“Ah, de zomer is rood, ik zou van je houden …” Wat kan een boer in de zomer anders doen dan wieden? Onder degenen die graag in de grond graven, is er waarschijnlijk een stereotype dat je van ’s morgens tot’ s avonds niet vliegt, het betekent dat je lui bent en helemaal geen tuinman. De oogst met onkruid is immers onverenigbaar, omdat ze water, licht en voedingsstoffen uit nuttige gewassen halen.
In de vorige artikelen van de cyclus: “Biologische bescherming tegen ongedierte en onkruid”, “Stop met het vernietigen van het land door te graven en onkruid te wieden”, “Intensieve aanplant van planten”, “Laten we het land goed maken”, kwamen we tot de conclusie dat een van de belangrijkste voorwaarden voor het succes van biologische landbouw het creëren van een gebied van ecologisch evenwicht, waar alle planten en dieren vreedzaam naast elkaar bestaan, terwijl ze een gunstig effect hebben op het leven en de ontwikkeling van tuingewassen. Vandaag zullen we zien welke voordelen onkruid in de tuin kan hebben..
Vanaf het allereerste begin zou ik willen opmerken dat wieden een ondankbare taak is. Het maakt niet uit hoe hard je je best doet, het onkruid kruipt toch in je tuin, zo zijn ze gerangschikt. Als je kleine bloembedden en een gazon hebt, kun je natuurlijk één keer per week wieden. En als het perceel groot is, bijvoorbeeld 30 hectare !? Met een wekelijks wieden van een dergelijk volume, verdien je tenminste jezelf ischias, evenals een extreem slecht humeur door het catastrofale gebrek aan vrije tijd en het gebrek aan de mogelijkheid om ten volle te genieten van de contemplatie van de omringende natuur. Waar is de uitgang?
Voor een nuttige coëxistentie met onkruid, is het noodzakelijk om hun fysiologie te bestuderen en de reden voor hun verschijning in dergelijke hoeveelheden in uw datsja’s en groentetuinen te achterhalen..
Wat zijn het onkruid
Botanici hebben berekend dat er ongeveer 30 duizend soorten onkruid zijn, wat veel meer is dan gecultiveerde planten. Tuingewassen zijn verdeeld in zones, tomaten en aardappelen groeien bijvoorbeeld goed in de middelste klimaatzone, maar het zal veel moeilijker zijn om hier watermeloen en meloen te telen. Er zijn dus 25-30 soorten gecultiveerde planten in een dergelijke zone, en er zullen honderden onkruid zijn, omdat een en hetzelfde onkruid zich perfect aanpast aan zowel droogte als natte omstandigheden, zowel aan hoge als relatief lage temperaturen. … Onder hen zijn er echte kosmopolieten die zich even goed voelen onder bomen als in de zon..
Onkruid is eenjarig, tweejaarlijks en meerjarig. Eenjarigen (quinoa, herderstasje, bindweed, bluegrass) en biënnales (klis, klaver, distel) planten zich alleen voort met zaden. Daarom, als u ze maait voordat de zaden rijpen, is er een hoop dat ze niet langer op de site zullen verschijnen..
Maar overblijvend onkruid zijn echte monsters, waartegen het buitengewoon moeilijk is om te winnen. Het is een feit dat ze zich niet alleen voortplanten door zaden, maar ook door stengels en wortelstokken. En het constante graven heeft alleen maar voordelen voor hen. Er was een plant met één wortel, ze sneden hem met een schop – er verschenen verschillende stukjes die snel dochterknoppen zouden vrijgeven en prachtige scheuten zouden geven. Bijzonder schadelijk overblijvend onkruid omvat het bekende kruipende tarwegras, evenals houtluizen, bitterheid, lynxen, zaaidistels en andere. Het is zinloos om tegen deze monsters te vechten, ze zullen nog steeds winnen. Onkruid moet worden getemd en aan het werk worden gezet om de bodemvruchtbaarheid te vergroten. Laten we uitzoeken hoe we het moeten doen.
