Hoe u veilig en betrouwbaar elektrische bedrading legt

We nodigen u uit om actuele kwesties met betrekking tot het leggen van kabels en draden te bespreken. In het artikel zullen we de basisvereisten bespreken die van toepassing zijn op de installatie van elektrische bedrading, we zullen proberen de verschillende methoden van riolering te benadrukken, we zullen praktisch advies geven.

Bij het maken van elektrische netwerken binnen het pand, wordt de bedrading van kabels en draden beschouwd als een ruw en routinematig werk, dat in gespecialiseerde organisaties en teams vaak wordt uitgevoerd door hulpkrachten. Deze fase is echter niet minder rigide gestandaardiseerd dan bijvoorbeeld het schakelen van elektrische circuits, waarover we in het vorige artikel spraken. De hier gemaakte fouten zijn bijna niet te corrigeren, ze zijn meestal erg moeilijk te herkennen, omdat de lay-out meestal verwijst naar verborgen werk. Kettingen met verkeerd geleide draden zijn niet betrouwbaar bestand tegen de mechanische spanningen die tijdens het gebruik optreden. Dergelijke bedrading is niet geschikt voor de taken die eraan zijn toegewezen en veroorzaakt storingen, waardoor de beveiligingsapparaten werken, oververhit raken en de draden ontsteken.

Elektrische veiligheid en brandveiligheid zijn de belangrijkste vereisten voor bedrading. Elektriciens moeten kabelondersteuningssystemen voorbereiden voor montage met een uitzonderlijk hoge kwaliteit en daarin draden leggen volgens het plan. U moet zich laten leiden door de huidige regelgevingsdocumenten, waaronder:

• PUE “Regels voor elektrische installaties”
• GOST R 50571-15-97 Elektrische installaties van gebouwen. Deel 5. Selectie en installatie van elektrische apparatuur ” (Hoofdstuk 52)
• SNiP 3.05.06–85 “Elektrische apparaten”

Een of andere methode voor het installeren van bedrading (een set kabels, draden, evenals hun beschermingselementen en bevestigingsmiddelen wordt bedrading genoemd) wordt gebruikt, afhankelijk van:

• van het doel van het pand;
• het type gebruikte geleiders;
• bedrijfsomstandigheden;
• structurele kenmerken van het gebouw.

Soms is het mogelijk om uit meerdere acceptabele opties te kiezen, dan gaat de voorkeur uit naar minder tijdrovend en zuiniger.

Verborgen of blootliggende bedrading

Open bedrading is inferieur aan verborgen bedrading qua ontwerp en ergonomie, maar het is veel eenvoudiger en schoner te installeren (het is niet nodig om kanalen te groeven en af ​​te dichten), en het is ook gemakkelijk te onderhouden, diagnosticeren en moderniseren. Bovendien is open bedrading een veiligere optie voor gebouwen die zijn gebouwd met brandbare materialen. In dit opzicht is het gebruik van open bedrading rationeler bij de implementatie van stroomvoorziening voor kantoren, winkels, houten huizen.

De open methode voor het monteren van draden wordt uitgevoerd op afgewerkte wanden, plafonds, steunen, spanten en andere bouwelementen, evenals op speciale dragende kabels en kabelrekken. Kabels, draden en hun bundels kunnen worden gelegd:

• in kabelgoten;
• op rolisolatoren (gedraaide “retrocable”);
• op polymeerbeugels (zowel voor kabels – rond en plat, als voor beschermhoezen);
• in doosplinten, kroonlijsten en platbands;
• vrije ophanging aan kabels en snaren (meestal is dit het voeden van de lampen);
• op elektrische bakken.

Open bedradingsgeleiders kunnen worden beschermd met buizen of flexibele hulzen, maar ze kunnen ook zonder deze worden geïnstalleerd. In de meeste gevallen moeten installatieopties voor open bedrading worden gecombineerd, bijvoorbeeld in een gehakt houten huis, een recht stuk van de route past in een plastic kanaal en de verticale aftakking, die over de stammen loopt, wordt uitgevoerd op isolatoren of in een golf met clips.

