De laatste week van april: wederzijdse verantwoordelijkheid in de Doema en repressie in actie

De laatste week van april bevestigde tot op zekere hoogte de veronderstellingen dat Vladimir Poetin besloot het beeld van de “volksheerser” te testen. Dit idee werd ingegeven door de president zelf en demonstreerde zijn nieuwe imago tijdens de “rechte lijn”. Als onderdeel van de nieuwe strategie verzekert het staatshoofd dat hij de processen van de oppositie niet beïnvloedt, en ondertussen zitten dissidenten al in de gevangenis, worden ze berecht en onderzocht. Niemand heeft de oppositie nodig. Zelfs de afgevaardigden zijn alleen bezig met hun eigen problemen – de oorlog met tegenstanders, vriendschap met huisdieren, wederzijdse verantwoordelijkheid en het verbergen van inkomsten.

Belousov zei ook dat de regering van plan is de uitgaven voor de sociale sfeer – infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg te verhogen. De geldbron voor een dergelijke begrotingsmanoeuvre zal een afname van de financiële steun voor de activiteiten van staatsbedrijven zijn..

De leiders van het land hebben nog geen enkele effectieve beslissing genomen die de catastrofale achteruitgang van de Russische economische groei zou vertragen..

Minister van Financiën Anton Siluanov liet op zijn beurt de pers weten dat zij tijdens deze bijeenkomst ook dergelijke mogelijke maatregelen bespraken om de economische groei te vergroten, zoals het gebruik van fondsen uit pensioenfondsen en andere fondsen om obligaties af te lossen voor de uitvoering van infrastructuurprojecten. Vladimir Poetin deelde zijn mening en zei dat de Russische economie vrij sterk is om relatief onafhankelijk te blijven van de invloed van wereldprocessen..

Tegelijkertijd werd tijdens de vier uur durende bespreking van de economische groeicrisis slechts één beslissing genomen: de kwestie van de mogelijkheid om de marge van staatsbanken te verkleinen, aangezien deze te hoog is, zelfs in vergelijking met de crisis van de Europese Unie. De staatsbanksector is de enige manier om een ​​toestroom van kredietnemers te ontvangen.

De onzekerheid over de toekomst van de binnenlandse economie wordt in bijna al haar domeinen waargenomen. De crisisverschijnselen hebben zelfs betrekking op sociale fondsen, waarvan de bezettingsgraad drastisch vertraagt. Tenminste, om de situatie met geld voor sociale artikelen recht te zetten, zal de regering ingrijpende maatregelen nemen.

Op maandag 22 april meldden een aantal media dat het ministerie van Arbeid was begonnen met het ontwikkelen van een wetsvoorstel dat strafrechtelijke aansprakelijkheid zou introduceren voor het niet betalen van verzekeringspremies. Niet-betalers van sociale premies en ziektekostenverzekeringen, debiteuren over premies aan pensioenfondsen worden nu aangemerkt als criminelen. Deze procedure was eerder van kracht – tot 2010, toen de eengemaakte sociale belasting werd vervangen door verzekeringspremies.

Bijna de helft van de Russische bevolking in de werkende leeftijd geeft er de voorkeur aan geen verzekeringspremies te betalen – negeert de noodzaak van bijdragen aan sociale fondsen.

Vicepremier Olga Golodets legde de noodzaak uit om harde maatregelen te nemen tegen overtreders door middel van lage lonen onder de bevolking in de werkende leeftijd. Volgens het ministerie van Arbeid betalen slechts 47 miljoen van de 87 miljoen valide mensen betalingen..

Roman Terekhin, voorzitter van het presidium van de Vereniging van Jonge Ondernemers, sprak over het regeringsinitiatief, die opmerkte dat de daling van de verzekeringsinkomsten voornamelijk te wijten was aan de wettelijke verhoging van het premiebedrag, wat een uitstroom veroorzaakte van 300 duizend ondernemers uit het bedrijfsleven.

Terekhin benadrukt dat het economisch gezien nuttiger zou zijn om niet-betalers van premies te beboeten, aangezien strafrechtelijke vervolging kan leiden tot een verlies aan populariteit van ondernemersactiviteit en een nog groter tekort aan middelen.

De Doema heeft gewerkt

Het is te vroeg om te spreken over de doeltreffendheid van de maatregelen die door de president en de regering zijn voorgesteld om de economische situatie te verbeteren en het niveau van de sociale zekerheid te verhogen. Zoals ze zeggen – de tijd zal het leren. Maar de Russen, zo bleek, hebben al lang hun mening gevormd over de productiviteit en het patriottisme van parlementariërs..

