Hoe een vastzittende of verroeste bout of moer te verwijderen

Het is moeilijk om een ​​meester te vinden die nog nooit van zijn leven een vastzittende schroefdraadverbinding heeft meegemaakt. Vandaag zullen we u vertellen over de beste manieren om met een soortgelijk probleem om te gaan met verschillende soorten verbindingen en het gebruik van verschillende tools en apparaten..

Welke sleutels te gebruiken

Het verwijderen van verroeste draden vereist een aanzienlijke inspanning. Helaas zijn gewone steeksleutels voor deze doeleinden van weinig nut. Ze zijn niet alleen niet effectief genoeg, ze kunnen ook een goed stuk gereedschap verpesten. Zelfs Cr-V-hoorns kunnen losraken en hun oorspronkelijke grootte permanent verliezen.

In oude werkplaatsen werden steeksleutels versterkt door op stukken wapening te lassen en deze specifiek te gebruiken om roestige schroefdraadverbindingen af ​​te breken. Tegenwoordig zijn dergelijke aanpassingen niet nodig: doppen en sleutels zijn alomtegenwoordig, die het meest geschikt zijn om te breken.

Er is echter een kleine waarschuwing: moersleutels en doppen met 12 of 18 breekranden passen niet het beste, en slippen is waarschijnlijk. Het is beter om hex-tools te gebruiken om te breken. Nog beter is het als de koppen zogenaamde draai- of schroefranden hebben. Ze worden zogenaamde koppen voor gescheurde randen. Wanneer ze worden losgeschroefd, zorgen ze zelf voor de vereiste klemkracht.

Hoewel het gemakkelijk genoeg is om geschikte inbuskoppen te vinden, zijn zeskantige steeksleutels uiterst zeldzaam. Toch zijn ze onmisbaar voor het strippen van moeren met een lange schroefdraaduitsteek, waarbij het enige alternatief voor een ringsleutel alleen een langwerpige kop kan zijn, en zelfs dan niet altijd. Twaalfkantige steeksleutels op zwaar gekookte noten worden waarschijnlijk onbruikbaar.

In sommige situaties zijn zowel dopsleutels als pijptangen nutteloos. Volledig omwikkelde moeren en bouten kunnen alleen worden losgedraaid met pijptangen of zelfspannende klemmen. Car Service Tip: Gebruik een kleine bankschroef van een slotenmaker (of een bankschroef van een horlogemaker) om de moer vast te klemmen met een verstelbare sleutel als hefboom.

Beitsen van smeermiddelen en chemicaliën

De processen die leiden tot vastlopen van de draad door roest vinden plaats op microscopische schaal. De beste analogie op macroniveau is wanneer de croupe vast komt te zitten in een trechter: ze worden tegen elkaar geklemd, deeltjes roest en zouten verstoppen de besloten ruimte dicht. De situatie wordt nog verergerd door het feit dat roest door oxidatie in de lucht in omvang toeneemt en als het ware de draad van binnenuit uitzet..

De eenvoudigste manier om van dit effect af te komen, is door de kristallijne deeltjes in een stroperige puinhoop te veranderen. Als oplosmiddel kan een breed scala aan vloeistoffen worden gebruikt – van water tot kerosine en machineolie. Hoe vloeibaarder het vet is, des te effectiever het is om vastgeroeste schroefdraad los te maken. Het voordeel van multifunctionele vetten zoals WD-40 ligt in de hoge vloeibaarheid..

Merk op dat de chemische samenstelling van roest van geval tot geval kan verschillen en dat pogingen om een ​​schroefdraadverbinding te smeren niet altijd succesvol zijn. Een alternatief zou zijn om te proberen de zoutafzettingen in de draden op te lossen met water of zwak geconcentreerde oplossingen van zuren of logen. Het enige nadeel van deze methode is dat de reactie tijd kost, vaak behoorlijk lang. Als u de draden echter enkele uren bevochtigd laat met Coca-Cola, een gootsteenreiniger met zoutzuur of zelfs gewoon water, is het veel gemakkelijker om een ​​roestige moer te draaien..

Wat betekent het om de draad te “verwarmen”?

Het probleem kan alleen snel worden opgelost door mechanische actie op de schroefdraadverbinding. In dit geval moet het effect noodzakelijkerwijs dynamisch zijn: het heeft geen zin om het graan dat in de trechter zit vast te drukken, maar als je het schudt, worden de korrels weer wakker.

Bij het gewone volk wordt dit “warm de draad” genoemd – om een ​​reeks puntaanvallen op verschillende delen van de verbinding uit te voeren. Het is het trillingseffect dat helpt om de vastgelopen draad los te maken en vervolgens kan een breuk met een conventionele sleutel optreden zonder merkbare inspanning.

Om de draad kwalitatief te verwarmen, moet u de moer zowel langs de randen als in axiale richting tikken. Boutaanvallen kunnen ook succesvol zijn. Het grootste effect wordt uitgeoefend door het werken met een perforator in de beitelmodus, maar de moer moet periodiek worden gedraaid.

Hoe een roestige noot te verbranden

Een alternatief voor de vorige methode is om grote kristallen van zouten en oxiden te vernietigen, waardoor de wrijvingskracht in de draad wordt verminderd. Dit kan worden gedaan door de thermische uitzetting van het metaal van de moer en bout. In het eenvoudigste geval wordt een andere moer aan de gelikte moer gelast, maar met een grotere diameter. Door de verhitting van de draad en de aanwezigheid van verse randen wordt het zeer gemakkelijk om de draad los te draaien.

