Geconfronteerd met een houten dakspaan verwijst naar die bouwhandelingen die kunnen worden uitgevoerd door een meester van bijna elk niveau. U hoeft hiervoor geen ingewikkelde tool en speciale vaardigheden te hebben. Ondertussen zijn er in dit geval verschillende nuances die het best bekend zijn bij het starten van het werk..
Afwerking is altijd minder tijdrovend dan voorbereiding, en ook psychologisch veel prettiger dan ruw werk, want de geleverde inspanningen zijn eindelijk zichtbaar. Zelfs mensen inhuren voor reparaties, ik wil iets met mijn eigen handen doen. Geconfronteerd met oppervlakken met een houten dakspaan verwijst naar die constructiehandelingen die kunnen worden uitgevoerd door een meester met bijna elk niveau van professionaliteit. Om dit te doen, hoeft u geen complex elektrisch gereedschap te hebben en over speciale vaardigheden te beschikken, zoals bijvoorbeeld het werk van een stopverfputter vereist. Ondertussen zijn er in dit geval verschillende nuances die het best bekend zijn bij het starten van het werk..
Enkele algemene vragen
Houten voering wordt zonder problemen gebruikt voor het bekleden van bouwconstructies, maar meestal zijn dit muren, plafonds, hellingen, ook in natte ruimtes. In de meeste gevallen wordt de bekleding langs de frames uitgevoerd, maar in theorie kan deze worden bevestigd aan solide, goed uitgelijnde vlakken. Op een gepleisterde muur is bijvoorbeeld gecombineerde installatie toegestaan: lijm (zoals “vloeibare nagels”) en mechanisch open fixatie met behulp van pluggen (de plug mag geen “schimmel” zijn, maar met “zweet” – daarna gesloten met een houten deuvel). Ook kan dakspaan frame omhullende structuren omhullen, bijvoorbeeld scheidingswanden, buitenmuren van Canadese huizen, houten vloeren, trappen, dakspanten.
Het is het beste om relatief grote vliegtuigen te bekleden met een schakel van drie personen: één snijdt op maat en voedt de lamellen, en twee zijn bezig met hun installatie – het plaatsen en bevestigen van elk element. Een ervaren finisher kan het zelfstandig aan, zelfs aan het plafond, maar dat is niet helemaal handig.
Het is logisch om de kamerbekleding vanaf het plafond te starten, om vervolgens de plaatsen waar de bekleding aansluit op de omsluitende constructies met wandbekleding af te sluiten. Anders moet u bovenaan complexe metingen en aanpassingen uitvoeren, alleen een toch al moeilijke taak voor uzelf gecompliceerd maken. Het is beter om de wanden afzonderlijk achter elkaar te omhullen, zodat u aan het einde slechts één “gesneden” hoek krijgt. Wat betreft de kozijnen van deze wanden, is het beter om ze in één keer voor de hele kamer te monteren (alleen de hoeken zullen dan georganiseerd moeten worden), zodat materiaalemissies tijdens boorwerkzaamheden het hout niet stof- en vlekvrij maken.
U kunt elke richting kiezen voor de voering die binnenshuis wordt gebruikt, inclusief diagonaal of “visgraat”. Maar er wordt aangenomen dat in kamers met een veranderlijk vochtigheidsregime, de verticale optie meer de voorkeur heeft, zodat mogelijke condensatie langs de groeven op de achterkant van de voering kan stromen zonder zich op te hopen. Gebruik bij gebouwen op straat alleen een horizontale opstelling, in de eerste plaats “groef naar beneden”, zodat het vocht van neerslag onder invloed van de zwaartekracht niet in de naden komt.
Kenmerken van het maken van een subsysteem
Het is gebruikelijk om hout als dragende elementen van het frame te gebruiken. In de regel is dit een grenen staaf met dwarsdoorsneden van 30 tot 50 mm. De draagelementen moeten droog, vlak, vrij van knopen en biologische beschadigingen zijn. Merk op dat een metalen subsysteem, dat wordt gebruikt in gipsplaatwerken (UD, CD), ook kan dienen als frame voor het monteren van de bekleding. Gegalvaniseerde profielen hebben in vergelijking met een houten lat een nauwkeurigere geometrie, stabiliteit tegen vochtveranderingen, zijn duurzamer en worden niet aangetast door ongedierte. Daarom is metaal een ideale oplossing voor de straat en sommige “natte” gebouwen.