De experts van het All-Russian Center for the Study of Public Opinion kwamen tot teleurstellende conclusies, die een sociologisch onderzoek uitvoerden en probeerden van gewone Russen de beoordeling van de afgevaardigden van de Doema te achterhalen. Dus 20% van de ondervraagden gelooft dat parlementariërs zich bezighouden met omkoping en verduistering van openbare middelen. 11% vertrouwt de volksvertegenwoordigers niet. 9% van de belangrijkste prikkels voor het werk van afgevaardigden verwijst naar hebzucht en 4% noemde ze gewone praters.

De gemiddelde Russen erkennen de buitengewone zakelijke vaardigheden van afgevaardigden, maar tegelijkertijd is het redelijk op te merken dat parlementariërs niet om hun mensen geven.

Aan de andere kant sprak 11% van de respondenten respectvol over parlementariërs, 5% beschouwt hen als verdedigers van de belangen van het volk en 4% noemde hen zelfs volksleiders. Slechts 2% van de respondenten vertrouwt de plaatsvervangers en beschouwt ze als goed opgeleide, intelligente mensen. Wat betreft de persoonlijke kwaliteiten van parlementariërs, omvatten Russen egoïsme (60%), onverschilligheid jegens anderen (57%), gebrek aan principes (45%), professionaliteit (42%)..

Volgens Valery Fedorov, algemeen directeur van het All-Russian Center for the Study of Public Opinion, geven deze resultaten aan dat de burgers van de Russische Federatie parlementariërs classificeren als een goed opgeleide, rijke elite, maar ze geloven dat de afgevaardigden uitsluitend om hun eigen welzijn geven en absoluut onverschillig staan ​​tegenover de mensen. Veelvuldige schandalen in de Doema karakteriseren ook de volksvertegenwoordigers niet van de beste kant.

Een van dergelijke schandalen, die de gebeurtenis van de Doema-week werd, is de tweede ronde van de oorlog tussen de plaatsvervanger Vladimir Burmatov en de minister van Onderwijs Dmitry Livanov. Een lid van de factie van Verenigd Rusland, Vladimir Burmatov, gelooft dat de leiding van het Moscow Institute of Steel and Alloys in 2008 1,8 miljard roebel aan openbare middelen heeft uitgegeven, toen de huidige minister van Onderwijs Dmitry Livanov de rector van de universiteit was..

Burmatov heeft al een overeenkomstig beroep ingediend bij procureur-generaal Yuri Chaika. In 2008 kreeg MISiS de status van onderzoeksuniversiteit van nationaal belang, waarna de leiding van de universiteit verzocht om toewijzing van 3,4 miljard roebel uit budgetbronnen voor de bouw van een campus in Kommunarka bij Moskou..

1,8 miljard roebel die uit budgettaire bronnen werd toegewezen voor de bouw van een studentencampus, verdween in onbekende richting.

Aangenomen werd dat er onderwijsgebouwen, bibliotheken en laboratoria zouden komen, evenals wooncomplexen voor studenten en professoren. De universiteit ontving 1,8 miljard roebel van het gevraagde bedrag, maar het bovengenoemde werk werd nooit uitgevoerd en het geld zou naar de ontwikkeling van de universiteit zijn gestuurd.

Burmatov en een aantal andere afgevaardigden zijn ook van plan een audit van de universiteit te starten door de Rekenkamer. Het plaatsvervangend hoofd van de factie Verenigd Rusland, Mikhail Yemelyanov, en zijn collega van de Communistische Partij van de Russische Federatie, Nikolai Kolomeitsev, hebben al aangekondigd dat ze het voorstel van de parlementariër steunen. Volgens Rostislav Turovsky, hoofd van het Agentschap voor Regionale Studies, wordt de vraag in feite opgeworpen omdat Burmatov een pro-presidentieel team vertegenwoordigt dat geïnteresseerd is in het aftreden van Livanov..

Tegelijkertijd is het initiatief van Vladimir Burmatov tot op zekere hoogte een vergeldingsaanval. Het Antiplagiat-programma, dat eerder werd uitgevoerd met de hulp van Dmitry Livanov, onthulde bijvoorbeeld dat Burmatovs kandidaat-proefschrift gedeeltelijk was herschreven uit andere bronnen, waarmee de laatste het categorisch oneens was en blijkbaar een wrok koesterde..

Een ander onderzoek met betrekking tot de deputaten lijkt aanvankelijk hopeloos, aangezien niemand er iets mee wil doen. Dus, volgens vicevoorzitter Vladimir Vasiliev, hoofd van de fractie Verenigd Rusland, waren aan de vooravond van de aangifte van inkomen niet dertig, zoals gerapporteerd in de media, gescheiden, maar slechts zeven afgevaardigden..

