Eetbare paddenstoelen: namen met een beschrijving

Voordat je het bos in gaat voor een ‘stille jacht’, moet je de variëteit, naam, beschrijving en foto’s van eetbare paddenstoelen (eukaryote organismen) ontdekken. Als je ze bestudeert, kun je zien dat het onderste deel van hun dop bedekt is met een sponsachtige structuur, waar sporen zich bevinden. Ze worden ook lamellair genoemd, ze worden zeer gewaardeerd in de keuken vanwege de unieke smaak en de vele nuttige eigenschappen.

Soorten eetbare paddestoelen

In de natuur zijn er een groot aantal verschillende paddenstoelen, sommige kunnen worden gegeten, andere zijn gevaarlijk om te eten. Eetbaar vormt geen bedreiging voor de menselijke gezondheid en verschilt van de giftige structuur van de hymenofoor, kleur en vorm. Er zijn verschillende soorten eetbare vertegenwoordigers van dit koninkrijk van dieren in het wild:

• vettig;
• russula;
• cantharellen;
• Champignons
• Champignon;
• Witte champignons;
• honing paddenstoelen;
• rodehond.

Tekenen van eetbare paddestoelen

Onder eukaryote organismen zijn er ook giftige organismen die uiterlijk bijna niet verschillen van nuttige organismen, dus bestudeer de tekenen van hun verschil om vergiftiging te voorkomen. Porcini-paddenstoelen zijn bijvoorbeeld heel gemakkelijk te verwarren met mosterd, die een oneetbare galsmaak heeft. U kunt dus eetbare paddenstoelen onderscheiden van zijn giftige tegenhangers door de volgende parameters:

1. De plaats van groei, die te vinden is in de beschrijving van eetbaar en gevaarlijk giftig.
2. Een doordringende, onaangename geur die giftige exemplaren bevat.
3. Rustige, rustige kleur, die kenmerkend is voor vertegenwoordigers van de voedselcategorie van eukaryote organismen.
4. Voedselcategorieën hebben geen kenmerkend beenpatroon.

Populair eetbaar

Alle voor de mens eetbare paddenstoelen zijn rijk aan glycogeen, zouten, koolhydraten, vitamines en een grote hoeveelheid mineralen. Deze klasse van dieren in het wild als voedsel heeft een positief effect op de eetlust, bevordert de productie van maagsap en verbetert de spijsvertering. De bekendste namen voor eetbare paddenstoelen:

• saffraan melk dop
• porcini;
• boletus;
• olieman;
• boletus;
• champignon;
• vos
• honingzwam;
• truffel.

Herfst honingzwam

Deze soort eetbare lamellaire eukaryote organismen groeit op een boom en is een van de populaire objecten van ‘stille jacht’ onder paddenstoelenplukkers. De hoed heeft een diameter van 5 tot 15 cm, de vorm is rond met de randen naar binnen gebogen. Bij volwassen champignons is de top enigszins bol met een tuberkel in het midden. Kleur – van grijsgele tot bruine tinten, er zijn kleine schubben. De pulp is dicht, wit van kleur, heeft een zure smaak en een aangename geur..

Herfsthoningzwammen hebben cilindrische poten, tot 2 cm in diameter en 6 tot 12 cm lang De bovenkant is licht, er is een witte ring, de onderkant van de poten is dicht bruin. Honingzwammen groeien van nazomer (augustus) tot midden herfst (oktober) op loofbomen, voornamelijk op berk. Ze groeien in golfachtige kolonies, niet meer dan 2 keer per jaar, de groeiperiode duurt 15 dagen.

Cantharellen gewoon

Een andere naam is gele hanenkam. Verscheen door de kleur van de hoed – van ei tot diepgeel, soms verbleekt, licht, bijna wit. De vorm van de top is onregelmatig trechtervormig, met een diameter van 6-10 cm, bij jongeren is het bijna vlak, vlezig. Het vlees van de gewone hanenkam is dicht met dezelfde gelige tint, een lichte geur van paddenstoelen en een eilandsmaak. Been – versmolten met een hoed, versmald tot 7 cm lang.

Deze eetbare bospaddestoelen groeien van juni tot laat in de herfst als hele families in naald-, gemengde, loofbossen. Vaak zit het in mossen. Ze zitten vooral vol met paddenstoelenmanden in juli, wat de groeipiek verklaart. Cantharellen zijn een van de beroemde paddenstoelen die na regen verschijnen en worden gebruikt als delicatesse. Vaak worden ze verward met saffraanpaddestoelen, maar als je de foto’s vergelijkt, kun je zien dat de saffraanhoed een plattere hoed heeft en dat het been en het vlees verzadigd oranje zijn.