In ieder geval is het beter om zowel een houten als een metalen frame met rechte hangers (U-vormige geperforeerde beugels) aan de basis te bevestigen. Met “Pion” kunt u zich op elk materiaal vastzetten. Bij een directe ophanging kunt u het vlak idealiter plaatsen, ook op een aanzienlijke afstand van de ondersteunende constructies, bijvoorbeeld als u de muren moet isoleren of waterpas moet zetten. Deze methode van bevestigen en uitlijnen is sneller, nauwkeuriger en betrouwbaarder dan het bevestigen van de lamellen door het lichaam met behulp van afstandhouders..
De optimale afstand tussen de beugels is 600–1000 mm, afhankelijk van de sectie van de geleiderails. De afstand tussen de ondersteunende elementen van het frame (balken of profielen) is afhankelijk van de dikte van de bekleding. Voor dikke lamellen kan zelfs een afstand van ongeveer 800 mm geschikt zijn, en voor “standaard” facings, iets meer dan een centimeter dik, is het beter om jezelf te beperken tot 500-600 millimeter langs de assen.
Het is noodzakelijk om de vlakken voor het monteren van de voering zeer zorgvuldig in te stellen. Het feit is dat de voering een stuk en hechtmateriaal is, daarom zijn met verschillen in het horizontale niveau of de verticaliteit van de subsystemen in de hoeken lelijke wiggen te zien. Elk vlak moet worden geassembleerd, beginnend bij de uiterste geleiders, en vervolgens, met behulp van baken-schroefdraden, tussenliggende staven / profielen plaatsen. De bouwkwaliteit van afgewerkte kozijnen moet in alle richtingen worden gecontroleerd met een lange meetlat (2-2,5 meter).
Het wordt aanbevolen om houten elementen van kozijnen vóór het bekleden te behandelen met waterdichting (exterieur) en biologische beschermingsmiddelen.
Als de holtes van de kozijnen isolatie / geluidsisolatoren bevatten, moeten de overeenkomstige materialen stevig aan de basis worden bevestigd en moet er een opening van minimaal 10 mm blijven tussen de achterkant van de bekleding en de vulstof, die zorgt voor ventilatie van de constructie. Als de bekleding wordt gebruikt als bekleding in het ventilatiegevelsysteem, dan is deze opening een orde van grootte groter en voor de organisatie ervan wordt een tegenrooster met een dikte van 30-40 mm gebruikt.
De voering voorbereiden voor bekleding
Enkele dagen voor de aanvang van het bekledingswerk moet de bekleding bij het object worden aangeleverd zodat het hout zich kan aanpassen aan de temperatuur- en vochtigheidsomstandigheden. Alle pakketten moeten worden geopend.
Het is absoluut noodzakelijk om de voering uit te zoeken om lamellen met kritieke defecten uit te stellen. U beschermt uzelf dus tegen het feit dat lelijke of defecte borden, onverwachts onthuld in de laatste pakketten, op prominente plaatsen vallen. Voering met problematische geometrie (bijvoorbeeld in de vorm van een boog) kan worden gesneden en over deuropeningen, onder een raam, op hellingen worden geleid. We doen hetzelfde met lamellen die lokale gebreken vertonen, of naaien ze op onopvallende of specifieke plaatsen. En toch, als er een bord is met een beschadigde spike, kun je het vliegtuig ervan beginnen bij te snijden, als de groef is gebroken, maken we het vliegtuig af met deze lamel.