Verborgen bedrading wordt nu veel vaker gebruikt, vooral in woongebouwen, omdat het veiliger is en het uiterlijk van kamers niet bederft. Verborgen bedrading moet worden beschouwd als een installatieoptie waarbij draden in bouwconstructies worden gelegd – muren, plafonds, vloeren. In de regel worden groeven gesneden voor de geleiders of zijn de routes monolithisch tijdens betonwerkzaamheden. Soms worden voor bedrading kanalen gebruikt in bouwelementen (bijvoorbeeld geboord in muren vanaf een staaf of in holle betonplaten). Om als verborgen te worden beschouwd, is het niet nodig dat de communicatie zich in bouwblokken bevindt, dit type bedrading omvat draden die achter de bekleding van framebekleding zijn gelegd (wanden en plafonds gemaakt van gipsplaat, vloeren op boomstammen).

Verborgen bedradingskabels worden altijd beschermd door buizen, ribbels of kunststof kanalen gemaakt van onbrandbare, nauwelijks brandbare materialen, waardoor u niet alleen mechanische schade kunt voorkomen, maar ook een luchtspleet kunt creëren voor koeling en vervanging van de geleider. Veranderbaarheid is een van de belangrijkste vereisten voor verborgen bedrading, de essentie ervan ligt in het feit dat we de draad op elk moment uit de huls of het kanaal moeten kunnen trekken en een nieuwe moeten kunnen strekken.

Paden van draden

Riolering van de stroomvoorziening bestaat uit het verbinden van de belangrijkste elementen van het systeem met geleiders. Het startpunt is altijd het schakelbord, het eindpunt zijn aansluitdozen of individuele verbruikers die direct zijn aangesloten. Er zijn verschillende manieren om draden te leiden.

Op een verborgen manier aan het plafond kunnen kabels alleen worden gemonteerd als deze is omzoomd met een frame (gipsplaat, voering) of als de plafondplaat is uitgerekt. Het is onmogelijk om de vloer te zagen en de kanalen van de kanaalplaten laten geen manoeuvreerruimte over, omdat ze maar één richting hebben. Er zijn geen dergelijke beperkingen voor open bedrading..

In de vloer kunnen draden zowel in een monoliet worden geplaatst (elektrische installatie wordt uitgevoerd in sterke gegolfde hulzen of stijve buizen voordat de dekvloer wordt gegoten) als in de holtes van framestructuren. Sommige bouwers en installateurs geven er de voorkeur aan om dit specifieke pad te gebruiken, omdat het veel gemakkelijker is om hieronder te werken, in veel gevallen is er een aanzienlijke besparing op kabel.

Op de muren wordt elektrische bedrading aangebracht als de eerste twee opties niet geschikt zijn (in de regel tijdens een kleine reparatie), of als een open installatiemethode wordt gebruikt. De hoofdroutes moeten 100–150 mm van het afgewerkte plafond en binnen 50–100 mm van balken en kroonlijsten zijn. Verticale secties van elektrische bedrading die geschikt zijn voor stopcontacten en schakelaars zijn strikt verticaal gemonteerd, niet dichter dan 100 mm van hoeken, openingen, kolommen. Binnen de frameschotten, door de rekken, kunnen draden voor verschillende consumenten die erop zijn geplaatst, passeren, maar het is niet mogelijk om de routes hier uit te rekken. Merk op dat het verboden is om draden te leggen in de voegen van meerdere panelen, bijvoorbeeld in de hoek tussen de muur en het plafond..

