Wat zijn visconserven

De loketten van moderne winkels staan ​​vol met lekkernijen. Onder de smakelijke gastronomische variëteit, zal transparante hermetische verpakking met stukjes vis of zeevruchten zeker voldoen. Haring of makreel, kabeljauw of makreel met kruiden, groentevulling, pittige marinade – dit alles heeft een smaakwaarde en is direct na aankoop direct te eten. Er rest nog één ding: leren de juiste conserven te kiezen.

Wat zijn visconserven

De naam van de categorie van bederfelijke producten uit de Latijnse taal vertaalt zich letterlijk als “beschermen”. Na verwerking met toevoeging van conserveringsmiddelen worden stukjes van het oorspronkelijke product van dierlijke of plantaardige oorsprong in een hermetisch afgesloten container gedaan. Vaak wordt deze categorie halffabrikaten vertegenwoordigd door visconserven – producten die tijdens het snijden van karkassen, visfilets niet aan een warmtebehandeling zijn onderworpen. De prijs van dergelijke producten wordt beïnvloed door de kwaliteit van de grondstoffen, de soort vis, de vulling, de ambassadeur, de kruiden, het type en het volume van de verpakking.

Wat is het verschil tussen conserven en conserven

Het afmaken van het karkas, het toevoegen van pekel, saus, onzuiverheden van kruiden, de strakheid van de container zijn de kenmerken die ingeblikt voedsel maken en vergelijkbaar blijven. Twee belangrijke factoren onderscheiden deze categorieën halffabrikaten: smaak en kooktechnologie. Een voorwaarde voor ingeblikt voedsel is de warmtebehandeling van grondstoffen en conserven zijn producten die niet zijn gesteriliseerd, waardoor ze eiwitten, vitamines en mineralen kunnen behouden. Maak vaak conserven van vis. Bij de vervaardiging is het gebruik van conserveringsmiddelen-antiseptica, bijvoorbeeld natriumbenzoaat, toegestaan.

Karakterisering van conserven

Hield van de halfafgewerkte viskenners van lekkernijen, niet alleen voor handige verpakkingen of een enorme selectie. De smaak van het afgewerkte gerecht, dat na aankoop direct aan tafel kan worden geserveerd, kan fijnproevers verrassen, en dit wordt mogelijk gemaakt door een aantal indicatoren. Wat wordt gebruikt voor de bereiding van gemaksvoedsel? De volgende parameters helpen bij het handhaven van de productnorm:

1. Soort vis. Niet alleen de variëteit, naam, conditie (vers, gekoeld, bevroren), een belangrijke nuance is belangrijk – alleen rijpende vis is geschikt voor de delicatesse. Karkassen van grote soorten worden in stukken gesneden en kleine karkassen, bijvoorbeeld lodde, worden voorbereid.
2. Vullen. De klassieke optie is plantaardige olie (zonnebloem, olijfolie). Om een ​​pikante smaak te geven, kan de fabrikant wijnschenken gebruiken, voor pittigheid – mosterd. Een essentieel ingrediënt in de vulling is een antiseptisch middel (benzoë natrium, carbonzuurzouten).
3. Kruid. Specerijen (peper, kruidnagel, mosterdzaad, koriander, laurierblaadjes, enz.), Suiker, zout, citroenzuur – dit alles wordt vaak gebruikt om een ​​”one-bite” delicatesse te bereiden.

Als u de kwaliteit van het halffabrikaat beoordeelt, zijn de algemene indicatoren kleur, geur, zoutgehalte, productconsistentie, die gemakkelijk visueel kan worden bepaald bij het gebruik van transparante plastic verpakkingen. Onder de speciale kwaliteitsindicatoren: de verhouding van vis tot vulling, staat van dekking, stapelvolgorde, scherpte, zuurgraad, kleur van vulling.