Het is beter om de voering af te snijden met een elektrische verstekzaag, maar indien nodig zijn handzagen met een fijne tand voldoende. De decoupeerzaag kan overweg met trimmen, maar het is vooral goed als u een lamel moet scheuren, bijvoorbeeld om een hoek te monteren. Merk op dat u zaagbladen moet gebruiken voor een “zuivere snede” (de tanden zijn klein, lichtjes geplaatst, naar beneden gericht), het is beter als de zool van de decoupeerzaag een polymeerbekleding heeft, aangezien het metaal zwarte vlekken kan achterlaten op licht zacht hout.
De lengte van elke lamel kan bijna volledig worden aangepast (met openingen van enkele millimeters), aangezien zelfs in de hitte van de sauna de lineaire thermische uitzetting van het hout zeer onbeduidend is en geen negatief effect zal hebben.
Voor elk afzonderlijk vlak wordt op een speciale manier de eerste geïnstalleerde voeringplank (vooral met een uitgesproken naad – euro, softline-profielen) voorbereid. Om de vorming van een inzinking in de hoek te voorkomen, wat het ontwerp van de voeg verder verstoort, wordt een groef uit de lamel gesneden, vaak vlak voor het begin van het hoofdvlak van de lamel.
Omhulsel van frames
De verticale bekleding begint op de hoek van het reeds beklede vlak. De horizontale bekleding moet vanaf het plafond beginnen en naar de vloer gaan, terwijl de bekleding met de groef naar beneden moet worden geplaatst. Dus op de meest zichtbare plaats (muur / plafond-interface) zal alles zeker mooi zijn, en eventuele problemen hieronder kunnen worden afgesloten met een plint.
De moderne euro-voering heeft een vrij diepe aangrijping van de groef met een spike, dus het is niet nodig om de lamellen helemaal in elkaar te drukken, des te meer om ze door de verlenging af te werken. Zo’n cursus stelt u in staat om het niveau van elk bekledingselement te behouden en kleine onregelmatigheden van individuele lamellen te compenseren, en geleidelijk de verschillen in de horizon of verticaliteit “op te eten”. Met horizontale omhulling is het gemakkelijk om de naden van aangrenzende vlakken uit te lijnen. Aan de andere kant bestaat het gevaar dat naden worden “opgevuld” of een zich herhalende boog ontstaat. Daarom moet u elke 2-3 planken een lang niveau aanbrengen op de uiteinden van de bekleding, de gelijkmatigheid van de naadlijn controleren, evenals de horizontale of verticale.
Het bevestigen van de voering aan het frame gebeurt in de meeste gevallen met metalen klemmen. Hun standaardmaat wordt gekozen afhankelijk van de dikte van de groefflens. Onze site raadt aan om, voor het geval dat, een maat groter dan nodig bij de hand te hebben, aangezien er soms willekeurige verdikkingen in de groeven zijn (vanwege een onvolkomen freesbewerking), waarop gewone bevestigingen eenvoudigweg niet kunnen worden aangebracht. De kleimer wordt met een nietje in de groef van de lamel gehaakt en met kleine spijkers (15–20 mm) aan de lat vastgespijkerd. In sauna’s en buiten is het beter om koperen of geanodiseerde spijkers te gebruiken die niet roesten. Veel vakmensen gebruiken liever zelftappende schroeven voor het bevestigen van schoenplaatjes (zelfs voor houten subsystemen). Schroeven met een kleine kop onder de verzonken kop zijn geschikt (de koppen worden door het dunne metaal van de cleaimer in de staaf gedrukt, ze kunnen niet worden gecombineerd met stijve cleamers). Analogen van 11 millimeter van de beroemde “vlooienkevers” werken hier normaal, alleen voor hout en zonder boor aan het einde. Als een metalen subsysteem wordt gebruikt, zijn er geen alternatieven voor zelftappende schroeven LN van 9 mm lang.
Op de ouderwetse manier, op een verborgen manier, kan de voering worden vastgemaakt met spijkers, ze worden onder een hoek ingeslagen, dwars door het oog van de groef. In dit geval wordt een doboynik gemaakt van een dikke negentig honderdste spijker of van een afgebroken perforatieboor van 6 mm. Met een zekere vaardigheid is deze montageoptie vrij praktisch en misschien zelfs sneller dan de “kleimerny”, maar de resulterende bekleding zal dan onmogelijk te demonteren zijn zonder de groeven te vernietigen.