Beschermen en bevestigen van geleiders

Mouwen en pijpen

Leidingen voor de bescherming van draden en kabels worden zowel voor verborgen bedrading als voor open installatie gebruikt. Ze hebben verschillende functies. Allereerst voorkomen ze mechanische schade aan de elektrische bedrading, bijvoorbeeld wanneer communicatie wordt gevuld met een balk of verborgen in flitsers. Ze maken het ook mogelijk om kabels te monteren zonder ze te beknellen, zodat afzonderlijke secties van de bedrading kunnen worden vervangen, zelfs als ze zich in een reeks bouwconstructies bevinden. In kritieke situaties zijn hulzen en leidingen bestand tegen het ontsteken van kabels en bieden ze extra elektrische bescherming in geval van schade aan de isolatie.

Gegolfde buizen (hulzen, golvingen) onderscheiden zich gunstig door hun plasticiteit, terwijl de randen van de hulzen mechanische belasting goed kunnen weerstaan. Gegolfde buizen worden geproduceerd op rollen van 25-100 meter, zodat ze gemakkelijk over de lengte van de kabel kunnen worden gesneden en het gebruik van extra hoek- en verbindingsfittingen niet nodig is. De binnendiameter van de huls wordt geselecteerd voor een specifieke geleider of meerdere geleiders, golvingen van 16 en 20 mm komen het meest voor, maar u kunt een product kopen met een diameter tot 5 cm. Het is niet moeilijk om de draad in de golf te krijgen, aangezien deze een aansnijdraad heeft en sommige hulzen een glad binnenoppervlak hebben.

Gladde buizen worden ook gebruikt voor kabelgeleiding, in de regel hebben ze een grotere wanddikte dan golvingen, daarom zijn ze beter bestand tegen statische en schokbelastingen. Stalen buizen worden verbonden met schroefdraadkoppelingen, terwijl polyethyleenproducten worden gelast en vinyl-plastic producten worden gelijmd. Sommige polymeerbuizen worden onder hitte gedraaid.

Metalen buizen zijn veel duurder dan hun plastic concurrenten en minder corrosiebestendig, het is veel moeilijker om ermee te werken, daarom worden ze alleen gebruikt in de moeilijkste omstandigheden (explosieve omgeving, bijtende vloeistoffen, houten wanden van een gebouw, zware monolieten).

Buizen en golvingen worden afzonderlijk met speciale clips aan de omhullende constructies bevestigd, of in groepen in één laag met geperforeerde beugelplaten op de basis gedrukt. De optimale afstand voor gegolfde slangen is van 0,5 tot 1 meter, starre buizen kunnen na 1,5-3 meter worden bevestigd.

Kabelkanalen

Kabelgoten zijn gemaakt van dun gegalvaniseerd staal of kunststof, ze hebben een rechthoekige doorsnede met een verwijderbare kap (voor blootliggende bedrading) of kunnen stevig zijn – voor verborgen bedrading. Kunststofgoten worden in openbare gebouwen en kantoorpanden meestal gebruikt als kabellager en tegelijkertijd als beschermend bedradingselement; ze kunnen stroomcircuitgeleiders opnemen, evenals informatie- en signaaldraden, bijvoorbeeld bedoeld voor een gebouwbeheersysteem. In woongebouwen worden kabelkanalen alleen gebruikt als het onmogelijk is om een ​​verborgen installatie toe te passen, evenals in houten huizen met blootliggende bedrading.

Het ontwerp van polymeerkanalen kan variëren afhankelijk van het doel. Dus voor de doorvoer van geleiders worden eenvoudige U-vormige producten gebruikt, die alleen een beschermende en dragende functie vervullen. Om een ​​werkplek in te richten, bijvoorbeeld in een kantoor, zijn kabelkanalen met interne scheidingswanden ontwikkeld (voor bedradingsgeleiders voor verschillende doeleinden). Ze zijn uitgerust met de nodige fittingen (bochten, hoeken, connectoren, pluggen, adapters), en hebben ook plaatsen voor het monteren van verschillende bedradingsaccessoires (stopcontacten, schakelaars, automaten). Voor openbare gebouwen worden speciale vloerdozen geproduceerd, die een ronde vorm hebben en bijzonder duurzaam en slijtvast zijn. Om blootliggende bedrading esthetisch aantrekkelijker te maken, kunt u plinten of profielen voor plafondlijsten gebruiken..