Vasiliev nam deze gegevens over van de personeelsafdeling. Hoewel de plaatsvervanger weigerde de gescheiden parlementsleden te noemen, verscheen er in de pers informatie dat zij, naast Vladimir Zjirinovski, lid waren van de Liberale Democratische Partij van Rusland Denis Vochek, die de mediarichting leidde in de factie, een vertegenwoordiger van Verenigd Rusland, Vitaly Efimov, een communist Alexander Potapov, lid van de fractiecommissie voor economisch beleid en zijn partijlid Sergei Sobko, hoofd van de industriecommissie.

Geen enkele parlementaire commissie durfde onderzoek te doen naar de gevallen van echtscheiding van afgevaardigden, die op deze manier hun inkomen misschien verborgen hebben gehouden..

De ethische commissie zal de kwestie van de echtscheidingen van parlementsleden om egoïstische motieven van parlementariërs, inclusief het mogelijke verhullen van inkomen, niet in overweging nemen. Adjunct-hoofd van de commissie Andrei Andreev stuurde de cheque door naar een andere commissie – voor de controle van inkomen en eigendom.

Het hoofd van laatstgenoemde, Nikolai Kovalev, zei ook dat deze kwestie buiten de bevoegdheid van de commissie valt. Kovalev benadrukte dat er geen overtreding van de wet is bij de echtscheiding van afgevaardigden, en dat de analyse van de ethische kant van het probleem buiten de bevoegdheden van de commissie valt. De kwestie van het verbergen van gegevens over het inkomen van de afgevaardigden, die ze misschien haastig naar hun echtgenotes hebben gekopieerd twee maanden voordat ze hun inkomsten hadden opgegeven, zal dus nooit worden onthuld..

Geen enkele commissie, geen enkele parlementariër wilde zich met zo’n gladde en ongemakkelijke kwestie bezighouden. Omdat het geschapen precedent zich op elk moment tegen zijn initiatiefnemer kan keren..

Oorlogen met oppositie

In tegenstelling tot hun eigen vrouwen, bij wie de plaatsvervangers buitengewoon gemakkelijk scheiden, is er een man die ze nooit zullen verlaten. Vladimir Pekhtin zal altijd de meest begeerde figuur in de Doema zijn. De waarde ervan voor de Doema is zo hoog dat de deelnemer aan het schandaal met Amerikaans onroerend goed opnieuw wordt opgeroepen om in het parlement te werken..

Spreker Sergei Naryshkin nodigde Pekhtin, momenteel lid van de raad van bestuur van RusHydro, uit om adviseur te worden van de voorzitter van de Doema voor waterkrachtkwesties. De mening van de fractie van Verenigd Rusland dat de voormalige plaatsvervanger onvervangbaar is, wordt ook bevestigd door de woorden van plaatsvervangend voorzitter Sergei Neverov, secretaris van de Algemene Raad van Verenigd Rusland, die zei dat een eventueel vervallen mandaat onmiddellijk zou worden overgedragen aan Vladimir Pekhtin..

Ondertussen vleit de liefde van parlementariërs niet de trots van Pekhtin, die niet zal terugdeinzen voor zijn voornemen om de populaire blogger Alexei Navalny te straffen voor het onroerendgoedschandaal van een voormalige afgevaardigde in Miami..

Vladimir Pekhtin zal Alexei Navalny aanklagen voor het vrijgeven van gegevens over de luxe appartementen van de plaatsvervanger in Miami.

Tijdens een bezoek aan een bijeenkomst van de Verenigde Rusland-factie kwam Vladimir Pekhtin met een advocaat Alexander Minakov, die Verenigd Rusland verzekerde dat de ex-parlementariër geen onroerend goed had in de Verenigde Staten. Op dezelfde bijeenkomst kondigde Pekhtin aan dat hij Navalny zou aanklagen..

We zullen eraan herinneren dat Pekhtin op 15 maart zijn parlementaire bevoegdheden werd ontnomen vanwege het feit dat hij besloot zich terug te trekken uit de Doema. Navalny beschuldigde Vladimir Pekhtin van het verbergen van Amerikaans onroerend goed ter waarde van $ 1,8 miljoen dat toebehoorde aan de plaatsvervanger, en verstrekte kopieën van documenten als bewijs. Pekhtin nam ontslag uit het parlement, zogenaamd om de reputatie van de factie niet te ondermijnen, maar hij ontkende de beschuldigingen van Navalny volledig..