Het calcineren van de schroefdraadverbinding helpt in bijna 100% van de gevallen, maar het is om twee redenen niet altijd handig om dit te doen:

1. Er is geen geschikte apparatuur ter plaatse;
2. Aangesloten of aangrenzende onderdelen zijn warmtegevoelig.

Het is echter helemaal niet nodig om de draden wit te verwarmen. Het is voldoende om tot ongeveer 450-500 С te verwarmen, terwijl uitzetting met enkele micron voldoende zal zijn. Zelfs een conventionele gasbrander met propaanbus kan deze taak aan..

Een meer verfijnde manier is om de moer met meerdere windingen van nichroom of fechraal draad te omwikkelen en spanning aan te brengen op de uiteinden van de auto-accu. Een dergelijke plaatselijke verwarming beschermt gevoelige onderdelen tegen de effecten van vlammen en helpt de draden aanzienlijk los te maken..

Hoe de moertrekker te gebruiken

Boutverbindingen die al tien jaar of langer verroest zijn, kunnen volledig onbuigzaam zijn. Om de onderdelen te scheiden, werd de moer eerder gehakt of losgemaakt met een beitel. Twee inkepingen aan verschillende randen zijn voldoende, maar niet aan aangrenzende.

Tegenwoordig wordt voor deze doeleinden een speciaal hulpmiddel geleverd. Trekkers zijn vergelijkbaar met pijpsleutels, maar een van de randen heeft een beweegbare hardmetalen frees met een schroeftoevoermechanisme. Het is heel eenvoudig om de trekker te gebruiken: draai de snijder dicht om hem stevig vast te zetten, je moet de knop op de schroefstaart plaatsen en nog eens 2-3 volledige slagen maken. De slijphoek is zo gekozen dat de moer vervormt en tegelijkertijd de binnendiameter vergroot.

Een paar inkepingen aan verschillende kanten zijn voldoende om de draad vrij te laten draaien. U moet echter voorzichtig zijn: het staal van de snijder is vrij kwetsbaar, en er is altijd de mogelijkheid van schade aan de schroefdraad van de bout, wat in de meeste gevallen ongewenst is.

Als de haarspeld kookt: leren werken met een afzuigkap

Als een bout in een binnenschroefdraad in een van de onderdelen wordt geschroefd, zijn opwarming, gloeien en andere effecten op de verbinding zeer beperkt. Heel vaak breekt in dergelijke gevallen de bout af en blijft er vuil in het onderdeel achter..

Als een bout met een grote diameter (M10 of meer) afbreekt en u kunt tegelijkertijd kleinere bevestigingsmiddelen gebruiken om te bevestigen, dan is het veel winstgevender om een ​​nieuw gat te boren en er een kleinere schroefdraad in te maken. Het omgekeerde is ook mogelijk: boor de bout helemaal door met een grotere boor en snij de grotere schroefdraad af.

Tijdens dergelijke operaties moet men heel voorzichtig zijn en de boorrichting zorgvuldig controleren. Zeker in gevallen waar een hardstalen bout is omgeven door zachter materiaal, zoals in het motorblok.

Als u een speciaal stuk gereedschap heeft, kan de chip volledig worden losgeschroefd. Het is logisch om een ​​extractor te gebruiken als de maat van een gebroken bout van M6 en hoger is, kleinere noppen vereisen een bijna sieradenbenadering.

Om het fragment met een extractor los te schroeven, moet u eerst een longitudinaal gat maken langs de centrale as met een dergelijke diameter, waarvoor de specifieke gebruikte extractor is ontworpen. Daarvoor wordt de zichtbare rand van het fragment loodrecht geslepen en precies in het midden geponst.

De afzuigkap heeft een linkse schroefdraad met een lichte tapsheid. Wanneer het in het lichaam van een bout of tapeind wordt geschroefd, komt er een moment waarop de wrijvingskrachten in de interne schroefdraad hoger worden dan in de externe, en dan breekt het gekookte afval af en kan het relatief gemakkelijk worden verwijderd.

Bij gebruik van de extractor is het noodzakelijk dat er voldoende “lichaam” in het puin achterblijft, anders kan de kegelschroef de rest van de stijl verpletteren en deze nog meer blokkeren. Het is ook erg belangrijk om exact de vastgestelde diameters van de voorbereidingsgaten aan te houden en alleen de juiste maat afzuigers te gebruiken.

Manieren om corrosie op schroefdraad te voorkomen

Let er bij het repareren van de schroefdraadverbinding op dat het probleem zich niet opnieuw voordoet. U kunt schroefdraad tegen corrosie beschermen door vetten met een neutraal zuur of licht alkalisch vet te gebruiken. Deze klasse van brandstoffen en smeermiddelen wordt conservering genoemd, typische voorbeelden zijn grafietvet USSA en “Solidol”.

Milieubescherming van de schroefdraadverbinding zal ook helpen. De meeste lakken en lakken op basis van alkyd of polyurethaan zijn hiervoor geschikt. Gebruik geen siliconen, omdat de hoge zuurgraad alleen maar bijdraagt ​​aan de vorming van roest.

Vergeet ten slotte niet dat sommige schroefdraadverbindingen onderhoud nodig hebben en vastgedraaid moeten worden. Als de verbinding losneembaar moet blijven, moet deze periodiek (eens per 2-3 jaar) worden vrijgegeven en gesmeerd met ten minste gewone machineolie.