Het belangrijkste voordeel van de kanalen is de mogelijkheid om gemakkelijk bij de bedrading te komen, een geleider toe te voegen of te vervangen en diagnoses te stellen. Het is heel eenvoudig om constructies uit plastic dozen te monteren, omdat het materiaal gemakkelijk kan worden verwerkt. Door hun lage eigen gewicht en afneembare deksel kunnen kabelgoten gemakkelijk op oppervlakken worden gemonteerd met gewone pluggen of zelftappende schroeven. Er zijn geen speciale vereisten voor de route van kabelkanalen – u kunt vrij kiezen waar u de structuur wilt monteren. Kunststofproducten worden in de regel in het wit geproduceerd, maar ze worden ook in bulk getint..

Kabelgoten

De routing van draden en kabels in trays wordt als open beschouwd. Vanwege zijn industriële uiterlijk wordt het zelden gebruikt om de stroomvoorziening van woongebouwen te organiseren, maar in alle andere gevallen is het het meest succesvol, vooral als er veel draden zijn:

1. Het kabeldraagsysteem is economisch omdat er geen beschermingsbuizen nodig zijn.
2. Vereenvoudigt de installatie van de route – minder bevestigingspunten dan voor individuele draden, er is geen groeven en vullen van groeven.
3. Geleiders zijn goed gekoeld.
4. Mogelijkheid om bedrading te onderhouden, eenvoudig toe te voegen en draden te vervangen.

Draadgoten worden gemaakt door lassen van gegalvaniseerde draad met een doorsnede van 3-5 mm. Ze zijn U-vormig met een breedte van de onderste hoofdplank tot 500 mm. Partities bevinden zich vaak in de draadgoot, die stroom- en zwakstroominformatiegeleiders begrenzen, met uitsluiting van interferentie. Een duidelijk voordeel van draadgoten kan worden beschouwd als een laag gewicht van de constructie met een hoge ruimtelijke stijfheid, waardoor ze vrij breed kunnen worden gemaakt.

Plaatbakken zijn gemaakt van verzinkt staal, RVS of aluminium. Het vel is in de regel geperforeerd om ventilatie van de draden te garanderen, van bovenaf kan de structuur in de vorm van een omgekeerde “P” worden bedekt met een stevige hoes. Lakenbakken kunnen zowel worden gebruikt voor het leggen van een enkele kabel als voor een systeem met meerdere componenten – de breedte van dergelijke producten is klein (ongeveer 50-150 mm).

Voor de zwaarste kabels worden ladderbakken (“kabelrost”) gebruikt, bestaande uit in de lengterichting dragende dwarsbalken en jumpers. Ze zijn niet alleen in het horizontale vlak gemonteerd, maar ook voor schuine plaatsing en verticaal. Laddervormige trays belemmeren de ventilatie van geleiders niet, waardoor ze gemakkelijk toegankelijk zijn.

Metalen trays worden geassembleerd tot een enkel systeem op schroefdraad door middel van hulpelementen – hoeken, bochten, connectoren, hangers. De secties hebben een betrouwbaar elektrisch contact met elkaar, daarom kan het metalen systeem van de trays dienen als een beveiligingscircuit (aardingselement). Bevestiging van kabelgoten wordt uitgevoerd op een hoogte van minimaal 2 meter vanaf de vloer, ze worden ofwel aan de muur op consoles of aan de plafonds bevestigd met hangers en ankers. Geleiders in trays kunnen in één laag, bundels (pakketten) of meerlagig worden gerangschikt.