De oppositionist is van mening dat Pekhtin het pand al opnieuw heeft geregistreerd op de naam van zijn zoon en dat de voormalige plaatsvervanger nu de vrije hand heeft. De voormalige parlementariër zei dat hij in de rechtbank een vergoeding zou eisen ter hoogte van het jaarinkomen van Alexei Navalny. Volgens de verklaring van Navalny bestaat ongeveer de helft van zijn inkomen uit financiële bijstand van individuen voor een bedrag van 8,5 miljoen roebel, die de blogger volgens hem onmiddellijk heeft overgemaakt naar het anticorruptiefonds RosPil..

De oppositionist is waarschijnlijk meer bezig met een heel ander proces. De Kirovsky-rechtbank behandelt de Kirovles-zaak, de belangrijkste beklaagden waarin Alexei Navalny en ondernemer Pjotr ​​Ofitserov zijn..

De beklaagden worden beschuldigd van diefstal van 10 duizend kubieke meter bos in 2009, waardoor Kirovles zou zijn beschadigd voor een bedrag van 16 miljoen roebel. Op maandag 24 april begon een gewone hoorzitting, waarin Navalny’s verdediging vroeg om de zaak terug te sturen voor verder onderzoek, maar het beroep werd afgewezen..

Alexey Navalny is van mening dat de hoofdgetuige in de Kirovles-zaak de oppositionist belastert, aangezien hij akkoord is gegaan met het onderzoek.

De belangrijkste getuige in de zaak is Vyacheslav Opalev, die eerder Kirovles leidde. Laatstgenoemde is al voorwaardelijk veroordeeld tot vier jaar. Vanuit het standpunt van Navalny getuigt Opalev tegen de blogger om vergiffenis te krijgen van wetshandhavingsinstanties in andere strafzaken die zijn aangespannen tegen het voormalige hoofd van Kirovles..

Bovendien vond ook het beroep van de verdediging met betrekking tot de mogelijkheid om de zaak over te dragen aan de Bassmanny-rechtbank in Moskou geen steun. De rechter in Kirov maakte duidelijk dat 37 van de 40 getuigen in de zaak in Kirov en de regio wonen, dus het zal gewoon handiger zijn om de behandeling van de zaak in Kirov af te ronden..

Het enige dat de dienaren van Themis Navalny toestonden, was om uit te rusten tijdens de meivakantie in de regio Astrachan. Officerov mocht ook vertrekken tot 5 mei. Hij zal tijd thuis doorbrengen, in Kaluga. Volgens de blogger is de zaak uitsluitend om politieke redenen ingeleid. De oppositionist gaat ervan uit dat de rechtbank een opzettelijke operatie is die erop gericht is hem de mogelijkheid te ontnemen om deel te nemen aan het verkiezingsproces.

Op 26 april uitte Vladimir Poetin het officiële standpunt van het Kremlin over de “Navalny-zaak”, waarbij hij verklaarde dat hij persoonlijk de aandacht van de procureur-generaal vestigde op de noodzaak van objectieve overweging..

Nu we de eerlijke, neutrale houding van het staatshoofd kennen ten opzichte van de processen van zijn ideologische tegenstanders, kunnen we alleen maar hopen dat de veroordeling van een andere strijder tegen de autoriteiten, Konstantin Lebedev, die op 25 april werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2,5 jaar, uitsluitend door de wet werd opgelegd. geen politieke motieven. Lebedev werd door de rechtbank van Moskou veroordeeld voor het organiseren van de rellen in Moskou op het Bolotnaya-plein in mei 2012 en het plannen van nieuwe illegale massa-acties.

Tijdens het onderzoek verraadde Konstantin Lebedev al zijn medewerkers, evenals de samenzweerderige connecties en plannen van de oppositie.

Het vonnis, dat als nogal mild werd erkend, bevat informatie dat Lebedev instemde met een voorlopige overeenkomst, waardoor wetshandhavers alle informatie kregen waarin ze geïnteresseerd waren. Dus, Konstantin Lebedev vertelde het onderzoek de namen van al zijn handlangers, vertelde over de methoden van samenzwering. De leider van Lebedev, Sergei Udaltsov, staat momenteel onder huisarrest. Een andere persoon die bij de zaak betrokken was – Leonid Razvozhaev – was volgens berichten in de media vorig jaar in Kiev, waar hij volgens de media werd vastgehouden door Russische speciale diensten en naar Moskou werd gebracht, volgens de officiële versie keerde hij op eigen kracht terug naar de hoofdstad..