De normen voor de vervaardiging van halffabrikaten van vis suggereren dat de producent rijpende verse (bevroren, gekoelde) vis moet nemen en vervolgens de grondstof moet snijden, het zoutproces. Leg in de laatste fase de plakjes filet zonder warmtebehandeling in een luchtdichte verpakking, voeg een vulling (marinade, saus) toe met een antisepticum, pak stevig in om op te slaan in de schappen.

Rassen

Niet elke vissoort is geschikt voor het maken van conserven. Een duidelijk recept is het gebruik van rijpende soorten zeevis (vet, half vet, tafel) en pasta’s. Sommige soorten delicatesse worden bereid uit plakjes makreelfilet, haring, kabeljauw, andere – op basis van hele karkassen van lodde, sprot, sprot, haring, Atlantische makreel, enz. Het type zouten, dat een uniek geurig boeket creëert, heeft een aanzienlijke invloed op de smaak van het halffabrikaat:

• speciaal (stukjes vis worden gegoten met een oplossing met toegevoegde suiker, zout);
• in olie (om te gieten, vergelijkbaar met gelei, wordt plantaardige olie gebruikt met kruiden, azijn, essentie, bijvoorbeeld abrikoos, wijn, veenbes, pittige knoflook, tomaat);
• pittig (voorgezouten stukjes vis worden gegoten met marinade met zout, kruiden, hete kruiden).

Technologieën voor de productie van visconserven suggereren de mogelijkheid om lekkernijen te produceren op basis van goedkope vissoorten. Een koper die de noodzaak wordt bespaard om karkassen te snijden en vrije tijd aan het zouten te besteden, kan tegen een redelijke prijs op de toonbank kiezen, zowel de klassieke versie met op olie gebaseerde vulling als de originele versie met pittige mosterdsaus, pittige wijnsaus en groenten. Het is niet eenvoudig om de technologie om thuis goed te bewaren in stand te houden.

Welke conserven mogen niet worden geconsumeerd

Weigeren om een ​​halffabrikaat te kopen of het gebruik ervan is noodzakelijk als de volgende defecten worden ontdekt:

1. Het type of de smaak van rauwe vis, wat wijst op de slechte kwaliteit van het product, het gebruik van ongerijpte grondstoffen.
2. Zachte consistentie, klonterige stukjes (karkassen), die duiden op overrijping van visgrondstoffen.
3. Vervagende kleurverandering, zure geur als gevolg van de groei van micro-organismen.
4. Schimmel, die zichtbaar is op het oppervlak van de vis op grijze, bruine vlekken.
5. Opzwellen van het blik zonder lekkage, wat een teken is van de aanwezigheid van pathogene bacteriën.

Produkt verpakking

Tot voor kort was het gebruikelijk om de vis in vaten te zouten. De huidige technologieën hebben een betere aanpak voorgesteld, waarbij de dichtheid behouden blijft zonder contact met lucht, waardoor het verlies van pekel (pekel) wordt voorkomen. Samen met de materiaalkeuze, vorm, verpakkingsvolume heeft deze aanpak een goed effect op de smaak van visconserven, daarnaast zorgt moderne verpakking voor gemakkelijk transport.

Welke soorten verzegelde containers worden gebruikt om conserven te leveren aan winkelschappen:

• Polymeer (kunststof). De meest voorkomende verpakking voor vislekkernijen. Ze worden gekenmerkt door sterkte, relatief goedkoop, laag gewicht, weerstand tegen agressieve omgevingen. Het enige nadeel van dit type verpakking is de noodzaak om een ​​verpakkingsmachine te gebruiken, zonder welke het niet mogelijk is om een ​​vacuüm in conserven te behouden.
• Glas. De hoge verpakkingsprijs, kwetsbaarheid en speciale transportomstandigheden maken glazen containers niet de beste keuze voor het verpakken van visconserven.
• Blik. Sterkte, verschillende capaciteit van blikjes worden als voordelen beschouwd. Een van de nadelen is de prijs van het materiaal, mogelijke reacties van het metaal op sommige soorten marinades, pekels, die kunnen worden geëlimineerd door interne vernis, wat extra kosten met zich meebrengt voor de fabrikant.