Betaalbare huisvesting voor jonge gezinnen

Het “huisvestingsprobleem” is een ernstig probleem voor de meeste jonge gezinnen in Rusland. Wie kan zich vierkante meters Russisch onroerend goed veroorloven?

Vladimir Antonovich Nikulin. Jong. 1993

Eigen appartement in een gezellige omgeving, waar alle voorwaarden voor comfortabel wonen worden gecreëerd, er zijn kleuterscholen, een kliniek, scholen en supermarkten – dat wil zeggen, alles wat zo nodig is voor een jong gezin dat kinderen grootbrengt, of uw eigen huis midden in de natuur, niet ver van snelwegen, leidend naar het stadscentrum, naar de werkplek – deze “blauwe droom” van elke tweede Russische familie.

Volgens statistieken is meer dan 70% van de Russen ontevreden over hun eigen woning, aangezien deze te krap en ongemakkelijk is, gelegen in een niet-prestigieus gebied dat niet aan hun behoeften voldoet. En vaker wel dan niet, staat het appartement dat ter beschikking staat van het gezin echt niet toe om bijvoorbeeld een aparte kamer voor elk kind toe te wijzen, en komt het zelfs niet overeen met de officiële levensstandaarden. Voor jonge gezinnen die net samen een leven beginnen en van plan zijn kinderen te krijgen, is het huisvestingsprobleem nog acuter, omdat zo’n gezin nog geen eigen spaargeld heeft, dus letterlijk een paar jonge Russen hebben de mogelijkheid om een ​​appartement te kopen.

Een vergelijking van het gemiddelde loon in verschillende regio’s van Rusland en de kosten per vierkante meter woonoppervlak in grote steden toont duidelijk aan dat een gewone Rus pas na tientallen jaren van forse besparingen in staat zal zijn om voor zijn eigen huisvesting te sparen..

In Lipetsk bijvoorbeeld, bedroeg het gemiddelde salaris vorig jaar volgens officiële statistieken 15,5 duizend roebel, en de gemiddelde kosten van 1 vierkante meter waren 39,8 duizend roebel. De kosten per vierkante meter in Saratov zijn iets lager – 32,7 duizend roebel, maar het gemiddelde inkomen van de bevolking hier is minder – slechts 14,5 duizend roebel. En in de Tula-regio, waar het gemiddelde loon vorig jaar werd vastgesteld op 15,6 duizend roebel, bedragen de huisvestingskosten gemiddeld 42,8 duizend roebel.

Moskou is natuurlijk de leider in termen van gemiddelde lonen in de Russische Federatie – meer dan 40 duizend roebel per maand, maar de prijs van een appartement hier bereikt het Russische maximum – meer dan 167 duizend roebel per vierkante meter. Onlangs zag de top drie in de kosten van huisvesting in Rusland er als volgt uit:

1. Moskou
2. St. Petersburg
3. Sotsji

Onroerend goed in Sochi steeg sterk in waarde nadat de zuidelijke hoofdstad van Rusland de status van toekomstige gastheer van de Olympische Spelen van 2014 verwierf. De op drie na grootste kosten per vierkante meter worden ingenomen door de regio Moskou – gemiddeld 42,9 duizend roebel.

De kleinste kloof tussen het gemiddelde loon en de huisvestingskosten wordt waargenomen in de verre noordelijke regio’s, waar de olie- en gasindustrie zich ontwikkelt en de vraag naar appartementen naar verwachting niet zal toenemen. Zo werden in de autonome districten Nenets en Chukotka de gemiddelde huisvestingskosten in het tweede kwartaal van 2011 vastgesteld op 41,35 duizend roebel per vierkante meter en bedroeg het gemiddelde salaris in 2010 47 duizend roebel..

Vladimir Fedorovich Stozharov. Nieuw noorden. 1962

Het is gemakkelijk te berekenen dat een gezin van twee, dat een gemiddeld loon verdient, er minstens 11 jaar over doet om een ​​klein appartement van 42 vierkante meter in Lipetsk te kopen. En dit is ervoor gezorgd dat letterlijk al het inkomen wordt gereserveerd voor de felbegeerde aankoop, en er zijn nog steeds bedrijfskosten – eten, betaling voor een gehuurd appartement, kleding, zodat de voormalige pasgetrouwden dichter bij de pensioengerechtigde leeftijd kunnen genieten van hun eigen woning.

Dus op dit moment, wanneer de kosten van huisvesting, zowel op de primaire als op de secundaire vastgoedmarkt, vrij langzaam maar gestaag stijgen, maar het loonpeil niet tevreden is met een dergelijke trend, kan slechts een zeer klein percentage van de Russen hun eigen huis kopen zonder kredietfondsen aan te trekken..

Staatssteun bij het oplossen van het “huisvestingsprobleem”

Volgens de gewoonte uit de tijd van de Sovjet-Unie geven veel inwoners van de Russische Federatie de hoop op de hulp van de staat bij het oplossen van het huisvestingsprobleem niet op. Maar tegenwoordig kunnen slechts beperkte categorieën Russische burgers gratis huisvesting krijgen, zoals:

• veteranen van de Grote Patriottische Oorlog die rechtstreeks betrokken waren bij vijandelijkheden;
• oorlogsinvaliden;
• militair personeel;
• meerderjarige weeskinderen en weeshuizen verlaten;
• deelnemers aan de liquidatie van de ramp bij de kerncentrale van Tsjernobyl;
• grote gezinnen met meer dan 4 kinderen;
• en tot slot, burgers die geregistreerd staan ​​als behoefte aan verbetering van de leefruimte.

