Tarieven voor nutsvoorzieningen in verschillende landen van de wereld

Bijna elke keer, bij het nemen van een besluit om de tarieven voor nutsvoorzieningen te verhogen, benadrukt de regering dat in Europa, en in andere landen van de wereld, de bevolking veel meer betaalt voor water, elektriciteit en verwarming dan in ons land, wat erop wijst dat ze niet verontwaardigd moeten zijn. waard.

Het is bekend dat de lokale bevolking in de Verenigde Arabische Emiraten niet alleen betaalt voor verwarming (dat is simpelweg niet nodig), maar ook voor elektriciteit en water. Natuurlijk geniet slechts 20% van de bevolking van deze acht miljoen man sterke staat dit voorrecht, de rest – Indiërs, Maleisiërs, immigranten uit Afrikaanse landen en Nepalezen die kwamen om geld te verdienen – wordt gedwongen belasting te betalen, inclusief huur..

Inwoners van andere staten, bijvoorbeeld Koeweit en Libië, kunnen echter ook bogen op de vrijheid van het betalen van energierekeningen..

In Mozambique kost elektriciteit ongeveer hetzelfde als in ons land – ongeveer 2,4 roebel per kilowatt, terwijl je ervoor betaalt – vooruitbetaling is een gangbare praktijk geworden. Dat wil zeggen dat de elektriciteitsrekening wordt opgeladen, zoals een gsm-rekening. Afvalinzamelingsdiensten in Mozambique kosten slechts 15 roebel per maand, maar de kwaliteit van de uitvoering laat te wensen over.

Vanwege geografische kenmerken is het vergelijken van de kosten van nutsvoorzieningen in de zuidelijke staten en in de uitgestrektheid van ons thuisland een ondankbare taak, het is duidelijk dat hoewel elektriciteit de inwoners van deze landen kost, het duurder kan zijn, in het algemeen zullen de maandelijkse bedragen die aan huisvesting en gemeentelijke diensten worden besteed veel lager zijn..

IJsland

Er moet meteen worden opgemerkt dat er in IJsland als zodanig geen beheermaatschappijen zijn. Elk huis heeft zijn eigen fonds, waaraan bewoners maandelijks ongeveer 11 duizend kronen moeten huren, wat overeenkomt met 95 US dollar.

Emilio Grossi. IJsland. 1994

Als er problemen zijn met verwarming of watervoorziening, neemt de huisbeheerder, die door de bewoners zelf wordt gekozen, contact op met de relevante commerciële organisatie en betaalt de reparatie uit het fonds.

Uit hetzelfde fonds, dat te vergelijken is met onze huur voor een appartement, wordt ook geld toegewezen voor het salaris van een schoonmaakster die toeziet op de netheid van een ingang, een conciërge en vuilnisophaaldienst..

Over het algemeen kosten nutsbedrijven IJslanders ongeveer $ 200, en de bijdrage aan het huizenfonds is bijna de helft van deze maandelijkse uitgaven. Kabel-tv wordt apart betaald – ongeveer $ 20 en gemeentebelasting – ongeveer $ 1,5 per vierkante meter woonoppervlak. Zoals u kunt zien, kosten gas, water en licht een inwoner van IJsland slechts $ 70-75.

Het kleine noordelijke land slaagde erin om zulke relatief lage kosten voor verwarming en stroomvoorziening te realiseren door het gebruik van warmte uit geothermische bronnen en een uiterst efficiënt systeem van huisvesting en gemeentelijke diensten. Daarnaast zijn inwoners van IJsland gewend om warmte te besparen en zijn hun huizen zeer energiezuinig..

Europeese Unie

Natuurlijk kunnen de kosten van huisvesting en gemeentelijke diensten in verschillende Europese landen aanzienlijk variëren. Eén ding blijft echter gemeen: bewoners hebben het recht om een ​​organisatie te kiezen die elektriciteit, water en warmte levert. Voor ons land lijkt zo’n situatie simpelweg onmogelijk, omdat de Russen simpelweg geen keus hebben. Maar een inwoner van Londen kan bijvoorbeeld twee elektriciteitsleveranciers tegelijk kiezen: de ene levert overdag licht, tegen het ene tarief, dat meestal iets hoger is, en het tweede ’s nachts. Deze situatie heeft zich ook in andere Europese landen ontwikkeld: consumenten hebben het recht om de diensten van een waterleverancier te weigeren als een organisatie lijkt die gunstiger tarieven aanbiedt..

