Hoe kan ik de elektriciteit van een paal naar mijn huis brengen? Ik ben geïnteresseerd in het installeren van elektriciteit in mijn huis, maar ik ben niet zeker hoe ik dit moet doen. Kan iemand mij alsjeblieft uitleggen welke stappen of apparatuur ik nodig heb om de elektrische stroom van de paal naar mijn huis te krijgen? Ik zou het zeer op prijs stellen als iemand mij hiermee zou kunnen helpen. Dank je wel!
Hoe kan men de stroom van een eletriciteitspaal in een huis geleiden? Is het via een speciale bekabeling of zijn er andere technieken voor nodig? Ik vraag dit namens de lezer van dit tekst. Iedere informatie is welkom!