Champignon

Ze worden ook wel caverniformes en weidezwammen genoemd. Dit zijn eetbare petchampignons met een bolvormige bolhoed met een diameter van 6 tot 15 cm en met bruine schubben. Champignons zijn eerst wit en dan bruinachtig van kleur met een droog oppervlak. De borden zijn witachtig, licht roze en later bruinachtig rood met een bruine tint. Poot is plat 3-10 cm lang, vlezig vlees, met een delicate smaak en geur van paddenstoelen. Champignons groeien in weiden, weiden, in tuinen en parken, het is vooral goed om ze te verzamelen na regen.

Gemeenschappelijke boleet

Deze eetbare paddenstoelen zijn erg populair bij het koken, ze worden op alle mogelijke manieren gekookt. Bruine berkenbomen hebben een kapkleur van lichtgrijs tot bruin, ze hebben een kussenvormige vorm tot een diameter van 15 cm De pulp is wit met een aangenaam paddenstoelenaroma. Het been kan tot 15 cm lang worden, heeft een cilindrische vorm en loopt door tot op de bodem. De gewone boleet groeit van de vroege zomer tot de late herfst in gemengde berkenbossen..

Botergerecht

Vlinders zijn een van de bekendste eetbare eukaryote organismen. Vaak groeien ze in grote groepen voornamelijk op zandgronden. De boterhoed kan tot 15 cm in diameter zijn, heeft een chocoladebruine kleur met een bruine tint. Het slijmvlies is gemakkelijk te scheiden van de pulp. De buisvormige laag is geel, hecht aan de stengel, die een lengte tot 10 cm bereikt, het vlees is sappig wit, na verloop van tijd wordt het geel-citroen, dikke poten. Boterachtig gewoon – licht verteerbaar, daarom wordt het gebakken, gekookt, gedroogd en gebeitst gegeten.

Echte kist

Deze eetbare paddenstoelen groeien in hele stapels, daarom hebben ze deze naam gekregen. De hoed is dik, crèmekleurig, tot 12 cm (soms tot 20 cm) in diameter. De borden hebben geelachtige randen, de poot is wit, cilindrisch van vorm tot 6 cm lang. De pulp is dicht, wit met een uitgesproken aangename geur en smaak. Deze variëteit groeit van juli tot eind september in gemengde berken- en dennenbossen. Voordat je achter de borsten aangaat, moet je weten hoe ze eruit zien en voorbereid zijn op het feit dat ze moeten kijken, omdat ze zich onder het gebladerte verbergen.

Eetbare paddenstoelen

Eukaryote organismen van deze classificatie verschillen van eerdere doordat ze niet mogen eten zonder voorafgaande warmtebehandeling. Voordat u begint met koken, moeten de meeste van dergelijke gevallen meerdere keren worden gekookt, het water verversen en sommige moeten worden geweekt en gebakken. Bekijk de lijst met paddenstoelen die tot deze groep behoren:

• champignon hakhout;
• moriel cap;
• sferisch sarcosoom;
• Cobweb blauw;
• valse hanenkam;
• roze golf;
• schildklier discine en anderen.

De vos is vals

Hij is in de zomer en herfst te vinden in naald-, loofbossen. De diameter van de hoed is van 3 tot 6 cm, hij is geschilderd in een fel oranje kleur met een bruine tint, heeft een trechtervorm. Het vruchtvlees van valse cantharellen is zacht, stroperig, zonder een uitgesproken geur, smaak. De platen zijn oranje van kleur en komen vaak voor langs een dunne geeloranje poot. Valse hanenkam is niet giftig, maar kan de spijsvertering verstoren en heeft soms een onaangename houtachtige smaak. Meestal worden hoeden gegeten..

Roze roze

Dit eukaryote organisme heeft verschillende namen: erythematosus, Volzhanka, golfworm, rubella, enz. De golfkophoed heeft de vorm van een trechter met een hol centrum, de kleur is roze-oranje, diameter tot 10 cm Het been is cilindrisch, loopt taps toe naar de bodem, tot 6 cm lang . Het vruchtvlees van een golf is kwetsbaar, witachtig van kleur, als het beschadigd is, zal er licht sap en een penetrante geur verschijnen. Groeit in gemengde of berkenbossen (meestal in groepen) van eind juli tot half september.