Andre Derain, London Bridge. 1906

Een ander gemeenschappelijk Europees kenmerk: het ontbreken van afzonderlijke rekeningen voor warm water. Elk flatgebouw heeft zijn eigen ketel, die meestal op elektriciteit werkt, dus in plaats van gecentraliseerde warmwatervoorzieningen betalen bewoners gewoon extra voor elektriciteit. Het is ook de moeite waard eraan te denken dat ze in de Europese Unie twee keer betalen voor het gebruik van water – rechtstreeks voor de toevoer van koud water, volgens de meter, en voor afvoeren. Al het water dat aan het appartement wordt geleverd, wordt automatisch als gebruikt beschouwd. En het maakt niet uit dat de bewoner het dronk, besloot het in de tank te bewaren of de bloemen water te geven – je moet de afvoer volledig betalen.

In Duitsland bedragen de kosten van afvalwater dus ongeveer 3,22 euro per kubieke meter. Maar voor koud water betalen inwoners van het land gemiddeld slechts 69-75 euro per jaar..

De kosten van elektriciteit variëren sterk van land tot land. In Bulgarije moet je bijvoorbeeld 0,01 euro betalen voor 1 kilowatt energie, en in Montenegro verandert het tarief afhankelijk van het tijdstip van de dag – ’s nachts kost elektriciteit 0,06 euro, overdag – 0,08 euro. In Spanje betalen inwoners ook 0,08 euro per 1 kilowatt op de meter voor verbruikte elektriciteit, maar betalen 0,54 euro per maand extra als maandelijks bedrag.

Denemarken is koploper qua betaling voor elektriciteit, hier moet je 0,44 euro betalen voor 1 kilowatt, Duitsland staat op de tweede plaats – 0,42 euro per 1 kilowatt.

De situatie met betalingen voor koud water verschilt ook van staat tot staat. In Montenegro kost een kubieke meter water een inwoner 0,54 euro, en in Spanje slechts 0,16 euro, maar je zult ook een maandelijkse vergoeding van 6,79 euro per maand moeten betalen. Trouwens, in Spanje worden alle betalingen niet maandelijks gedaan, maar in één keer in totaal 1 keer per kwartaal.

Het is interessant dat er in Spanje praktisch geen gecentraliseerde gastoevoer is; alleen moderne wooncomplexen zijn ermee uitgerust. In andere gebouwen gebruiken bewoners flessengas en geven ze gemiddeld slechts 30-40 euro per jaar uit.

Wat betreft betalingen voor “blauwe brandstof” in Europese landen, Zweden is de leider in termen van gasprijzen, waar inwoners 45,5 roebel per kubieke meter betalen in termen van Russische roebel. Op de tweede plaats staat Denemarken, waar 1 kubieke meter gas de inwoners 45,2 roebel kost, en in Italië werd de kostprijs van “blauwe brandstof” vastgesteld op 32,8 roebel per 1 kubieke meter..

Over het algemeen zijn er in Italië vrij dure voorzieningen – bewoners betalen een maandelijkse vergoeding voor elektriciteit, ongeacht of de betaler in een appartement of een huis woont, het bedrag is 115 euro per jaar. De watervoorziening kost de gemiddelde Italiaan 187 euro per jaar, en voor de afvalinzameling moet jaarlijks nog 103 euro worden betaald. In Italië heeft de instelling van beheermaatschappijen ook geen wortel geschoten, als bewoners niet zelfstandig huisvesting en gemeentelijke diensten willen berekenen en betalen, wenden ze zich tot het lokale makelaarskantoor, dat overigens voor het huis kan zorgen in afwezigheid van de eigenaren.

Opgemerkt moet worden dat in veel opzichten het huisvestings- en gemeentelijke dienstenstelsel in Europese landen alleen is ontworpen voor de integriteit van de bewoners. De meters voor elk afzonderlijk appartement worden meestal in een aparte ruimte geïnstalleerd, waar vertegenwoordigers van nutsbedrijven elke maand komen, metingen doen en het bedrag van de bijdrage berekenen. En de Europeanen betalen dan gewoon de ontvangen rekeningen, volledig vertrouwend op de juistheid van de kosten.

Verenigde Staten van Amerika

Aangezien de Verenigde Staten een zeer groot land zijn, kunnen de tarieven van de tarieven sterk variëren van staat tot staat. In Florida bijvoorbeeld, waar geen verwarming nodig is, is de grootste betaling de elektriciteitsrekening, die kan oplopen tot wel $ 300 per maand. De reden voor zo veel betalingen voor licht is natuurlijk het massale gebruik van airconditioners in deze hete staat, evenals het feit dat heel veel buitenwijken eenvoudigweg niet zijn voorzien van gas- en keukenfornuizen, waaronder.

