De vraag naar residentieel onroerend goed in Egypte en Tunesië heeft de afgelopen 10-20 jaar grote belangstelling getrokken van Russische investeerders. Investeringen in onroerend goed in het buitenland, met name in woningen in de resorts van de Middellandse Zeekust, zijn geconditioneerd en gedicteerd door objectieve redenen, gunstige voorwaarden.
Laten we het hebben over investeringen in gewoon residentieel onroerend goed, aangezien de elite huizenmarkt aan elke kust zich ontwikkelt volgens zijn eigen wetten. De aantrekkelijkheid van overzeese woningen in de resorts van Noord-Afrikaanse landen voor aankoop met daaropvolgend inkomen wordt bepaald door de volgende parameters:
- Betaalbare (lage) vastgoedprijzen.
- Jaarlijkse winst van 15% en meer.
- Resortgebied: nabijheid van de zee / oceaan, comfortabele stranden, warm klimaat.
- Redelijke onderhoudskosten
- Hoge (relatief) levensstandaard tegen lage kosten.
- Politieke stabiliteit in het land.
Er zijn andere voorwaarden voor het kopen van huisvesting in Egypte of Tunesië, deze zijn gekoppeld aan gunstige voorwaarden en procedures voor het verwerven van onroerend goed voor buitenlanders in elk land. Economische en politieke stabiliteit op lange termijn, de lage kosten van een vierkante meter woonoppervlak in afgewerkte appartementen / huizen en in nieuwe gebouwen, de mogelijkheid om de gekochte woningen winstgevend te verhuren of erin te wonen, terwijl kleine bedragen worden uitgegeven aan onderhoud, en dit alles tegen de achtergrond van de luxe omringende natuur mogen investeringen in onroerend goed in Egypte en Tunesië als aantrekkelijk en betrouwbaar beschouwen.
Egypte
Sinds 25 januari 2011 beginnen er echter massale rellen in Egypte, vinden er talloze demonstraties en protesten plaats tegen de 30-jarige heerschappij van de huidige president Hosni Mubarak. Het land, waar elke dag tienduizenden toeristen uit verschillende landen van de wereld tot rust kwamen, bevond zich op de rand van een burgeroorlog. Deze omstandigheden leidden er natuurlijk toe dat de meeste vakantiegangers de populairste resorts verlieten en reisbureaus de verkoop van vouchers opschortten..
De politieke situatie in het land komt tot uiting in alle aspecten van het leven, de vastgoedmarkt in Egypte ondergaat de invloed van de politieke en economische crisis. De meeste Russische en Europese investeerders hebben besloten de geplande aankopen van woningen en grond uit te stellen. Volgens geschatte gegevens kan de afname van de vraag naar de aankoop van woningen 30 tot 50% bedragen, met name voor onroerend goed in Caïro en de resorts van Hurghada en Sharm el-Sheikh.
Vóór de gebeurtenissen in januari bedroegen de gemiddelde kosten per vierkante meter woonoppervlak in Caïro vanaf $ 600, in populaire resorts – vanaf $ 1000. In de dagen van crisis en rellen daalden de huizenprijzen en op de officiële websites van ontwikkelaars, bouwbedrijven en makelaars vind je aanbiedingen met een waardevermindering van onroerend goed tot wel 30%. Maar dit betekent helemaal niet dat alle verkopers bereid zijn om de prijs van eerder gevraagde woningen in resortgebieden te verlagen. Het duurt minimaal twee tot drie maanden, waarin de belangrijkste ontwikkelaars en verkopers van onroerend goed op de Egyptische markt hun positie bepalen en nieuwe prijzen bepalen of terugkeren naar de vorige..
Experts: De Egyptische vastgoedmarkt zal tot een minimum “verzakken” en de kosten van huisvesting zullen met 70-80% dalen.
Volgens betrouwbare gegevens kopen de meest gedurfde of ondernemende investeerders woningen in vakantieoorden en profiteren ze momenteel van de situatie en de instabiliteit van de vastgoedmarkt in Egypte. Benadrukt moet worden dat de vraag naar en de prijzen voor appartementen en huizen in de regel traag herstellen, waardoor de vastgoedmarkt pas over enkele maanden terugkeert naar de stand van begin 2011. Sommige experts suggereren dat de Egyptische vastgoedmarkt tot een minimum zal “verzakken” en dat de kosten van huisvesting met 70-80% zullen dalen. Maar om overtuigd te zijn van de geldigheid van deze veronderstelling of deze volledig te weerleggen, zullen investeerders en degenen die huiseigenaar willen worden, dit slechts over een paar weken of maanden kunnen doen..
Tunesië
De onroerendgoedmarkt van Tunesië is jong en veelbelovend te noemen voor buitenlandse investeerders, want tot 2009 beperkte de overheid de toestroom van buitenlandse kopers, vooral om de lokale bevolking te voorzien van huisvesting. De kosten per vierkante meter woonoppervlak in Tunesië, die interessant zijn voor buitenlanders, worden bepaald door de regio van het land, de afstand tot de kust en luchthavens en de nabijheid van grote steden. Het type woning is natuurlijk van invloed op de prijsstelling: een villa met twee verdiepingen aan de kust met een privéstrand en een tuin zal verschillen van een appartement in een woongebouw aan zee dat een vierkante meter kost..