Morel hoed

De kleur van dit eukaryote organisme hangt af van zijn leeftijd. Jonge exemplaren zijn donker, bruin en worden helderder naarmate ze ouder worden. De hoed van een morielmuts doet denken aan een walnoot, allemaal bezaaid met ongelijke strepen, rimpels die op gyrus lijken. Zijn poot is cilindrisch, altijd gebogen. De pulp is vergelijkbaar met watten met een specifieke geur van vocht. Morielkappen groeien op vochtige grond, naast beekjes, sloten en water. Piekoogst vindt plaats in april-mei.

Weinig bekende eetbare paddenstoelen

Er zijn verschillende soorten eetbare paddenstoelen, en als je naar het bos komt, moet je weten welke ervan als oneetbaar kunnen worden beschouwd. Om dit te doen, moet u foto’s en beschrijvingen van eukaryote organismen bestuderen voordat u een ‘stille jacht’ uitvoert. Er zijn zo zeldzame exemplaren dat het niet meteen duidelijk is wat ze zijn – giftig oneetbaar of best geschikt om te eten. Hier is een lijst met enkele weinig bekende eetbare vertegenwoordigers van deze natuurklasse:

• regenjas;
• trechter tong;
• paarse rij;
• knoflook;
• oesterzwam duif;
• vlok wollig;
• Poolse paddenstoel;
• grijze rij (haan);
• mestkever en anderen.

Poolse paddenstoel

Het wordt ook een kastanje- of pansky-paddenstoel genoemd. Het heeft een uitstekende smaak en staat daarom hoog aangeschreven in de keuken. De vliegwielkap is halfrond convex, met een diameter van 5 tot 15 cm, in de regen wordt het plakkerig. De topkleur is chocoladebruin, kastanje. De buisvormige laag is geelachtig en met de leeftijd – goudkleurig en groengeel. De poot van het vliegwiel is cilindrisch, kan smaller worden of naar de bodem uitzetten. Het vruchtvlees is dicht, vlezig en heeft een aangename geur van paddenstoelen. Kastanjechampignons groeien op zandgrond onder naaldbomen, soms onder eiken of kastanjes.

Harige vlok

Dergelijke eukaryote organismen worden in verschillende vormen gepresenteerd: vlok, gomachtig, vurig, goudkleurig en andere. Ze groeien in families op dode en levende stammen, op stronken, wortels, in holten en hebben geneeskrachtige eigenschappen. Vaak zijn er vlokken te vinden onder de spar, appel, berk of esp. De hoed is convex, vlezig, met een diameter van 5 tot 15 cm, heeft een gele honingkleur, het vlees is bleek. Poot tot 2 cm dik en tot 15 cm hoog, eenkleurig, geschubd, bij jonge exemplaren zit een ring. Geschubde vlok bevat een stof die wordt gebruikt om jicht te behandelen..

Knoflook

De tweede naam is de veel voorkomende nalatigheid. De hoed is convex van vorm, met de leeftijd wordt hij plat, met een diameter tot 3 cm De kleur van de kroon is geelbruin, licht aan de randen, het oppervlak is dicht, ruw. Het knoflookvlees is bleek, heeft een rijke knoflookgeur, waardoor de naam verscheen. Wanneer de schimmel opdroogt, wordt de geur verder versterkt. Het been is bruinrood, licht aan de basis, leeg van binnen. Orbitale gewone groeien in grote gezinnen in verschillende bossen en kiezen voor droge zandgrond. Piekgroei – juli tot oktober.

Regenjas

Ze worden niet altijd ingenomen, zelfs niet door ervaren liefhebbers van ‘stille jacht’ en tevergeefs, omdat regenjassen niet alleen lekker, maar ook helend zijn. Ze verschijnen in weiden en weiden na regen. De diameter van de dop is 2-5 cm, de vorm is bolvormig, de kleur is wit, soms lichtbruin, er zit een gat voor sporen bovenop. Het vruchtvlees van een regenjas is dicht, maar tegelijkertijd lekker sappig en met de jaren zacht. Jonge paddenstoelen hebben puntjes op het oppervlak van de hoed, die na verloop van tijd worden afgewassen. Het been is klein, van 1,5 tot 3,5 cm hoog, verdikt. Regenjassen groeien in hele groepen in parken en op gazons, piekoogst – van juni tot oktober.