Kabels en snaren

Dergelijke bedrading wordt gemaakt door kabels met ingebouwde metalen ondersteuningskabels. Ook lichtgewicht geïsoleerde draden (meestal tot 16 mm²) kan stevig of vrij worden bevestigd aan kabels (2–6 mm in diameter) of touwtjes – langs één ondersteuningselement of over meerdere. Gewoonlijk wordt kabelbedrading gebruikt om groepsverlichtingslijnen te organiseren in grote open ruimtes: handelsvloeren, sportterreinen, magazijnen, werkplaatsen, binnenplaatsen. Het voordeel van kabelbedrading is de economie en de lage arbeidsintensiteit van de installatie, de troef van dit systeem kan ook de hoge industrialisatie van het voorbereidende werk zijn en, als gevolg daarvan, de krappe deadlines.

Gezamenlijke bedrading

Vaak doen zich bij het installeren van elektrische bedrading situaties voor waarin meerdere kabels met verschillende doeleinden in dezelfde richting gaan, waardoor de vraag rijst: kunnen ze worden gekweekt in één beschermende buis, doos, bak? Regelgevingsdocumenten geven geen ondubbelzinnig antwoord, het enige in de PUE (clausule 2.1.15 en clausule 2.1.16) stelt dat het onmogelijk is om stroomkabels en back-upstroomvoorziening van sommige consumenten samen te brengen, evenals circuitgeleiders tot 42 V en meer dan 42 V, als de eerste niet zijn ingesloten in een extra isolatiebuis. Tevens wordt aangegeven dat het noodzakelijk is om nood- en evacuatieverlichting apart te monteren, de fase en nul van één circuit wordt aanbevolen om in één leiding te leggen.

De ervaring met het bedienen van complexe apparaten leert dat stroomkabels met elektromagnetische velden en capacitieve koppelingen invloed hebben op meetcircuits, regelsystemen en alarmen. In controlesystemen kunnen onder invloed van interferentie valse circuits optreden, die valse alarmen van verschillende apparaten kunnen veroorzaken. Daarom wordt aanbevolen om laagstroomsignaalkabels, communicatielijnen, computerdraden en geleiders van meettoestellen te leggen en apart van stroom te schakelen. Opgemerkt moet worden dat tussen de draden die stromen met een vergelijkbare frequentie leveren, de opnemers minimaal zijn..

Als afzonderlijke bedrading om welke reden dan ook niet mogelijk is, is het noodzakelijk om afgeschermde kabels te gebruiken of slecht compatibele geleiders op een maximale afstand van elkaar te plaatsen. De optimale afstand tussen parallelle routes voor verschillende doeleinden wordt geacht vanaf 100 mm te zijn, daarom kunt u een bedrading in één doos of bak maken, gedeeld door scheidingswanden.

Basisregels voor bedrading

De bedrading mag pas worden gestart na het opstellen van een gedetailleerd plan. We spraken over het plannen van de stroomvoorziening in het artikel “Hoe elektrische bedrading in huis correct te maken: elektrisch werk plannen”.