Volgens Real Estate Abroad kost een penthouse in een nieuw elite wooncomplex op 25 meter van de zee de nieuwe eigenaar € 2000 / 1sq.m, en worden appartementen met één slaapkamer in een nieuw herenhuis op 35 meter van het strand verkocht voor € 700/1 vierkante. m. De gemiddelde prijs voor grond is van € 100-400 per vierkante meter. m. afhankelijk van de afstand tot de kust. Soms worden op de onroerendgoedmarkt van Tunesië eilanden in de warme zee, met hun eigen stranden en gebouwen, te koop aangeboden. De belangrijkste redenen om particulier kapitaal aan te trekken voor onroerend goed in Tunesië zijn verborgen in redelijke prijzen, in een visumvrij regime voor Russische burgers, snelle vluchten (rechtstreekse vluchten vanuit Russische hoofdsteden duren 4-5 uur), ontwikkelde infrastructuur, mild klimaat, veiligheid, lage criminaliteit, goede medische service en een relatief hoge levensstandaard.
Massale rellen en rellen in Tunesië in december / januari 2011, de omverwerping van president Zine Abidine Ben Ali beïnvloedde de ontwikkeling van de onroerendgoedmarkt in het land.
Veel grote buitenlandse investeerders hebben het land verlaten, grote bouwprojecten zijn “bevroren” en aan- en verkooptransacties zijn opgeschort. In februari 2011 stabiliseerde de situatie in het land zich echter, werden steden en resorts op orde gebracht en werkten luchthavens en treinstations zoals gewoonlijk. In de nabije toekomst belooft de Tunesische regering de “avondklok” af te schaffen en volledige veiligheid te garanderen voor buitenlanders in het na de revolutionaire gebeurtenissen vernieuwde land..
Tunesië en Egypte zijn twee Afrikaanse landen die vriendschappelijke betrekkingen onderhouden met Rusland en geïnteresseerd zijn in voortdurende banden tussen de landen in alle opzichten. De ontwikkeling van de vastgoedmarkt van deze landen is onmogelijk zonder de deelname van buitenlandse partners en particuliere investeringen.
Op basis van het bovenstaande kunnen we concluderen dat investeren in onroerend goed in Tunesië en Egypte noodzakelijkerwijs een winstgevende winst oplevert of de mogelijkheid om te ontspannen in uw eigen “huis” aan de oever van de warme zee. Het is belangrijk om de juiste plaats op de kaart van deze landen te kiezen en het moment waarop u uw geld in onroerend goed van mediterrane resorts wilt investeren.
Wat waren de gevolgen van de politieke crisis in februari 2011 voor de onroerendgoedmarkt in Egypte en Tunesië? Heeft de vastgoedsector in deze landen zich kunnen herstellen sindsdien?
De politieke crisis in februari 2011 in Egypte en Tunesië had ernstige gevolgen voor de onroerendgoedmarkt in beide landen. De onzekerheid en de instabiliteit die volgden op de politieke omwentelingen leidden tot een daling van de vastgoedprijzen en een afname van de transacties op de markt.
In Egypte werd de vastgoedsector zwaar getroffen, met een sterke daling van de prijzen en een afname van de investeringen in de sector. De politieke en economische onzekerheid zorgde ervoor dat veel potentiële kopers en investeerders terughoudend waren. Bovendien had de instabiliteit ook invloed op de bouwsector, met vertragingen en annuleringen van nieuwe vastgoedprojecten.
In Tunesië werd de onroerendgoedmarkt ook beïnvloed door de politieke crisis, zij het in mindere mate dan in Egypte. De vastgoedprijzen daalden en de verkoopactiviteit nam af. Bovendien zorgde de politieke onrust ervoor dat veel buitenlandse investeerders twijfelden om in de Tunesische vastgoedmarkt te investeren.
Sinds de politieke crisis hebben beide landen enige mate van stabiliteit herwonnen, waardoor de vastgoedsector zich gedeeltelijk heeft kunnen herstellen. De vastgoedprijzen zijn geleidelijk gestegen en er is weer sprake van een toename van investeringen en transacties in de sector.
Desondanks zijn er nog steeds uitdagingen waarmee de vastgoedmarkten in Egypte en Tunesië te maken hebben, zoals een trage economische groei en de aanpak van corruptie en bureaucratie. Deze factoren belemmeren het volledige herstel van de vastgoedsectoren in beide landen.
Over het algemeen kan worden geconcludeerd dat hoewel de vastgoedsectoren in Egypte en Tunesië enige vooruitgang hebben geboekt sinds de politieke crisis in februari 2011, er nog steeds ruimte is voor verdere ontwikkeling en verbetering.