Wat Lebedev betreft, hij werd persoonlijk veroordeeld op grond van de artikelen 30 en 212 van het Wetboek van Strafrecht – voor de uitvoering en voorbereiding van massale rellen die plaatsvonden met het gebruik van geweld. Naast de gebeurtenissen op het Bolotnaya-plein werd hij beschuldigd van het opzetten van trainingskampen in Litouwen, Kazan, Volgograd, Nizhny Novgorod, Yaroslavl en Ivanovo, waar voorbereidingen voor nieuwe rellen waren gepland..

De rechtbank oordeelde dat de activiteiten van de verdachte en zijn handlangers ertoe hebben geleid dat de staat een schade heeft geleden van 28 miljoen roebel. Getuigenis van Konstantin Lebedev tijdens de rechtszitting, die achter gesloten deuren werd gehouden, werd geclassificeerd.

Goede koning

Sprekend over objectiviteit en de afwezigheid van repressieve mechanismen met betrekking tot de oppositiekrachten, nam Vladimir Poetin een standpunt in dat harmonieus past in het nieuwe beeld van de leider van het Kremlin. Dit beeld werd het duidelijkst getoond door de president tijdens de “directe lijn”, die plaatsvond op donderdag 25 april.

Dus op donderdag brak Vladimir Poetin zijn eigen record voor de lengte van een “rechte lijn”, die dit keer 4 uur en 47 minuten was. Het record van voorgaande jaren is de “rechte lijn” van 2011, waar de president het 4 uur en 30 minuten uithield. Journalisten uit het buitenland probeerden de uitspraken van Poetin te analyseren en kwamen daardoor tot de conclusie dat de leider een bepaald beeld voor zichzelf probeert te vormen onder de massa – dicht bij de gewone Russen, maar tegelijkertijd een strikte heerser.

Zo werd een poging om een ​​beeld te vormen van een strijder tegen corruptie opgemerkt in The Financial Times (Groot-Brittannië) en de Suddeutsche Zeitung (Duitsland). In de laatste editie gingen de aannames nog verder en beweerden dat Vladimir Poetin de vragen had beantwoord die van tevoren waren opgesteld. Hoogstwaarschijnlijk waren ook zijn gesprekspartners speciaal geselecteerd..

Buitenlandse media beschouwen de “directe lijn” van Vladimir Poetin als een zorgvuldig geënsceneerde show en merken op dat de Russische president het imago van een “goede tsaar” probeert..

Duitse journalisten zijn van mening dat het betreden van de arena van de ‘directe lijn’ van Poetins gesprekspartners – de voormalige minister van Financiën Alexei Kudrin, een leraar die kritiek had op het onderwijssysteem, een groot gezin in het Verre Oosten en een medisch werker met een mager salaris – allemaal een zorgvuldig geplande zet was..

De Zwitser Le Temps typeerde het beeld van de president in het algemeen volgens de “rechte lijn” als “de vader van de natie” die de politieke situatie in de Russische Federatie volledig onder controle houdt. Le nouvel Observateur (Frankrijk) merkte Poetins poging op om afstand te nemen van het beeld van een tiran tijdens zijn verhaal over de verschillen tussen het stalinistische regime en de situatie in het moderne Rusland.

The Wall Street Journal (VS) bekritiseerde de toespraak van het staatshoofd niet alleen vanwege het nieuwe “vriendelijke” formaat, maar ook vanwege de essentie van de uitspraken. De bijzondere verontwaardiging van Amerikaanse journalisten werd dus veroorzaakt door de uitdrukking van Vladimir Poetin, die bij het vormgeven van het wereldbeeld van de gebroeders Tsarnaev, die de terroristische aanslag in Boston organiseerden, de Verenigde Staten beschuldigde, maar niet de regio Noord-Kaukasus..

Bovendien benadrukt de publicatie dat Vladimir Poetin grotendeels vasthield aan de beschuldigende lijn in gevallen waarin hij een vraag niet kon beantwoorden zonder zijn eigen imago te schaden. De schuldige partijen in de Russische problemen waren inderdaad niet alleen onverantwoordelijke functionarissen, maar ook oppositiekrachten en zelfs andere staten..

Buitenlandse journalisten kunnen fouten maken, subjectieve veranderingen in het openbare gedrag van Vladimir Poetin interpreteren of gewoon de opdracht van hun autoriteiten vervullen. En toch, na het bekijken van de “directe lijn” laat men geen blijvende indruk achter – het leiderschap van het land verandert zijn strategie, en daarom zal Rusland te maken krijgen met een nieuwe politieke verandering, en mogelijk aanzienlijk. Het lijkt gewoon een wisseling van maskers, waarvan de gezichten nog steeds hetzelfde zijn.