• De draden moeten parallel aan de belangrijkste architecturale structuren worden bevestigd.
• Kabelwindingen worden altijd alleen in rechte hoeken met een gematigde straal uitgevoerd, hoewel wordt aangenomen dat als de geleiders niet zijn bevestigd, ze langs het kortste pad kunnen worden geleid.
• Het is niet toegestaan ​​om draden in ventilatiekanalen te leggen, maar ze mogen worden gekruist door enkele geleiders in een stijve metalen buis.
• Vermijd het kruisen van elektrische bedrading met verwarmingsbuizen, schoorstenen, ruwe verlichtingsbehuizingen. In extreme gevallen is het nodig om een ​​barrièrelaag van thermische isolatie aan te brengen of om hittebestendige draden te gebruiken.
• De draden mogen geen metalen constructies raken, daarom moeten ze zelfs achter de kozijnen aan muren en plafonds worden bevestigd.
• Bij parallelle installatie mag de afstand tussen de draden en een pijpleiding niet minder zijn dan 100 mm, als er kruispunten zijn, is het noodzakelijk om een ​​opening van minimaal 50 mm te organiseren. Laat een “opening” van minimaal 400 mm tussen de elektrische kabel en de gasleiding.
• Het is ook beter om bedradingskabels niet met elkaar te kruisen, daarom is het noodzakelijk om de volgorde van de lijnen in overweging te nemen, rekening houdend met de draairichting van individuele geleiders ten opzichte van de hoofdkabelboom..
• Om ervoor te zorgen dat de draden kunnen worden vervangen, worden de overgangen van routes tussen muren en plafonds alleen in leidingen of kanalen uitgevoerd. Met open bedrading, bijvoorbeeld op trays, is het mogelijk om draden in lagen en bundels te leggen door openingen die zijn opgevuld na bedrading met gemakkelijk verwijderbare verbindingen.
• Wandconstructies kunnen alleen worden gebruikt voor verborgen bedrading als hun dikte en draagvermogen voldoende zijn, zodat de huls met de kabel, geplaatst in de poort, wordt bedekt met een pleisterlaag van minimaal 10 mm dik. Vergelijkbare eisen voor vloerbedrading – er moet minimaal 20 mm mortel boven de beschermhuls zitten.
• De stap van het bevestigen van draden en het plaatsen van steunen / hangers is zo gekozen dat schade aan de uitgeruste lijn onder zijn eigen gewicht wordt uitgesloten.
• Buizen, kabelgoten en goten worden volledig geassembleerd tot één systeem voordat draden en kabels worden gelegd.
• Bij het uitvoeren van verborgen bedrading is het raadzaam om de aderkernen uit te ringen en de isolatieweerstand te meten.
• Na het beëindigen van de bedrading moeten metingen worden verricht en een bedradingsplan worden opgesteld, waarin de belangrijkste afstanden worden aangegeven op basis van de daadwerkelijke resultaten. We raden aan om complexe knopen te fotograferen tegen de achtergrond van een roulettewiel.

Dit zijn de basisbepalingen met betrekking tot bedrading, waarop moet worden vertrouwd bij het kiezen van een of andere bedradingsmethode. Om de stroomvoorziening van een specifiek object te implementeren, moet je het zorgvuldig bestuderen, moeilijke beslissingen nemen en rekening houden met veel verschillende factoren. Maar als het werk zorgvuldig en in overeenstemming met beproefde normen wordt uitgevoerd, is de bedrading duurzaam en absoluut veilig..

Vergelijkbare inzendingen:

1. Regels voor veilig en effectief werken met een elektrische slijpmachine Elektrische puntenslijper – een vrij eenvoudige machine. Maar zoals alle tools zonder uitzondering, het vereist naleving van de regels van veilig en effectief gebruik. Op onze tips-site vindt u handige tips voor het gebruik...
2. Hoe u laminaatvloeren met uw eigen handen op een houten vloer legt Ideale geometrie, vergrendeling, eenvoudige installatie, geen extra oppervlaktebehandeling nodig – deze voordelen verklaren de populariteit van laminaatvloeren, ook wanneer u ze met uw eigen handen legt. De grootste moeilijkheid is het...
3. Hoe u tegels met uw eigen handen op de vloer legt Algemeen constructiewerk, waaronder het leggen van tegels op de vloer, is het lot van professionals. Als u echter bepaalde regels en de volgorde van het werk kent, wordt zelfs zo’n complexe...
4. Hoe u de juiste bedrading in huis maakt: elektrische werkzaamheden plannen Het artikel is bedoeld voor de gemiddelde bouwer die verbaasd is over eeuwige vragen: waar deze complexe en onbegrijpelijke elektricien te beginnen, hoe zal dit allemaal gebeuren, wanneer je kunt beginnen,...

Meer lezen  Klemmenblokken en klemmenblokken voor het verbinden van draden