Jorge Perez-Rubio. Uitzicht op het financiële district vanaf Murray Hill. 2001

Gemiddeld kost elektriciteit Amerikanen $ 0,88 per kilowatt; inwoners van de VS betalen ongeveer $ 250 per jaar voor watervoorziening. Er zijn ook specifieke kosten, het onderhoud van het zwembad achter het huis kost de eigenaar bijvoorbeeld 50 tot 120 dollar per maand.

Er is helemaal geen huur in de Verenigde Staten, maar in plaats daarvan wordt een onroerendgoedbelasting ingevoerd, die 13% van de huisvestingskosten is en eenmaal per jaar wordt betaald.

Inwoners van appartementsgebouwen maandelijks, naast betaling voor elektriciteit en water, nog eens ongeveer 60-70 dollar voor de diensten van de beheermaatschappij, die het gebouw van buitenaf wast en zich bezighoudt met het schoonmaken van gemeenschappelijke ruimtes, repareert elektrische bedrading en andere communicatie. De hoogte van deze bijdrage is echter afhankelijk van tot welke klasse de woning behoort. Bewoners van elite-appartementen kunnen dus tot $ 600-700 per maand betalen voor nutsvoorzieningen, terwijl het beheermaatschappij regelmatig zelfs het asfalt voor de ingang wast.

In de VS zijn boetes voor te late betaling van energierekeningen erg hoog – een wanbetaler die het storten van geld minstens 5 dagen heeft uitgesteld, loopt het risico zijn schuld verder te verhogen met $ 20-50 voor elke dag vertraging. Zoveel Amerikanen geven er de voorkeur aan dat energierekeningen elke maand automatisch van hun lopende rekening worden afgetrokken, om hun verantwoordelijkheid niet te vergeten..

Dichtstbijzijnde buren

Interessant is dat Russen meer betalen voor aardgas dan hun buren. In Turkmenistan is er bijvoorbeeld helemaal geen betaling voor nutsvoorzieningen, is dit land rijk aan zijn eigen mineralen en is het inkomen van de bevolking helemaal niet hoog, dus de overheid gaf er de voorkeur aan deze kosten op zich te nemen..

In Kazachstan is de betaling voor 1 kubieke meter gas voor de bevolking 2,1 roebel, en in Oekraïne – 3,3 roebel voor 1 kubieke meter “blauwe brandstof”.

Kraineva Anastasia. Karpaten. 2011

Oekraïners betalen ook minder voor elektriciteit dan Russen. Als in Kiev de kosten van 1 kilowatt elektriciteit ongeveer 76 kopeken bedragen in termen van Russische roebel, dan is dat in Moskou al 2,66 roebel per kilowatt. In Armenië is de betaling voor 1 kilowatt elektriciteit 1,88 roebel en in Wit-Rusland slechts 1,01 roebel per kilowatt. Inwoners van Kazachstan moeten 1,74 roebel betalen per kilowatt verbruikte elektriciteit.

Trouwens, als de Russische hoofdstad al vol vertrouwen een gedifferentieerde betaling voor verbruikte elektriciteit invoert, afhankelijk van het tijdstip van de dag, weten de inwoners van Kiev alleen van een dergelijke mogelijkheid op geruchten..

Maar watervoorziening en sanitaire voorzieningen zijn alleen in Rusland goedkoper – over het algemeen betalen Russen $ 0,72 en Oekraïners – $ 0,85.

Als we de verhouding tussen de energierekeningen en het inkomen per hoofd van de bevolking vergelijken, blijkt dat Amerikanen en inwoners van Midden- en West-Europa gemiddeld 10% van hun inkomen maandelijks geven en rekeningen betalen voor elektriciteit, water, gas, afvalverwijdering en andere noodzakelijke Diensten.

Russen en Oekraïners geven gemiddeld ook 10 tot 30% van hun maandelijks inkomen om te betalen voor nutsvoorzieningen, de situatie kan variëren afhankelijk van het gemiddelde inkomensniveau in de regio’s. De meest ongelukkige inwoners van Oost-Europese staten, bijvoorbeeld de Polen en de Baltische staten, die, nadat ze de Europese Unie zijn binnengekomen, gedwongen zijn energierekeningen te betalen op het niveau van de inwoners van Londen, maar de inkomens van de bevolking van deze landen liggen nog steeds ver van de gemiddelde Europeaan..

Volgens experts op het gebied van huisvesting en gemeentelijke diensten, is het in Rusland de moeite waard om, voordat de tarieven voor elektriciteit, water en verwarming worden verhoogd, na te denken over modernisering van het hele gemeenschappelijke systeem, aangezien het in Europa onmogelijk is om een ​​situatie voor te stellen waarin ongeveer 50% van de warmte eenvoudigweg verloren gaat op weg van het ketelhuis aan de consument. Tegelijkertijd betaalt een gewone Rus natuurlijk voor dergelijke verliezen..