Hoe onkruid hiervan kan profiteren
Voor de meeste tuinders is het moeilijk om de afkeer van onkruid die zich in de loop van decennia heeft ontwikkeld, te overwinnen en te geloven dat ze tastbare voordelen voor ons land opleveren. Tegelijkertijd kunnen ze door hun fysiologische eigenschappen geweldige helpers voor de boer worden bij het verbeteren van de structuur en het vergroten van de bodemvruchtbaarheid. Wat is hun waarde:
- Ten eerste hebben de meeste onkruiden een sterk wortelstelsel dat in diepe lagen kan doordringen en het harde bed onder de grond kan breken. Dit maakt het gemakkelijker voor de wortels van gecultiveerde planten, waardoor ze dieper in de grond kunnen doordringen en meer voedingsstoffen krijgen. Dus om het land te ploegen, zoals onkruid, zijn tuingewassen niet in staat.
- Ten tweede, doordat onkruid in kleine hoeveelheden groeit, wordt het gebied goed verduisterd en worden de zaailingen beschermd tegen hitte en verhoogde zonneactiviteit.
- Derde. Door het vermogen van onkruid om diep in de grond te dringen, kunnen ze minerale stoffen ophopen die ontoegankelijk zijn voor gecultiveerde planten in bladeren en stengels, waardoor hun biomassa altijd rijker is. En als het niet wordt verbrand en terug naar de grond wordt gebracht (via compost of direct), zal de grond aanzienlijk worden verrijkt met de ontbrekende voedingsstoffen. Wetenschappers hebben een dergelijk patroon opgemerkt – onkruid accumuleert precies die mineralen die ontbreken in de plaats van hun groei. Paardenzuring en weegbree houden bijvoorbeeld van zure grond en accumuleren calcium en magnesium in zichzelf, wat de aarde kan ontzuren..
- Ten vierde voorzien de wortels van dood onkruid de aarde van een grote hoeveelheid organisch materiaal, vormen ze kanalen voor het binnendringen van water en lucht erin. Het sterke wortelstelsel biedt voedsel en onderdak aan regenwormen en bodemvormende bacteriën. Tegelijkertijd wordt de structuur van de aarde aanzienlijk verbeterd, neemt de humuslaag toe. Opgemerkt moet worden dat dit alles alleen gebeurt als de grond niet wordt onderworpen aan diepe cultivatie, waardoor alle levende wezens in de bodem worden vernietigd en pogingen om het land te verbeteren teniet worden gedaan..
Zoals u kunt zien, zijn onkruid niet noodzakelijk de vijanden van de tuin. Ze moeten alleen onder controle worden gehouden, geen concurrentie met gekweekte planten toestaan en op tijd worden afgesneden voordat ze worden gezaaid..
Hoe onkruid te temmen
De paradox, maar “haastige” wiet op onze site door overmatige ijver. Laten we een eenvoudig voorbeeld nemen. In de herfst harken de meeste tuinders de gevallen bladeren op, trekken de toppen en de overblijfselen van tuingewassen eruit en leggen het op zijn best allemaal op composthopen en in het slechtste geval verbranden ze. In het bos en in de wei gebeurt zoiets niet – het gebladerte is gevallen, het gras is verdord en bedekt de grond met een dicht tapijt, dat in de loop van de jaren verandert in een dik strooisel.
Wat hebben we in de lente. In onze tuinen is er, na zo’n instelling van de orde, een groene uitgestrektheid, het onkruid voelt geweldig aan, aangezien wij, nadat we het land van ‘onnodige organische stof’ hadden ontdaan, hen met onze eigen handen van lucht en uitstekende toegang tot zonlicht hebben voorzien. Maar in het bos kan niet elke plant door een dik bladkussen heen breken. Dergelijk werk kan alleen worden gedaan met granen, die een scherpe, stekelige punt hebben, maar het is nauwelijks mogelijk om er doorheen te kruipen met zijn ronde kleine bladeren.
Uit het bovenstaande is het duidelijk dat om de groei van onkruid te beperken, het nodig is om hun pad naar licht en lucht te sluiten. Om dit te doen, bedek je de grond met een dikke laag organische of compostmulch. Dit zal niet alleen helpen bij het bestrijden van onkruid, maar zal ook het nodige vocht in de grond behouden en de behoefte aan water geven aanzienlijk verminderen. Andere voordelen van mulchen worden besproken in het vorige artikel in de Make the Earth Good-serie. Voer een experiment uit, wees te lui om in de herfst het gebladerte onder de bomen te verzamelen – in de lente zal er geen onkruid in uw tuin zijn. Een dik kussen van bladeren kan alleen door scherp gras worden doorboord, het resultaat is een prachtig gazon.