Vergeet niet dat de financiering voor de toewijzing van gratis huisvesting erg traag is, waardoor het vaak enkele decennia duurt om op een nieuw appartement te wachten. In zeldzame gevallen, zoals bijvoorbeeld de verjaardag van het einde van de oorlog, wordt dit proces geïntensiveerd, maar vooral ten koste van andere categorieën mensen op de wachtlijst.

Ivan Gorbatsjov. Bij het blauwe scherm. 1976

Er is ook een staatsprogramma om jonge gezinnen te helpen, aangezien het huisvestingsprobleem natuurlijk een negatieve invloed heeft op de demografische situatie in het land – niet alle jonge gezinnen lopen het risico om een ​​kind te krijgen terwijl ze in een gehuurd appartement of in hetzelfde huis met hun ouders wonen. Het eerste federale subprogramma “Huisvesting voor jonge gezinnen” was ontworpen voor de periode van 2002 tot 2010, tijdens de werking ervan konden meer dan 130 duizend gezinnen in verschillende regio’s van Rusland appartementen kopen met de hulp van de staat. Momenteel is een nieuw subprogramma met dezelfde naam in werking getreden, de looptijd is van 2011 tot 2015, het is de bedoeling dat het de levensomstandigheden van nog eens 170 duizend gezinnen zal helpen verbeteren.

Volgens dit staatsprogramma kunnen jonge gezinnen, waarvan een van de leden jonger is dan 35, met of zonder kinderen, vol en incompleet, een subsidie ​​verwachten van 30% (voor jonge stellen zonder kinderen) en 35% (voor gezinnen met kinderen) van de marktwaarde van woningen. De subsidie ​​kunt u besteden aan het kopen of bouwen van uw eigen woning. Maar dit programma heeft nog steeds een aantal nadelen die het aantal jonge gezinnen dat in aanmerking komt voor dergelijke staatssteun aanzienlijk beperken..

Ten eerste,Om voor een subsidie ​​in aanmerking te komen, moet een jong gezin door de lokale autoriteiten worden erkend als iemand die betere woonomstandigheden nodig heeft op de woonplaats. De woonruimtestandaarden worden per regio apart vastgesteld en kunnen variëren van 6 tot 15 vierkante meter per persoon. In Sint-Petersburg is de norm bijvoorbeeld gesteld op 9 vierkante meter per inwoner van een apart appartement of huis..

ten tweede,Bij het aanvragen van een subsidie ​​voor de aankoop van een huis, moet een jong gezin aan de autoriteiten bewijzen dat ze het resterende deel van de kosten van het appartement alleen kunnen betalen, dat wil zeggen informatie verstrekken over de beschikbare besparingen, het gemiddelde inkomen en het loon. Gezinnen met een echt laag inkomen kunnen dus niet deelnemen aan dit staatsprogramma..

Ten derde,de subsidie ​​wordt toegekend voor de aankoop van een bepaald aantal vierkante meters woningen. De norm is vastgesteld op 18 vierkante meter per persoon voor een gezin met kinderen, zodat bij aankoop van een driekamerappartement van 90 vierkante meter een gezin van drie kan rekenen op een subsidie ​​van 35% van de kostprijs van 54 vierkante meter, de rest van de woonruimte moet worden betaald uit het eigen gezinsbudget. … Een jong gezin zonder kinderen komt in aanmerking voor een subsidie ​​om slechts 42 vierkante meter woonoppervlakte te kopen.

Philip Andreevich Malyavin. Familie portret. 1869-1940

Er moet ook rekening mee worden gehouden dat in verschillende regio’s van Rusland (in totaal 80 federale entiteiten van het land nemen deel aan het staatsprogramma Huisvesting voor jonge gezinnen) het project tegen verschillende tarieven wordt uitgevoerd, aangezien de financiering deels wordt uitgevoerd door de federale overheid, deels door de lokale begroting..

Zoals u kunt zien, is het moeilijk om zonder hypotheeklening te doen, zelfs als het gaat om een ​​staatssubsidie ​​voor de aankoop van woningen, omdat de resterende kosten van een appartement of huis een behoorlijk aanzienlijk bedrag kunnen zijn. En hier is het belangrijkste punt het percentage dat het jonge gezin zal moeten betalen op de hypotheeklening. In Rusland als geheel varieerde het gemiddelde percentage van een hypotheeklening vorig jaar van 17,5% tot 20,7% in roebels en 11-13% in dollars, bijna alle banken stelden een eerste betaling van 20% tot 30% voor als een van de leningsvoorwaarden de kosten van huisvesting. Interessant is dat sinds 2011 jonge gezinnen moederschapskapitaal (365.698 duizend roebel) kunnen gebruiken als een eerste betaling voor huisvesting zonder te wachten tot het jongste kind 3 jaar oud is. Overigens is er een mogelijkheid om moederschapskapitaal te besteden aan het bouwen van uw eigen huis..

Het staatsprogramma stelt een preferentiële hypotheeklening voor jonge gezinnen vast voor een bedrag van 14% per jaar in roebels, maar het tarief kan variëren afhankelijk van de voorwaarden van de bank waar de leners een aanvraag hebben ingediend en de regio van het land.

Zo is het jonge gezin niet alleen afhankelijk van staatssteun om het probleem van hun eigen huisvesting op te lossen. Analyse van het eigen inkomen, nauwkeurige berekening van het bedrag van de maandelijkse betalingen, zorgvuldige keuze van de bank waar de hypotheeklening zal worden verkregen – blijven de belangrijkste voorwaarden voor een succesvolle oplossing van het huisvestingsprobleem.