Het bevestigen van de voering door het lichaam wordt praktisch niet gebruikt, aangezien pinnen en spijkers met afgebeten doppen het uiterlijk en de consumenteneigenschappen van de bekleding aanzienlijk verslechteren, en verborgen plaatsing is immers een belangrijk “kenmerk” van de bekleding als materiaal. Ondertussen worden gespecialiseerde bekledingsopties zoals “blokhuis” of “Amerikaans” vaak gewoon door het lichaam bevestigd, alleen schroeven / spijkers worden niet verborgen door een plug, maar zijn bedekt met een groef van elke volgende lamel. Ook wordt de eerste en laatste voering van een enkel vlak door het lichaam bevestigd, de bijbehorende bevestigingsmiddelen worden vervolgens gesloten met allerlei extra’s.
Om de binnenhoek stijver te maken (vooral met een grotere afstand tussen de steunbalken / profielen), worden segmenten van de geleidingsbalken op het reeds ommantelde vlak geschroefd, die de omtrek van het frame aanvullen. Buitenhoeken, nissen en hellingen worden geassembleerd volgens het type gipsplaatsystemen – een houten of gegalvaniseerd profiel, dat niet aan de basis is bevestigd en twee vlakken “verbindt”, wordt onder de bekleding geïnstalleerd. Trouwens, wat betreft de hellingen en eventuele nissen, is het raadzaam om ze kort te maken, loodrecht op het hoofdvlak. Omhul ze aan het einde, wanneer er stukken voering kunnen achterblijven die al niet-zakelijk zijn voor andere secties.
Afwerken van gaten en abutments
Zoals we al hebben opgemerkt, heeft hout een zeer lage thermische uitzettingscoëfficiënt, daarnaast is het een kneedbaar, gemakkelijk te verwerken materiaal. Daarom kunnen, indien gewenst, de lamellen op de punten van wederzijdse aanslag of koppeling met andere constructies nauw worden gepast. Niet iedereen is klaar voor zo’n verantwoordelijk en nauwgezet werk, daarom worden vaak voegen en spleten overlapt, allerlei soorten houttoevoegingen worden gebruikt: buitenhoeken, binnenhoeken, platte verbindingsstukken, decoratieve vlechten, enz. Ze worden in de regel allemaal rechtstreeks op de voering bevestigd , anjers met een afgeplatte of verwijderde dop.
Ook kunnen alle binnenhoeken van een kamer omhuld met een houten dakspaan worden afgezet met een jutetouw, dat ook is bevestigd met noppen. Deze optie is eenvoudigweg onvervangbaar als de binnenhoeken geen rechte lijn hebben, bijvoorbeeld als de voering een reliëf aan de voorkant heeft, en ook als platte lamellen worden verbonden met een blokhut, of bijvoorbeeld een wilde steen.
Moderne voering van gemiddelde en hoge kwaliteiten heeft goed afgewerkte oppervlakken en hoeft niet extra te worden geschuurd of geplakt. De voering van lage kwaliteiten volgens GOST kan gebieden bevatten die door de fabrikant zijn stopverf, u kunt ook, door de kleur van de stopverf te kiezen, zelf korte scheuren, schelpen, zones met bewegende knopen op plaatsen repareren. Het is aan jou om de bekleding al dan niet te bedekken met verf en lak en welke te gebruiken, maar voor zeer warme ruimtes (bad, sauna) is het beter om speciale beschermende oliën te gebruiken.
Hoe te werken met dakspaan? Ik ben niet bekend met dit materiaal en ben benieuwd naar de juiste werkwijze. Is het moeilijk om ermee te werken? Moet ik speciale gereedschappen gebruiken? Zijn er specifieke stappen die ik moet volgen? Ik zou graag wat advies willen krijgen van iemand die ervaring heeft met het werken met dakspaan. Alvast bedankt voor jullie hulp!