Krachtig planten is een uitstekende manier om onkruid te temmen. Onder de meeste tuinders is er een mening dat gecultiveerde planten veel ruimte nodig hebben voor normale groei en vruchtzetting. Alles is echter goed met mate. We kopen dure zaden, gieten ze in de groeven en verwijderen de extra zaden, waardoor de weg wordt geopend voor de groei van de wiet.
Probeer sla te zaaien en door te breken als dat nodig is (alleen als je er iets van moet maken). Je krijgt een dichtbegroeide tuinbed. Je kunt hetzelfde doen met bloemen – wanneer een stevig plantentapijt de grond bedekt, is het veel moeilijker voor onkruid om door te breken..
“Maar gekweekte planten kunnen zo niet bestaan”, werpt u tegen. Het is een waanvoorstelling. Omdat als je het land cultiveert volgens de principes van biologische landbouw, dat wil zeggen, het niet opgraaft, het leven van zijn bewoners niet verstoort, dan zal er voldoende voeding in de grond zijn en zullen zelfs dicht aangeplante gewassen geweldig aanvoelen.
Er zijn enkele tuinplanten die je niet dicht kunt planten, zoals komkommers. In dit geval kan het land tussen de bedden worden beplant met een ander gewas dat er goed bij past. Radijs of Chinese kool, dik gezaaid tussen komkommergaten, is geweldig. Zo’n buurt zal niet alleen onkruid voorkomen, maar de komkommers ook beschermen tegen insectenplagen. We bespraken de voordelen van intensief planten in meer detail in het artikel “Biologische landbouw. Intensief planten van planten “.
Als we het hebben over manieren om onkruid te bestrijden, is het simpelweg onmogelijk om sideraten niet te noemen. Sideration is een echte vondst voor degenen die een ernstig tekort aan organisch materiaal hebben om te mulchen of composteren.
Peulvruchten (erwten, lupine, wikke), verschillende honingplanten (boekweit, phacelia, smeerwortel), evenals bijna alle soorten granen kunnen als sideraten worden gebruikt. Deze planten ontkiemen snel, vormen een krachtig wortelstelsel en bedekken de grond met een groen tapijt, waardoor zelfs zaaidistel en tarwegras niet kunnen ontkiemen..
Rogge is vooral nuttig bij het remmen van de groei van onkruid. In het gebied dat met dit graan wordt gezaaid, zal niets groeien en rond de groei van onkruid zal de groei enkele weken worden vertraagd. Door voor de winter rogge te zaaien langs de omtrek van de tuin, sluit u de weg naar het perceel af voor het tarwegras van de buren.
Als de site erg verwaarloosd is en u bijvoorbeeld een gazon wilt organiseren, dan is er geen betere helper dan rogge. Verspreid het dicht in de herfst, zonder te sparen, en in het voorjaar krijg je een dichte groene borstel, die je afsnijdt met een platte snijder, krijg je een perfect losse, onkruidvrije grond. In het artikel “Biologische landbouw” wordt voldoende gedetailleerd beschreven over sideratie, als een van de belangrijkste manieren om de structuur en vruchtbaarheid van de bodem te verbeteren. Laten we de aarde goed maken “.
Dus laten we het samenvatten. Onkruid is niet de grootste vijand van de tuin. Integendeel, bekwaam gebruik van hun positieve eigenschappen, het beheersen van de methoden van hun domesticatie, zal je helpen de grond te genezen, de humuslaag te vergroten en de structuur te verbeteren. Het is noodzakelijk om deze planten intelligent te behandelen, niet om een totale oorlog met hen te voeren, maar om hun nuttige eigenschappen te bestuderen. Onkruid kan immers iets veel beters en efficiënter doen dan de tuingewassen die we hebben geplant. Als je goed kijkt naar de kwestie van samenleven met onkruid, kun je een prettige balans tussen schade en voordeel bereiken. En het belangrijkste is om niet onnodig hard te werken, want arbeid op de grond zou niet alleen een oogst moeten opleveren, maar ook maximale morele voldoening..
Wat zijn enkele effectieve methoden om onkruid onder controle te houden in de biologische landbouw?